این باتلاق در جنوب شرقی و کرمان و هم مرز با سیستان و بلوچستان قرار دارد، این روزها از این باتلاق چیزی نمانده به جز بیابان و بسیاری از مردمان عشایر و روستایی که از وجود این باتلاق ارتزاق می کردند به دلیل خشک شدن باتلاق روستاها و مناطق جمعیتی را ترک کرده اند و خبری از اصلاح در امور در باتلاق جازموریان دیده نمی شود.
پیش از این باتلاق هزاران هکتار از جنوب کرمان را به خود اختصاص داده بود این حوزه آبی متشکل از دریاچه ای مرکزی بود که در طول سال و به فراخور فصول مختلف بزرگ و کوچک می شد در اطراف دریاچه نیز باتلاقی بزرگ قرار داشت که در این باتلاق و اطراف آن نیزارها و علفزارهای گسترده رشد می کرد و چندین هکتار را به صورت دشتی سبز در مقابل چشم بیننده قرار می داد.
دلیل خشکی باتلاق جازموریان تنها یک چیز است عدم تحقق حق آبه جازموریان از رودخانه های بالا دست.
مهمترین منبع آبی این باتلاق در واقع رودخانه های دائمی و خورشان هلیل رود و بم پور بودند اما احداث سد در بالا دست این رودخانه ها هر روز از حجم آب ورودی به باتلاق کاست و هم اکنون آبی برای ورود به این باتلاق وجود ندارد.
نکته قابل توجه اینکه کمتر مسئولی در استان کرمان در راستای احیاء مجدد جازموریان حتی حرف زده است و در مقام عمل نیز وقتی حرفی نباشد مسلما عملی هم نخواهد بود.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری جنوب استان کرمان نیز در گفتگو با مهر ضمن هشدار در خصوص وضعیت جازموریان گفت: خشکسالی و خشک شدن جازموریان اکوسیستم این منطقه را تهدید می کند.
وی با اشاره به شور شدن اراضی اطراف گفت: وزش باد و وجود شورزارها مناطق اطراف جازموریان در جنوب کرمان را در معرض طوفان شن و نمک قرار داده است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید