در طول تاریخ، و در جوامع مختلف، همیشه این «استبداد و دیکتاتوری» بوده که مردم و به ویژه جوانان تحول طلب را به سوی «مبارزه ی مسلحانه» رانده است. وگرنه کسی «مبارزه ی مسلمت آمیز» را کنار نمیگذارد و به کشت و کشتار روی نمیاورد. در دست بردن به اسلحه مقصر و عامل اصلی مستبدان و دیکتاتوران بوده اند. جمهوری اسلامی از همان سال اول بنیانگذاری، شروع به اعمال دیکتاتوری کرد. یک به یک همه ی دگر اندیشان و مخالفان و غیره را زد. و حتی به کودکان هم رحم نکرد. به اصطلاح خودشان «همه را غنیمت جنگی» دانست . و لایق کشتار و تجاوز. مانند 1400 سال پیش رفتار نمود. چون ذهن گردانندگان و طرفداران آن در آن دوره منجمد شده بود- همچنان که هست. در چنین شرایطی کسانی دست به اسلحه بردند. باز هم آنرا بهانه کرده به سرعت و حجم کشتار افزودند. اینان هیچ چیز از جهان و تاریخ خود یاد نگرفته اند. متأسفانه همچنان کله بتونی مانده اند.
در طول تاریخ، و در جوامع
در طول تاریخ، و در جوامع
آ. ائلیار
مطمئنم که همچنان نیز خواهند ماند. تا مردمان گوناگون ایران آنرا از سرراه پیشرفت خود بردارند. امیدوارم این حکومت آخرین «تسلط ارتجاع و دیکتاتوری» بر این سرزمین باشد. براستی ما با فسیلهای تاریخ درگیریم...