با قدرتگیری اسلامگرایان در ایران، دو قطب نیروهای مردمی و دشمنان ایران و ایرانیان در برابر هم صف آرایی کردند. مبارزه میان این دو قطب، در چهل و پنج سال گذشته بی وقفه ادامه داشت.
در نگاهی کلی به موقعیت این دو جبهه، باید به یکی از مهمترین فاکتورهای برتری جبهه دشمنان ملت تا یک دهه پیش، اشاره کرد. رژیم اسلامی با استفاده از اعتقادات اسلامی، خرافات و عقب ماندگی اقشار جامعه ایرانی توانست دوام بیاورد. دشمنان ملت ایران، با سربازگیری از میان ملت به “امت” تنزل یافته، نتنها توانستند به حیات خود ادامه دهند، بلکه از همین اقشار برای سرکوب بخش آگاه جامعه استفاده کردند.
با مبارزه بی امان کنشگران آزادی، دمکراسی، لائیسیته و آزادی ایران و ایرانیان، و همچنین تجربه و محک تناقض گفتار و کردار اسلامگرایان توسط ملت،جبهه ملت آگاه و با فرهنگ، توانمندتر و جبهه اسلامگرایان تحلیل رفته و در حال پودر شدن هستند.
جبهه ملت، در سال های گذشته و بویژه در جریان انقلاب “زن زندگی آزادی”، با مبارزات درخشان خود به حاکمان و به جهانیان پیام داد که در عرصه فرهنگ، اندیشه، سیاست و اخلاق از حکومت جهل و جنایت عبور کرده و در جنبش لائیک دمکراتیک شهروندی نشان داد که عزم برچیدن حکومت اسلامی را دارد.
خرافات دینی، فرهنگی، اخلاقی و سیاسی رژیم اسلامی، در اندیشه اکثریت مطلق جامعه شهروندی امروز ایران، با خاک یکسان شده و بقای جسد مافیای “بیت رهبری” و کل وابستگان به نظام، به اعتبار سربازگیری از مهاجرین غیر ایرانی و در صحنه نگه داشتن چند میلیون جیره خوار است.
سیرک تهوع آور انتخابات ریاست جمهوری در جبهه دشمنان ملت، دهن کجی، تحقیر و تمسخر یک ملت می باشد. در چهل و پنج سال گذشته، بکرات در مورد ماهیت جنایتکارانه، غارتگرانه و ضد بشری رژیم اسلامی گفته شد. اکنون تنها به سر فصل هایی اشاره می شود که:
۱- انتخابات در حکومت اسلامی آزاد و دمکراتیک نبوده و نیست. ۲) در حکومت اسلامی، انتخابات آزاد، دمکراتیک، بدون تقلب و رای سازی ناممکن است. ۳) جایگاه رئیس جمهور در دستگاه مافیایی – دینی ولایی، هیچ ربطی به منافع و مصالح ملت و کشور ندارد. در حکومت اسلامی اصل رجحان منافع و مصالح اسلام و اسلامگرایان بر هستی ملت و میهن است. ۴) انتخابات در حکومت اسلامی، معیار تشخیص عیار ارتجاع و کمیت پیروان استبداد است. ۵) انتخابات، نوعی نمایش قدرت، لشکرکشی به پای صندوق های رای برای هراس آفرینی در جامعه است. ۶). – نتایج انتخابات، مجوز ادامه سرکوب، کشتار، اعدام، استبداد و درعین حال ایجاد تعادل میان مافیاهای حکومتی و پیشگیری از پرتاب شدن مدافعان نظام به خارج از مدار دشمنان ملت است. ۷) نادیده گرفتن مخالفت اکثریت جامعه شهروندی با موجودیت حکومت اسلامی و سخن گفتن از انتخابات، عین بیشرمی سیاسی – اخلاقی و توهین به شعور ملت ایران است. ۸) نمایش و بازتاب تفاوت های سیاسی مافیاهای مدافع نظام، به قصد پرده پوشی از غیبت نمایندگان راستین طبقات و اقشار اجتماعی و انحراف اذهان عمومی از فقدان آزادی می باشد. ۹) دیکتاتورها و حامیان آنها به دلیل خرفتی سیاسی، تا لحظه سرنگونی نمی توانند درک کنند که تحقیر‌پذیری ملت هم سقفی دارد. ملت ایران چند پیام در سال های 1396، 1398 و 1401 برای حاکمان فرستاد، که علاقه به شنیدن صدای ملت و آهنگ گام های پیشرونده بسوی انقلاب سوم ایران ندارند. ۱۰) انتخاب ملت، انقلاب «زن زندگی آزادی» است. ۱۱) انتخابات بدون آزادی اپوزیسیون برانداز، بازی شرم آور دیکتاتور و اوباشان اوست. ۱۲) راه ما شهروندان ایرانی، ایجاد "جبهه ملت متحد" و رای به خیابان و "جنبش اقدام در خیابان" است ولاغیر!
اقبال اقبالی
06.06.2024
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید