1- متاسفانه پیش از اینکه نامه سازمان فداییان خلق ایران اکثریت به سایت در مدیریت مورد بحث قرار گیرد، همکار گرامیم آقای اقبالی نظر مبسوط خودشان را درباره آن منتشر کردند و به جای اینکه پیشنهاد پاسخ به این نامه را در مدیریت سایت مطرح کنند، این پیشنهاد را به خوانندگان گرامی سایت دادند! به همین دلیل من هم میخواهم نظر خودم را در این باره به اطلاع خوانندگان گرامی برسانم. ****
1- حق نقد نامه سازمان اکثریت برای همه محفوظ است، البته بدون توهین و اتهام. 2- بر اساس آییننامه سایت: «نوشته می باید بدور از جوسازی، کلمات نا مناسب، توهین آمیز و یا اتهام زنی باشد.» و در مورد مطالب منتشر شده در سایت «نویسنده و منتشر کننده مسؤل و پاسخگو میباشد.» باید در نظر داشت که این امر به معنی سلب مسؤلیت از مدیریت سایت نیست و در نهایت همواره این مدیریت سایت است که مسؤلیت اصلی را به عهده دارد.
2- متاسفانه آقای م. سحر
3- آقای پرچی زاده که منتشر کننده این مطلب بودند توضیحی برای انتشار آن دادند ولی ایشان هم زیر بار مسؤلیت پاسخگویی نرفتند. دوستی با یک نفر و اینکه ایشان با آقای م. سحر هم نظر نیستند، پاسخ به انتقادات به یک مقاله نامربوط به اصل موضوع یعنی مقاله آقای حمید فرخنده نیست. بویژه که ایشان نوشتهاند که با جان کلام آقای م. سحر موافقند ولی روشن نکرده اند و ننوشتهاند که جان کلام ایشان چیست، اتهامزنی و فحاشی به سازمان اکثریت یا چیزی دیگر؟
4- ایرانگلوبال یک سایت کمابیش مشارکتی است و در واقع به دلیل عملکرد همکاران سایت، نه برای خوانندگان سایت و نه برای اعضای مدیریت روشن نیست که "گردانندگان سایت" چه کسانی هستند. همکار گرامیم آقای اقبالی به خوبی میدانند که در بسیاری موارد، ما قادر به دخالت و کنترل همکاران دیگری که در خارج از مدیریت سایت قرار دارند نیستیم و میدان عمل اعضای مدیریت و همکاران، درهم ریخته است و مرزهای مشخصی ندارد. به همین دلیل کار آقای پرچیزاده و دیگر همکاران سایت، چه بخواهیم و چه نخواهیم، به حساب ایرانگلوبال گذاشته میشود و در واقعیت امر، چنین نیز باید باشد زیرا اگر غیر از این باشد، به معنی این است که ایرانگلوبال سایتی است بی در و پیکر که هر کسی میتواند با گرفتن کد سایت، هر کاری که دلش بخواهد، انجام دهد.
5- نقد یک سازمان سیاسی و عملکرد آن در گذشته و حال، حق مسلم هر شهروندی است و کسی را به هیچ بهانهای نمیتوان از آن باز داشت. ولی آنچه که در اینجا اهمیت اساسی دارد، جدا کردن مرز بین نقد و بررسی و اتهام و توهین است. هز کسی میتواند به حساب نقد، هر فحش و دشنام و اتهامی را نثار دیگران بکند و فرهنگ عقبمانده فحاشی را به نام "نقد و انتقاد" جا بزند (چیزی که متاسفانه همکار گرامیم آقای اقبالی مرزی برای آن قائل نیستند و با پیش گرفتن چنین شیوهای مخالفتی ندارند) . در این میان وظیفه نیروهای روشنگر و مدرن، نه گردن نهادن به این فرهنگ عقب مانده، بلکه اشاعه فرهنگی مدرن بر اساس احترام متقابل و نقد و بررسی واقعی است. فرهنگی که ما هنوز با نهادینه شدن آن فرسنگها فاصله داریم.
6- به نظر من مدیریت سایت باید نهایت دقت را به عمل آورد تا از انتشار مطالب توهین آمیز و دارای اتهام در مقالات و کامنتها جلوگیری کند. این کار در هیچ فرهنگی و در هیچ یک از جوامع مدنی و مدرن به معنی سانسور نیست بلکه احترام به حیثیت و شان انسانهاست. مسؤل نهایی مطالب منتشر شده در سایت، همواره مدیریت سایت است. در ضمن اینکه از مسؤلیت نویسنده و منتشر کننده نمیکاهد.
نظر من این است که سایت باید به همکاری خود با کسانی که ضوابط آن را نادیده میگیرند و به آن گردن نمیدهند، بدون هیچ تعارفی و بدون هیچ اما و اگری پایان دهد.
این دقت و کنترل بویژه در مورد نویسندگانی که دارای سوابق توهین و اتهام هستند، باید بیشتر بکار گرفته شود. متاسفانه در مورد اخیر با اینکه آقای م. سحر که یکی از شاعران شناخته شده کشورمان با مواضع دشمنی با هر ندای حقطلبانهای از سوی فعالین مناطق قومی-ملی هستند و همه حق طلبیها در این عرصه را با نامیدن تجزیهطلبی و فاشیسم قومی و... تخطئه کردهاند و توهین و اتهام در نوشتههای ایشان دارای سابقه است، دقتی از سوی اعضای مدیریت سایت به عمل نیامده است.
7- بدینوسیله به نوبه خودم از همه کسانی که به نحوی در مقالات و کامنتها توهینی به آنها شده و یا اتهامی به آنها وارد شده است، پوزش میخواهم. تا آنجایی که به من مربوط میشود و در توان و اختیارم بوده است، تلاش کردهام که از این مسائل جلوگیری کنم ولی متاسفانه