تا کی ، سکوت و بی اعتنایی

و اما اینبار نوبت به محسن یگانه ، خواننده پاپ و مقیم ایران رسید.

اینگونه برخوردها با مردمان خوب کشورم از جانب برخی هنرمندان ، من را به این فکر وا می دارد که شاید یک بیماری واگیرداردر بین برخی  شیوع پیدا کرده  و دنیای  پزشکی از آن بی اطلاع است  تا به سرعت واکسنی علیه آن تهیه کند .

 این اتفاقات آنچنان نظر من را به خود جلب کرد که  مرا وا داشت تا قلم به دست بگیرم و نظر شما خوانندگان عزیز را به برخی نکات ذیل ، جلب نمایم .

1_ چگونه این افراد ( محسن یگانه ، مدیر برنامه هایش و مدیران اجرایی  کنسرتها در خارج کشور) قبل از دریافت ویزا و اطمینان خاطر از مسافرت محسن یگانه ، مبادرت به پیش فروش بلیط کرده اند ؟

2_ آیا برای محسن یگانه ، تهیه کنندگان بلیطهای کنسرتش اهمیتی نداشته و ندارند  تا  خود شخصا توضیحات لازم را بدهند و عذر تقصیر بخواهد ؟   یعنی ملت  برای ایشان تا به درجه تنزول کرده اند ؟

3_ این را به خوبی در یافته ام که بسیاری از هموطنان عزیز و محترمم ، برای مقابله و اعتراض  به خودکامگی های حاکمین فاسد در ایران ،  که مرتبا دستور به لغو اجرای  کنسرتها ، درمیهنمان را صادر می کنند و در راستای حمایت از خوانندگان مقیم ایران ، مبادرت به تهیه بلیطهای اینگونه کنسرتها می نمایند  و اما پاسخ و واکنش این هنرمندان ، به این همدلی ، چه بوده و هست ؟

 و در پایان ، کم کم دارم به این نتیجه می رسم ، پس از این همه خیانت و بی اعتنایی به اعتماد و همدلی مردم  ، در زمانی نه چندان دور شاهد آن خواهیم بود که مشتاقان شنیدن موزیک های ایرانی ، مجبور شوند همچون مشتریان رستورانها پس از دریافت خدمات شایسته از جانب هنرمندان و مجریان کنسرتها ، پول بلیط ها را پرداخت کنند ، تا مبادا مجددا سرشان کلاهی به درازای قدشان برود  .

در نهایت ،  قضاوت با  شما خواننده گرامی  است