مسئولیت‌ها:
از سال1358 تا 1365 دادستان رسمی دادگاههای انقلاب در استانهای خوزستان، هرمزگان و خراسان.
سال 1365 به عنوان دادستان نظامی دادگاههای انقلاب در غرب کشورفعالیت کرد. (مدرکی دال بر انتصاب رسمی یا به اصطلاح قانونی (de jure) وی به این پست موجود نیست اما پورمحمدی مسئولیت این پست را عملاً (de facto) بر عهده داشت).
از 1366 تا 1369 پورمحمدی به عنوان مشاور وزارت اطلاعات به صورت رسمی مشغول به کار شد. شایان ذکر است که امنیت داخلی و خارجی کشور بر عهده وزارت اطلاعات می باشد. وزارت اطلاعات دارای 15 قسمت جداگانه از جمله: امنیت، فعالیتهای خارجی، محافظت از اطلاعات، تکنولوژی و غیره می باشد.
سال 1369 در وزارت اطلاعات به سمت جانشین وزیر اطلاعات ارتقا یافت.
سال 1370 تا 1378 مسئول امور خارجی وزارت طلاعات.
سال 1381 به ریاست امور سیاسی – اجتماعی دفتر رهبری منصوب شد و تا امروز این مسئولیت را برعهده دارد. از اهداف دفتر رهبری می توان آشنایی مردم با فتاوی روح الله خمینی و سید علی خامنه ایی و تسهیل و تسریع در پاسخگویی به سئوالات شرعی، به خصوص برای مسلمانان خارج از کشور را نام برد.
محمود احمدی نژاد درمرداد 1384 پورمحمدی را وزیر کشور کابینه خود کرد. وی در اردیبهشت 1387 از این پست برکنار شد.
پورمحمدی همچنین به عنوان عضو و رئیس هیئت امناء مرکز اسناد انقلاب اسلامی فعالیت می کند. این سازمان به عنوان مؤسسه پژوهشی تاریخ انقلاب اسلامی ایران و به منظور جمع آوری اسناد و مدارک مربوط به نهضت امام خمینی جهت انجام تحقیقات مستند تاریخی فعالیت می کند. شروع فعالیت این سازمان سال1358 و مدتی کوتاه بعد از پیروزی انقلاب 1357 می باشد.
پورمحمدی همچنین از سال 1379 به تدریس علوم سیاسی در دانشگاه امام صادق مشغول است.
مصطفی پورمحمدی از 12 تیر ماه 1387 رئیس سازمان بازرسی کل کشور می باشد.
موارد نقض حقوق بشر:
جنایات و موارد نقض حقوق بشر از قول زندانیان و منابع دیگر:
مرحوم آیت الله منتظری – از مراجع تقلید مخالف با دولت و تنها قائم مقام خمینی – پورمحمدی را به عنوان کسی که نقشی اساسی در قتل عام زندانیان سیاسی و مخالفان دیگر در سال 1367 در زندان اوین تهران برعهده داشت شناسایی می کند. در آن زمان پورمحمدی نماینده رسمی وزارت اطلاعات در کمیته ای سه نفره بود وظیفه صدور احکام زندانیان سیاسی را داشت. پورمحمدی مسئولیت بازپرسی از زندانیان را بر عهده داشت.
آیت الله منتظری درباره جلسه ای که با پورمحمدی و دو نفر دیگر که اعضای کمیته بودند داشت چنین می گوید: «بعد از نامه اعتراضی دومم (به آیت الله خمینی)، هیچ تغییری به وجود نیامد و (اعدامها) ادامه داشت. در24 مرداد 1367، با آقایان نیری (حاکم شرع اوین)، اشراقی (دادستان) و پورمحمدی که نماینده وزارت اطلاعات بود دیدار کردم. من از آنها خواستم که اعدامها را در ماه محرم متوقف کنند. آقای نیری جواب داد: «ما تا الان هفتصد و پنجاه نفر را در تهران اعدام کرده ایم، و دویست و پنجاه نفر دیگر را شناسایی کرده ایم. اجازه بدهید که از دست اینها هم خلاص شویم و بعداً به حرف شما گوش خواهیم کرد». خاطرات ایت الله منتظری، جلد اول، ص 623، (www.amontazeri.com). برگرفته از سازمان دیدبان حقوق[i] بشر
امیر اطیابی – زندانی سیاسی پیشین – به یاد می آورد که زمانی که در زندان گوهر دشت در کرج زندانی بود آخوندی را دیده بود که بعداً می فهمد پورمحمدی بوده است. اطیابی به یاد می آورد که آخوندی را که در آن زمان نمی شناخت همراه حسین علی (جعفر) نیری و اشراقی – که توسط آیت الله خمینی به هیئت مرگ منصوب شده بودند – دیده است. بعداً اطیابی دریافت که آن آخوند کسی نبود جز مصطفی پورمحمدی. اطیابی به یاد می آورد که پورمحمدی به او گفته بود که از آنجایی که جنگ (ایران و عراق) دیگر تمام شده بود، دولت اسلامی می خواست بداند که چه زندانیانی واجد شرایط آزاد شدن هستند[ii].
مهدی اصلانی که از سال 1362 به جرم عضویت در فداییان خلق، از گروههای اپوزسیون سیاسی چپ در ایران، زندانی شده بود در روز6 شهریور 1367 مقابل هیئت مرگ حاضر می شود. در اتاق، اعضای هیئت، نیری، اشراقی و پورمحمدی پشت میز بزرگی نشسته بودند. نصریان (محمد مغیثه) پشت سر آنها ایستاده بود. اعضای هیئت از اصلانی پرسیدند که آیا او مسلمان است و نماز می خواند اما کار کمسیون به دلیل اینکه زنگ تلفن اتاق به صدا در می آید تعطیل می شود.
چند روز بعد اصلانی دوباره نزد هیئت مرگ حاضر می شود. این بار اصلانی به آنها می گوید که او مسلمان است ولی تن به نماز خواندن نمی دهد، و دلیل آن نیز این است که نماز خواندن او توهین به مؤمنان می باشد. اعضای هیئت این دلیل اصلانی را قبول نمی کنند و نصریان پیشنهاد می کند که سبیل او را بتراشند. اصلانی را از اتاق بیرون می برند و نیمی از سبیل او را می تراشند[1][iii].(یکی از روشهایی که اپوزسیون چپ برای شناسایی یکدیگر به کار می بردند داشتن سبیل بود و به همین دلیل مأموران جمهوری اسلامی نسبت به آن حساس بودند).
همچنین در زمان حضور پورمحمدی در وزارت اطلاعات، مأمورین این وزارت خانه گفته میشود در برنامه ریزی، دستور و ترور تعدادی از سران اپوزسیون دولت ایران در اروپا دست داشته اند: از جمله عبدالرحمان قاسملو(1368)، شاپور بختیار (1370) و صادق شرفکندی (1371)
علاوه بر ادعای دست داشتن پور محمدی در اعدامهای 1367 در ایران، وی همچنین متهم به دست داشتن در قتلهای زنجیره ای که در سال 1377 افشا شدند نیز می باشد. قتلهای زنجیره ای به کشتار نویسندگان، روزنامه نگاران، فعالان و متفکران در دهه 70 شمسی که گقته میشود توسط سعید امامی – معاون امنیتی وزارت اطلاعات – سازماندهی شده بودند اطلاق می شود. پورمحمدی در زمان آن قتلها جانشین وزیر اطلاعات قربانعلی دری نجف آبادی بود.
انتخابات ریاست جمهوری 2009
در 26 اردیبهشت 1388، پورمحمدی به خبرگزاری نیمه رسمی مهر گفت که سازمانش ناظر است “که منابع دولتی و بودجه عمومی در انتخابات” به صورت قانونی صرف شود. پورمحمدی در این زمینه به سخنانش ادامه داد و گفت که پیرو اصل 174 قانون اساسی “ بازرسان سازمان بازرسي کشور بر اجراي قانون و حسن جريان امور انتخابات به طور نامحسوس نظارت خواهند داشت.”[iv]
در نامه ای به میرحسین موسوی – کاندیدای پیشین اصلاح طلب ریاست جمهوری- در 28 خرداد 1388 پورمحمدی احتمال تخلف گسترده در شمارش آرا را رد کرد. پورمحمدی گفت که بر اساس تجربیات خودش به عنوان وزیر کشور:”امکان سوء استفاده و تخلف گسترده امری دشوار و امکان وقوع ان ضعیف است و در نتیجه نهایی آرا اثرگذار نیست[v].” پورمحمدی هیچگاه از نظارت سازمان مطبوع خود در مورد انتخاباتی که ظن وقوع تقلب در ان اعتراضات گسترده ای را به وجود آورد اعلام نکرد.
پورمحمدی در پیام تبریکی به محمود احمدی نژاد در تاریخ 10 تیر 1388 نتایج انتخابات را به وی تبریک گفت. پورمحمدی گفت:” حضور چشمگیر، عزت افرین و تاریخی ملت بزرگ ایران در انتخابات 22 خرداد ماه نقطه ای درخشان و ماندگار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است[vi].”
اطلاعات مربوط به موارد نقض حقوق بشر این فرد در حال تکمیل شدن است.
اگر این فرد در نقض حقوق شما یا شخص دیگری که می شناسید دست داشته است لطفا از طریق ای میل زیر، اطلاعات لازم را برای ما بفرستید. همکاری شما باعث تکمیل این پرونده و آماده تر شدن آن برای تسلیم به مراجع حقوقی بین المللی خواهد شد:
مرجع‌ها:
[i] http://www.hrw.org/legacy/backgrounder/mena/iran1205/2.htm#_ftn11
[ii] نقل قول از صفحه 21 فتوای مرگبار: قتل عام زندانیان 1367 ایران، چاپ مرکز اسناد حقوق بشر ایران، 2009
[iii] http://www.iranhrdc.org/english/publications/reports/3158-deadly-fatwa-iran-s-1988-prison-massacre.html
نقل قول از صفحه 23، فتوای مرگبار: قتل عام زندانیان 1367 ایران، چاپ مرکز اسناد حقوق بشر ایران،
توضیحات اضافه:
منابع:
حوزه المهدی (وبسایت حوزه مسجد سلیمان)، پورمحمدی یکی از موسسین این حوزه می باشد.
2. مرکز اسناد انقلاب اسلامی
http://www.irdc.ir/en/default.aspx
3. وبسایت مصطفی پورمحمدی بسته شده است
اطلاعات بیشتر: عکسهایی از پورمحمدی با مسئولیین دیگر در مراسم ترحیم مادر پورمحمدی که به شناسایی ناقصین دیگر کمک خواهند کرد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید