رفتن به محتوای اصلی

راديكاليزم، گناه نيست ،ملت كنشگرش نبود، فقط دفاع كرد

راديكاليزم، گناه نيست ،ملت كنشگرش نبود، فقط دفاع كرد

مهندس سحابي عزيز،

نمي دانم چگونه مي توان از ملتي كه شش ماه جز با گاز و گرز و گلوله و باتوم و هتك و مرگ و تجاوز با اعتراضات مدني اش برخورد نشد، انتظار داشت فجر و ظهر و شام عاشورا را در حالي كه به خون نشستن فرزندانش را به نظاره مي نشينند، ، طبق گفته برخي دوستان از خشونت پرهيز نمايند و احتمالا در قبال ادامه اين سياق رفتار شنيع حاكميت، دهان بر بندند و به نظاره بنشينند و از قهر عملي خود در مقام يك واكنش دفاعي بهره نجويند.

برخي دوستان ظاهرا زيادي مستغرقند در قرائت هاي فانتزي از چگونگي تحصيل و نيل به دموكراسي كه اينگونه زبان به توصيه هاي به زعم من زننده مي گشايند و مدام بر اين ديسكورس باز هم به زعم اين حقير نسبي كه نبايد پاسخ خشونت بي مرز حاكميت را با خشونت داد، موكدند.

كدام خشونت؟ تعريف خشونت چيست و مصداق تحقق و نماد تصوير اين تعريف در كدام فعل ملت مشاهده گرديده كه به خود اجازه دهيم به دختران و پسران و پدران و مادرانمان بگوييم، شما مشابه يزيديان عمل نكنيد، از خشونت فاصله بگيريد.خواهشا!!!؟؟؟؟

من با قاطعيت و در كمال مهر و متانت مي گويم، اين سنخ توصيه ها و اين صنف توصيه پردازان يا گرفتار تصورات فانتزي شده اند يا هنوز تكليف خود را با راه ملت مشخص نكرده اند.

خشونتي كه براي ما تعريف دقيق و روشن دارد، در كنش وحشيانه حاكميت و كودتا گران است نه در واكنش دفاعي ملتي كه سبد هزينه هايي كه پرداخته است به غايت سنگين و كاسه صبر ستايش برانگيزش لبريز شده.

ما دفاع مشروع و قانوني ملت از جان خود و فرزندان غيور اين زيبا ميهن را در غوالبي چون خشونت و تند روي تعريف نمي كنيم و در محاق تصورات نادرست كه بعضا ناظريم، واقعيت هاي عيني ساختار سياسي و اجتماعي و فرهنگي اين ملك و ميهن را در ابراز خود مبذول نمي نمايند، نمي افتيم و توصيه برادرانه ام بر اينست كه دوستان كه كثيرشان از اساتيد صاحب تجربه و صائب هستند، از چارچوب چنين تفاسيري خود را آزاد كنند و بپذيرند با هر تعريف و شمايي كه از انقلاب در هر ظرف زماني كه داشته باشيم، اين جنبش شاخصه هاي اتلاق صفت انقلابي را در خود دارد و چه غليظ هم دارد و نمي توان آن را صرفا در چارچوب ر‍ژيم سياسي فعلي ، رفورم گرايانه گنجاند، اگر هم تا چندي پيش مي شد در اين احوال ، اوضاع متفاوت است.

دوستان به جاي آنكه راست و مقاوم در كنار ملت بنشينند و در اين فضايي كه تنفس براي حاكميت از صدر تا ذيلش بزرگترين مشكل شده و ديديم عملا ديروز ملت به جان آمده و جان از هراس شسته، مركز و بخش هاي مهمي از پايتخت را به تصرف در اوردند و در بسياري موارد مستند، مزدوران كودتا را زبونانه وادار به عقب نشيني كردند، بايستند ، مدام موكدند بر گفتماني كه اگر هم تا چندي پيش محمل طرح و التزام منطقي داشت، كه البته داشت، اكنون اتمسفر پراتيك سياسي متفاوت است و ملزوماتش نيز همچنين.

يك لحظه تامل كنيد، تو را به شرافت و سابقه مثبوت و مالوفتان جناب آقاي سحابی عزيز يك لحظه تامل كنيد، استاد گرانمايه اين حقير يك لحظه تامل كنيد، و بسياري از اساتيد و دوستان ، مساله ساده اي حادث نشده مي دانم كه شما نيز بيش از اين حقير و سخت به اين نظر آگاهيد، با گلوله و زنجير و گاز و باتوم به استقبال ملت رفتنه اند در ظهر عاشوراي حسيني.

من مدعي نيستم كه حكومت خود نمي خواسته كه اوضاع به ورطه برخورد مستقيم از جنس اخير برسد، صد در صد مي خواسته، اما اين برهان مستدلي نمي شود كه چون حاكميت خود خشونت را برگيزيده و تحصيل اهداف خود را در تسري خشونت تشخيص داده ، شما بگوييد، حاكميت صحيح انديشيده و بنابراين نبايد جنبش راديكال شود. گيريم اين هم درست، آخر فاعل ابتدايي كه ملت نبوده كه بتوانيم بگوييم ملت هم راديكال عمل كرده، هر عملي عكس العملي دارد و خشونت ، خشونت مي آورد و اين يك امر واضح است و نمي توان پاسخ مشروع و قانوني ملت به متعديان جان و ناموس خود و فرزندانش را در غالب سوق يافتن به خشونت گرايي توصيف كرد و مذموم شناخت.

اين را هم اساسا نه ملحوظ و نه قابل تصور انگاشته ايد كه شايد حكومت كودتا دچار اشتباه محاسبه شده باشد.

شايد حكومت كودتا به روال مسبوق بلاهت را سر تيتر تنظيم، تدوين،تحكيم و تتميم استراتژي هايش نشانده و انگاشته مي توان با افزايش آستانه رواداشت دنائت و سبعيت، خروش سبز ملت ايران را راكد و ساكت نمايد و مالا با شكست كامل مواجه سازد.

دفاع از جان و ناموس مگر طبق مواد مصرح قوانين و كنوانسيون هاي حقوقي بين المللي و همچنين قيد شده در همين قانون اساسي جز لاينفك حقوق اساسي ملت نيست و چگونه مي توان با تفاسير سياسي منكر آن شد.

فاعل خشونت و مبتكر آن مگر ملت سبز ايران بوده اند كه از آنان مي خواهيد از خشونت دوري كنند.

اين ملت آنقدر متين و موقرست كه با وجود رواداشت اقسام بي مثال جنايت بر عليه اش همين فردا و فرداهاي پس از عاشوراي خونين ايران، اگر گزمگان كودتا با آن فقط از ابزاري نظير گاز اشك آور هم استفاده كند، واكنش تند نشان نمي دهند، اما گلوله تفاوت دارد. ظهر عاشورا تفاوت دارد. صبر هم اندازه اي دارد و لبريز شدنش منطقي در پي خود.

به نظر من آگاهان عرصه تحليل در ايران ما هميشه دچار دو مشكل بوده اند در ترسيم و تفسير فراديدها و گزينه هاي مطلوب، اين هم البته تاريخيست و نسبت ملموسي دارد با نقاط ضعف روشنفكري ايراني در پنج دهه اخير.

يا تا آنجا گرفتار تفسير هاي غير بومي از نظريات فكري در ارائه تحليل هاي خود مي شود كه از توسن استقلال فكري و آوانگارديسم به زمين دگم گرايي فلسفي مي افتد يا چنان به ورطه عوام گرايي گرفتار مي آيد، كه اساسا از اصل جدا مي شود.

چه بخواهيم، چه نخواهيم، اين جنبش ديگر صرفا يك جنبش مدني نيست. جامعه وارد فاز انقلابي شده است و گوينده و راقم اين نظر انقلابي نيستم و به شدت حامي رفورم و تغيير در همين ساختار، اما واقعيت را بايد لحاظ داشت، سقف مطالبات ملت ارتفاع زيادي از مطالبات مطروحه رهبران جنبش و نگاه غالب بر آنان دارد و بدنبال دگرديسي كامل است.

و ا... قسم چندين بار هشدار داديم و فرياد بر آورديم و آمبيانس عاشوراي ايران را پيش بيني كرديم و از شما خواستيم با وارد كردن راديكاليزم به ادبيات رهبران و موثران جنبش، فاز سياسي راديكاليزه شده كه هر جنبش اجتماعي نه تنها مستعد بل محتاج آنست را جايگزين فاز فيزيكي و خياباني آن كنيد چرا كه در آنصورت ميشد تا حدودي ضرب تبارز اين به اصطلاح راديكاليزاسيون را گرفت و البته گوشي سخنمان را نشنيد. هر چند هنوز هم باور دارم جنبش راديكال عمل نكرده.

نيك مي دانيد كه جنبش سبز راديكال رفتار نكرده و در مقام كنشگر راديكال هيچگاه ظاهر نشده، اما نمي توان از پايورانش انتظار داشت، به خون نشستن خواهران و برادران و پدران و مادرانش را به مشاهده بنشيند و سينه در مقابل گلوله سپر نكند.

جناب مهندس، حرف زدن ساده است، خود را جاي مردم بگزاريد. اگر هم من جوان اشتباه مي كنم ،ظاهرا از ديد جناب عالي، حق دارم گوش بازي براي شنيدن نصايح و ارشادات صميمانه و پدرانه شما كه يادآور تجربيات موفقي و موثقي از گذشته نيست نداشته باشم.

در ضمن باور بفرماييد، راديكاليزم، حرام نيست، مذموم نيست و كاربرد دارد و فلسفه اي براي خود. هيچ جنبش مدني سياسي كه دشمن مقابلش ساختاري در اشل حاكميت فعلي در ايران است، با استبعاد كامل و تا به پايان از راديكاليزم به جايي نرسيده. اساسا سابقه نداشته .

راه سبز اميد به پيروزي نزديك است.

شاگرد كوچك شما

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

تصویر

تصویر

تصویر

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید