نقی تبریزی، دوست عزیز ، اولا

که ایشان فعال سیاسی آذربایجانی هستند. از سطر به سطر کتاب نشان میدهند که ایشان بیش از هر کس دیگری تجزیه طلب یا استقلال طلب هستند. من چنین متوجه شدم که ایشان پانترکیسم را مانع و خطری بزرگ برای استقلال آذربایجان میدانند. نویسنده کتاب در هر قسمت کتاب تاکید میکند که بوزقوردها با اشتباهات ، انحرافات و خرابکازیهایشان به جنبش استقلال طلبی آذربایجان ضربه میزنند.
ثانیا، من از یک چیز مات و مبهوت ماندم. اسماعیل آل بایراق استقلال طلب چپگرا میباشد و هر جمله از کتاب او سرشار از عشق به آذربایجان است. در اینصورت چرا طرفداران تمامیت ارضی ایران از نوشته او بهره برداری میکنند ولی شما پانترکیستها او را که از شما هم استقلالچی تر و فعالتر است دشمن می نامید و از نقاط مثبت او استفاده یا سوئ استفاده نمی کنید
بلاخره اینکه شما به روش و تکنیک شناخته شده پانترکیستی متوسل شدید و اسماعیل آل بایراق را تهدید کردید و چنین نوشیتد که : لبته دیر یا زود، پاسخ ایشان از طرف مردم آذربایجان داده خواهد شد، ایشان باید قدری صبر داشته باشد، و در گرفتن پاسخ زیاد عجول نباشد. هر چیز یک پاسخی، و هر عملی عکس العملی دارد. امید است که، این قهرمان عزیز، دل و جرات خود را حفظ بکند، و خود را در پشت اسم عاریه مستتر نفرماید، و عکسی از چهره جسور و نترس خود را بر روی مطلب فوق قید نماید، تا گرگهای خاکستری او را بهتر بشناسند.
تقی گرامی، این افکار و روشهای دیکتاتور منشانه گرگهای خاکستری را مردم آذربایجان شاهد هستند. بهتر است فکری به حال خودتان بکنید و به تهدید دیگران نپردازید. طبیعی است که جنبش پانترکیستی چاره ای جز سرکوب و تهدید ندارد چون آنقدر بی اعتبار شده که کسی حاضر نیست تئوریسین و پرچمدار آن باشد و از تئوریهای فاشیستی آن دفاع کند. جنبشی که تئوری و تئوریسین نداشته باشد شکست اش جتمی است و گناه را به گردن کمونیستهایی مانند آل بایراق و دیگران نیاندازید که با تهدیدشان بجایی برسید

مصطفی