احمدی نژاد و مسئولیت ما در آینده

من در انتخابات شرکت نخواهم کرد، به دلایل آشکار که برای بسیاری آشناست و البته برای بسیارانی دیگر تکراری.

اما روی سخن این نوشته با هر دو دسته است. هم با آنان است که قصد شرکت در انتخابات به امید پیروزی آقای خاتمی یا میرحسین یا کروبی را دارند و هم با آندسته از همچون منانی است که اساسا اعتقادی به شرکت در یک تئاتر سیاسی چون انتخابات ریاست جمهوری اسلامی را ندارند.

بگذارید شماتیک شبیه سازی شده ای از وقایع قابل پیش بینی ساعتها و روزهای پس از ۲۲ خرداد داشته باشیم. شاید از این راه بهتر بتوانم مقصودم را انتقال دهم.

فرض کنید، امروز 22 خرداد است، طبق روال کلاسیکی که سه دهه دیدگان ایرانیان مجبور به نظاره اش بوده اند، گزارشگران صدا و سیمای جمهوری اسلامی انبانی از دروغیات و مهملات و چاخان های شگفت انگیز را در غوالبی چون حضور بی نظیر مردم در حوزه های رای گیری، خبرنگاران خارجی از وسعت و کمیت بالای حاضران در مراکز رای گیری چشمانشان از حدقه بیرون آمده، کامران نجف زاده می آید جلوی دوربین، اولش شروع می کند، مزخرفات تکراریش را در کالبد اشعار من در آوردی و هزارجور خزعبل پرانی دیگر بیان می دارد و مدام می گوید، دنیا ببین که دریای خروشان عاشقان ولایت از دم دمان صبح چون سیلی عظیم روانه حوزه های رای گیری شده است و بار دیگر به ................، بعد شروع می کند آنچه چاکر صفتی اش ایجاب می نماید را چون حمار تانزانیایی بر زبان می آورد و مخاطب ش را هم همچون گذشته مشتی کودن مثل خودش می شمارد. اخبار ساعت 14 شبکه 1 اعلام می کند، ستاد انتخابات وزارت کشور، با عنایت به گستردگی حضور ملت آگاه و همیشه آن ور صحنه فعالیت حوزه های رای گیری را تا ساعت .......... تمدید نموده.

از ساعت های میانه روز اخبار عجیبی که دود از سر ملت بلند می کند از ابعاد وسیع تقلبات انتخاباتی از سوی متولیان انتصابی دولت مهرورز و شورای نگهبان نظام در مراکز رای گیری یا رای سازی به بیرون درز می کند. این اخبار نگران کننده از درون مراکز رای گیری به گوش کاندیدا هایی چون خاتمی و کروبی و ...... می رسد، آنطرف تر اما احمدی نژاد، بی هیچ استرسی مشغول نگارش نطق پیروزی و تشکر از خیل رای دهندگانش که اصلا وجود خارجی نداشته اند است.

فردا صبح ساعت 6 ، اخبار بامدادی صدای آمریکا با علیرضا نوری زاده روزنامه نگار مشهور، مصاحبه ای اختصاصی ترتیب می دهد. نوری زاده در این مصاحبه پرده از رویدادهایی بر می دارد که چرت را از سر نامزدهایی چون خاتمی و کروبی و قالیباف می پراند، اما افسوس اینبار نه چون هاشمی رئیس جمهور است که آراء ملت را نجات دهد و نه اساسا جناب رهبر معظم انقلاب اجازه چنین کاری را می دهد.

سخن از غیب شدن 12 ملیون رای خاتمی و 3 ملیون رای کروبیست.

اراده ملوکانه رهبر بر این تصمیم مستدام مانده که فرزند کودن ولایت، محمود احمدی نژاد بار دیگر بر کرسی تکیه زند.

آیتم خبری ساعت 14شبکه 1 از پیش بودن احمدی نژاد با اختلاف 4 ملیون از خاتمی خبر می دهد. اما اضافه می نماید هنوز شمارش آراء پایان نیافته. ساعت 19 بعد از ظهر ستاد انتخابات وزارت کشور طی اطلاعیه ای که از طریق بخش خبری شبکه اول، احمدی نژاد را پیروز قطعی اعلام می کند.

احمدی نژاد، طی بیانیه ای از خیل شرکت کنندگان در انتخابات تمجید می نماید و دشمنان را دعوت به درس گرفتن از وقوع مجدد حماسه ملی می کند و ...........

کاندیداهای دیگر طی اطلاعیه های جداگانه، بدون آنکه به احمدی نژاد تبریک بگویند، مراجعه خودشان را بارگاه باری تعالی اعلام می کنند، کروبی عصبی است، خاتمی در فکر فرورفته، مجمع روحانیون و گروه های دوم خردادی جلسه فوری تشکیل می دهند. کروبی هم به این جلسه دعوت شده است . محسن میردامادی پشت تریبون می رود و از وسعت شگفت انگیز تقلب و رای سازی سخن می گوید، محسن آرمین و بهزاد نبوی همه را دعوت به تدوین یک استراتژی تقابلی می کنند.هاشمی وارد جلسه می شود. سکوت کامل. یک گوشه کنار خاتمی و آیت الله بجنوردی نشسته است. خاتمی در خودش فرو رفته، کروبی بلند می شود، فریاد می کشد، اینبار افشا می کنم. خاتمی هنوز سکوت کرده. میردامادی از خاتمی می خواهد پشت تریبون بیاید، خاتمی طی نطقی اعلام میکند، رسما از دایره فعالیت در چارچوب نظام خارج می شود. او صیانت از آراء ملت را وظیفه اساسی اش عنوان می کند. هاشمی همچنان سکوت را ترجیح می دهد.

آیت الله منتظری اطلاعیه می دهد و از مردم دعوت می کند، اعتراضشان را علنی کنند.

هاشمی رفسنجانی طی مصاحبه ای از خطراتی که پیامد دست اندازی های گسترده در آراء ملت، نظام را تهدید می کند سخن می گوید.

24 خرداد

ساعت 14

بخش خبری شبکه اول

ستاد انتخابات وزارت کشور طی اطلاعیه ای جدید، بر صحت و سلامت انتخابات تاکید می کند. شورای نگهبان هم طی بیانیه ای مشابه، ضمن تشکر از ملت شهید پرور، سلامت انتخابات را تایید می کند.

فضای سیاسی کشور ملتهب است.

وزارت خارجه ایالات متحده ، ضمن ابراز تاسف عمیق از بروز تقلبات پر دامنه به سود احمدی نژاد از جلسه فوری ریئس جمهور با وزیر خارجه و اعضاء شورای امنیت ملی در کاخ سفید پیرامون اوضاع جاری ایران خبر می دهد.

اویگدور لیبرمن وزیر خارجه اسرائیل، با قیافه طلبکارنه ای خطاب به جامعه جهانی می گوید: جهان باید خطر را باور کند. ما پیش بینی می کردیم.

عدیدی از سیاست مداران اسرائیلی نیز طی مصاحبه هایی بر لزوم برخورد با جمهوری اسلامی سخن می گویند.

باراک اوباما در مصاحبه با سی ان ان یا ای بی سی یا ... دست اندازی در آراء ایرانیان را محکوم کرده در عین حال مجددا از ایران دعوت می کند، به خواسته های جهان احترام بگذارد.

فضای سیاسی در ایران بشدت بحرانیست و به شکل بی سابقه ای شکننده، خبر از درگیریهای پراکنده در شیراز، لرستان و ....... می رسد.

علی خامنه ی رهبر جمهوری اسلامی فردای آنروز طی پیامی از حضور پرشور ملت و خلق حماسه ای دیگر تجلیل می نماید و .................

جبهه مشارکت، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و مجمع روحانیون به ستاد انتخابات وزارت کشور و شورای نگهبان هشدار می دهند طی ضرب الاجل 72 ساعته تکلیف آراء مخدوش را روشن نماید وگرنه از مردم دعوت به برگزاری تحصن گسترده می کند و ................و............. ......و.................. و........................!!!!؟؟؟؟

خوب در چنین شرایطی چه باید کرد؟ قطعا من در جایگاهی نیستم که بگویم چه باید بکنیم فقط پیشنهاد می کنم، همگی از هم اکنون به آن روزها و آن ساعت های پیش رو بیندیشیم . وظیفه و پراتیک همه ما چه آنها که مشارکت نموده اند و چه آنان که به حق قائل به تحریم بوده اند، در آن روزها و آن ساعت ها چه باید باشد؟ اگر از هم اکنون بدنبال پاسخی برای این پرسش باشیم، فکر می کنم در آن بزنگاه، کیفیت تصمیم گیریمان بالاتر باشد.

ایمیل نویسنده: mrshokouhifard@gmail.com

دوشنبه 19 اسفند ماه سال 1387