چپ آذربایجان باید ابتدا خودش را تعریف کند و سپس موضع خود را به صورت صریح در مورد سرنوشت آذربایجان جنوبی، حرکت ملی آذربایجان و حوادث بوقوع پیوسته در این منطقه اعلام کند. متاسفانه آزربایجانیهای چپ هنوز نتوانسته اند که جایگاهی در موج جدید حرکت ملی آذربایجان برای خود پیدا کنند و از موضع انفعالی و ضعف به دشمنی حتی کودکانه با نیروهای غیرچپ آزربایجانی پرداخته اند.
نمونه اعتصاب اخیر فعالین ملی آزربایجان به مدت 26 روز و سکوت طیف به اصطلاح دموکرات چپ آزربایجان و عدم پوشش مناسب اخبار مربوط به این اعتصابات و سایر حوادث مرتبط با مسئله ملی نشان از عدم اهمیت این مسائل برای این طیف دارد. متاسفانه چپ به اصطلاح آزربایجانی در مسئله پوشش اخبارملی آزربایجان از برادران سراسری خود ( سایت اخبار روز) و از نظر دادن بیانیه و محکوم کردن رفتار حاکمیت ( از حزب کمونیست کارگری) نیز از عقب ماندند.
مدتی قبل گروهی از چپ ها با انتشار کارپایه ای مواضع خود را اعلام کردند( که در نوع خود کار مثبتی بود) ولی هیچ پشتکار، احساس مسئولیت و ضرورتی برای ادامه کار در خود حس نکردند و هیچ توضیحی درباره مفاد کارپایه ارائه ندادند و نتیجه اش یک جمعی شد به نام دموکراتهای چپ-تبریز که حتی نتوانستند این تبریز را به سطح آزربایجان توسعه دهند.