رفتن به محتوای اصلی

هرمس گرامی - یادم می آید که

هرمس گرامی - یادم می آید که
ناشناس

هرمس گرامی - یادم می آید که زمان انقلاب هرجا که یک ساواکی را میدیدند، لحظه آخر زندگیش بود. بسیاری از ماها اگر هم در آن اعدامهای انقلابی شرکت مستقیم نداشتیم، مشوق آن بودیم. بسیاری از ماها از اعدامهای انقلابی حمایت کردیم و اعلامیه های انقلابی نوشتیم و خواهان اعدام این و آن شدیم. تا آنجایی که من نوشته های آقای اقبالی را دنبال کرده ام، ایشان الان میگویند که مخالف اعدام هستند ولی همین ایشان در عین حال برای هر خبر یک اعلامیه انقلابی می نویسند و مثلا همین جنایت را وظیفه ملی میهنی مینامند. این نشان میدهد که ایشان واقعا و در عمق تفکرات خودشان تغییری نداده اند و هنوز هم موفق اعدام و کشتار هستند. من قبلا هم برایشان نوشته ام که ترس من این است که اگر ایشان به حاکمیت برسند، چوبه های دار را برپا کنند. الان بار دیگر مینویسم که متاسفانه ایشان با اعلامیه هایی که قبل از هر خبری می نویسند، مشوق فرهنگ خشونت و

نفرت و کشتار هستند و این هیچ ربطی به دمکراسی ادعایی ایشان ندارد.