ویژه ایران گلوبال

امروز پارلمان آلمان نسل کشی تاریخی ارامنه توسط ترکیه را مورد بررسی قرار می دهد. پرداختن به جنایت علیه بشریت در تاریخ ترکیه، از منظر دادخواهی قربانیان و محکومیت جنایت، از اهمیت سیاسی، تاریخی و اجتماعی بزرگی برخوردار است. این اقدام آلمان به معنای گرفتن دسته چک سفید از ترکیه کنونی و سراغازی برای نقد و طرد سیاست های فاشیستی در این کشور است. انگیزه هائی که ترکیه را به نسل کشی ارامنه هدایت کرد، همچنان در نظام سیاسی حاکم وجود دارند که در ائتلاف جنایتکارانه مثلث ترکیه، داعش وعربستان سعودی بازتاب دارد.

کار کردن به روش فردی یا جمعی حق انتخاب فرد است و محترم.
آنچه قابل نقد و ایراد است « دخالت در علاقه و فکر» دیگری ست. که من شخصاً چنین چیزی از آقای کیانوش توکلی ندیده ام.
اما حکومت اسلامی ایران، عملاً به جز دخالت در « فکر و علاقه ی» شهروندان خود انگار کار دیگری ندارد. نه ببخشید دارد، به قهقرا بردن همه جانبه ی جامعه در تمام زمینه ها.
و ژرف نمودن شکاف بین مردم و حکومت.
خردمندانه است که رسانه ی ایران به جای شکاف خیالی در ایران گلوبال در اندیشه شکاف واقعی و عمیق مردم و حکومت باشد.

ما بعنوان سربازان آزادی، استقلال (نفی سلطه آئینی) و سکولار دمکراسی ایران، نمی توانیم از مبانی انسانمدارانه جهانشمول سیاسی، فرهنگی و اخلاقی خود چشم پوشی نمائیم و در میدان حکومت اسلامی بازی کنیم. می دانیم که هرگونه حمایت از حکومت اسلامی، مترادف با برسمیت شناختن بردگی ایران و ایرانیان و نیز تقویت سلطه اسلامگرایان است. بنابراین ضرورت دارد که با صدای بلند اعلام کنیم؛ اگر دشمنان خانگی ("بیگانگان ایرانی نما") جنگی را آغاز کنند، ما موظف هستیم نخست دشمنی که خانه را اشغال کرده، خلع سلاح کنیم.

تلفن ها را برداریم و به همه آنها که عشق به انسان، ایران و آزادی مردمانش را در دل دارند، زنگ بزنیم و بگوئیم که برای تعیین تکلیف با حکومت کهریزکی آماده شویم.
رای ما، برچیدن حکومت اسلامی است؛ از همینرو خیابان جایگاه رای ماست نه صفوف صندوق های رای گیری حاکمان.
تا هنگامی که پیش شرط های انتخابات آزاد و دمکراتیک مهیا نگردد، تا هنگامی که حق دمکراتیک ایرانیان در کنار گذاشتن حکومت اسلامی برسمیت شناخته نشود، ما رای مان را در خیابانها فریاد خواهیم زد!

يادداشت هايى براى زبان مادرى ام و تقديم به زبان مادرى ام