مقالات کاربران

یکی از کارگزاران رژیم اخوندی بنام تخت روانچی که نماینده ایران در سازمان ملل می باشد اعلام کرده است که طی 10 روز اینده با طرفهای اروپایی توافق هسته ای مذاکرات “حیاتی هسته ای” انجام خواهد شد. این به اصطلاح دیپلمات رژیم اخوندی ضمن متهم کردن کشورهای اروپایی به “تعلل” از انان خواست که برای حفظ برجام هم “عجله“ و هم “هزینه“ کنند؟!

دو ماه گذشت و همچنان زنان و مردانی که در دفاع از حقوق کارگران در برابر مجلس جمهوری اسلامی تظاهراتی مسالمت آمیز برگزار کردند, در اسارت بسر میبرند.اسماعیل بخشی, سپیده قلیان, مرضیه امیری, ندا ناجی, عاطفه رنگریز, آنیسا اسداللهی و پر شمار فعال کارگری و معلمان و دانشجویان و همچنین آزاد زنان دیگر در بازداشت بسر میبرند. سهیل عربی, امیر علیقلی، ساناز الهیاری، و امیرحسین محمدی‌فر و همچنین اسماعیل عبدی، محمد حبیبی، و محمود بهشتی لنگرودی، سه عضو سرشناس کانون معلمان نیز از جمله زندانیان رژیم هستند

ارزیابی از نقاط قوت و ضعف و جایگاه و نقش احزاب و سازمانهای چپ و کمونیست و انقلابی در اپوزیسیون ایران،یک گام اساسی و ضروری در پیشروی و غلبه بر موانع و انحرافات جنبش کارگری و کمونیستی و چپ می باشد.این ارزیابی بایستی نقادانه،از سر راستی و صراحت انجام گیرد

ما امضاء کنندگان زیر ضمن حمایت از کمپین آزادی بازداشتی‌های هفت‌تپه و زندانیان ترقیخواه اعلام می داریم که بازداشت و پرونده سازی برای کارگران و فعالین کارگری مرتبط با اعتراضات سال گذشته مجتمع نیشکر هفت تپه را محکوم می کنیم.

به نظر میرسد که فقدان یک واکنش قاطع ار سوی امریکا نه تنها به ارام کردن اوضاع کمکی نکرده, بلکه ملایان را جری تر هم کرده است, هر کسی که مختصر اشنایی با ملایان داشته باشد بخوبی میداند که زبان زور, تنها زبانی است که انها می فهمند.

فعالین منفرد سوسیالیست هر کدام مشغول فعالیت‌های مختلف و متنوع سیاسی، فرهنگی، هنری در نهادهای دموکراتیک و کمیته‌های همبستگی کارگری و غیره هستند. فعالینی که در عین حال خود را عضو جنبش‌های سیاسی - طبقاتی جامعه ایران می‌دانند. تعداد آن‌ها نیز ده‌ها برابر از تعداد اعضای احزاب و سازمان‌های چپ موجود بیش‌تر است

شکست چپ انقلابی در کشورمان را امروزه جای انکار نیست. این شکست تنها با قدرت سرکوب فاشیستی رژیم قابل تعریف نیست. ناتوانی رهبری چپ عامل دوم این شکست بوده است. ناموزون بودن توانایی های این رهبران و رشد و گسترش تشکل ها نیز از موضوعات قابل بحث است

این روزها به مناسبت سی امین سالمرگ خمینی و عروج خامنه ای به تخت ولایت، و این که چگونه توانست موقعیت و قدرت خویش را تحکیم کند و این که چگونه و چرا رفسنجانی زیرک! قدرت را واگذارکرد.... بحث و گفتگو بسیاراست*. بخصوص حول آن بخش از سخنان خامنه ای که در محلس خبرگان، و البته بدرستی!؟ گفته بود که برای چنین انتصابی باید خون گریست!... تمرکز می شود. با این همه پاسخ بسنده و واقعی به این سوال، در لابلای انبوهی از ذکرمسائل فنی و گزارش های روزنامه ها و خاطرات و کلا خرده نگرش ها گم و گور می شود.

ما سازمان‌هایی در بین جنبش چپ داریم که اعضای‌شان مانند سازمان‌های مخفی قبل از انقلاب مشروطیت 10 تا 15 نفره هستند. بنابراین اگر واقع‌بین باشیم اصولا باید به این نتیجه هرچند تلخ برسیم که این احزاب و سازمان‌ها منشا هیچ اثر انقلابی و مبارزه طبقانی یک جامعه بیش از 82 میلیونی قرن و بیست و یکم ایران نیستند. انشعاب‌های مکرر این سازمان‌ها به‌ویژه در سال‌های اخیر، آن‌ها را فرسوده و زمین‌گیر کرده

اخیرا بیانیه ای با امضای 225 فعال سیاسی و مدنی از داخل و خارج ایران در فضای مجازی منتشر گردید. این بیانیه در باره نزاع میان امریکا و حاکمیت اخوندی می باشد و در ان نکاتی مطرح گردیده است که بسیار تامل برانگیز و حائز اهمیت می باشند