بعد شاهد ۱۲۸ حضوری شهادت داد و درباره رویدادهای ۲۵ و ۲۶ آبان و مشاهدات خود در استان بلوچستان گفت. او از شلیک نیروهای انتظامی به معترضان گفت و چند کلیپ کوتاه نشان داد.
'دادگاه بین‌المللی مردمی آبان' به ابتکار سه سازمان مدافع حقوق بشر، عدالت برای ایران، حقوق بشر ایران و سازمان بین‌المللی با هم علیه اعدام و در پاسخ به "درخواست مکرر" بازماندگان تشکیل شده است.
به گفته برگزارکنندگان، این دادگاه "برای اولین بار" به "قربانیان و خانواده‌های آنان" که از "عدالت محروم بوده‌اند"، فرصت می‌دهد تا "حقیقت را جستجو کنند."
برخی از آنها به دستگاه قضایی ایران از کشتن بستگانشان شکایت کرده‌اند اما رسیدگی‌ای به آن نشده است.
در دادگاه مردمی آبان ۴۵ شاهد به صورت حضوری شهادت می‌دهند و به ۱۲۰ شهادتنامه کتبی هم رسیدگی می‌شود.
دادستان‌ها مقام‌های جمهوری اسلامی را به این دادگاه مردمی "احضار" و درخواست اسناد و مدارک کرده بودند اما کسی به نمایندگی از حکومت ایران در دادگاه حاضر نشده است.
دو دادستان دادگاه "۱۳۳" نفر از مقام‌های جمهوری اسلامی، از جمله آیت‌الله خامنه‌ای رهبر و ابراهیم رئیسی رئیس جمهور را به "جنایت علیه بشریت" متهم کرده و قضات در این باره نیز حکم خود را صادر می‌کنند.
حضور عموم در این دادگاه آزاد است و جلسات آن در اینستاگرام و یوتیوب زنده پخش می‌شوند.
اولین دادگاه مردمی در سال ۱۹۶۶ به ابتکار برتراند راسل، ژان پل سارتر و سیمون دو بووار، فیلسوفان بریتانیایی و فرانسوی، برای رسیدگی به حمله نظامی آمریکا به ویتنام برگزار شد.
در 'دادگاه بین‌المللی مردمی آبان' حمید صبی، وکیل مستقر در لندن و رجینا پولوز شواهد، اسناد و مدارکی را که از شاهدان و کارشناسان گردآوری کرده‌اند به هیات قضات ارائه می‌دهند.
قاضی‌ها شش حقوق‌دان هستند که در زمینه "حقوق بشر و روابط بین‌الملل" تخصص دارند؛ الهام سعودی، کارلا فرستمن، زک یاکوب، کالین روهان، نورسیابانی تاتونسانکا و ریاست آنها بعهده وین جُرداش، وکیل بین‌المللیِ حقوق بشر است.
حکم این دادگاه مردمی "اوایل سال آینده میلادی" صادر می‌شود.
در روز اول، این دادگاه مردمی ابتدا به ضرورت کار خود و روال حقوقی که در پیش خواهند گرفت اشاره کرد. سپس حمید صبی کیفرخواست را قرائت کرد.
اولین شاهد مریم فومنی بود به نمایندگی از شاهدانی که نمی‌خواستند هویت‌شان فاش شود که توضیح داد این شواهد را چگونه گرد آورده است.
سپس امیر انصاری فرد با ارتباط تصویری از ایران درباره کشته شدن پسر ۲۸ ساله‌اش در بهبهان شهادت داد. او مدرکی را به دادگاه مردمی آبان ارائه کرد که در آن علت مرگ پسرش "گلوله سلاح جنگی" با کالیبری مشابه کالاشنیکوف ذکر شده بوده که از فاصله "پانزده تا چهل متری" به پشتش گردنش اصابت کرده است.
دادگاه آبان و دادخواهی خانواده جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی
دادگاه مردمی آبان این روزها در لندن دایر شده است و همه ما صدای شاهدان این جنایات وحشتناک را می‌شنویم. صدای مادران، پدران، خواهران و برادران. ابتدا باید از کسانی که این دادگاه مردمی را برقرار کردند تشکر کرد. درست است که احکام این دادگاه ضمانت اجرایی ندارد و افکار عمومی را هدف گرفته است اما قطعا نزد خانواده‌ها ارزشمند و حیاتی‌ست. جایی که سخنان‌شان شنیده می‌شود، جایی که ابعاد هول‌آور این جنایت سیستماتیک و یکپارچه آشکار می‌شود، جایی که دست کم بخشی از دنیا فرصت می‌کند بفهمد که سرزمین ایران، فقط سرزمین کوه‌های زیبا و تاریخ کهن و شال‌های رنگی و غذاهای لذیذ نیست. که ایران سرزمینی‌ست گروگان گرفته شده، به دست راهزنان و جنایتکارانی که نه مشق سیاست کرده‌اند نه از اخلاق و انسانیت بهره‌ای برده‌اند.
دادگاه مردمی آبان اولین است اما آخرین نخواهد بود. خانواده‌های پرواز هم در انتظار چنین دادگاهی هستند، منتها انجمن خانواده‌ها تصمیم‌گیری درباره آن را به تاخیر انداخته است چون هنوز کورسوی امیدی وجود دارد که دادگاهی با ضمانت‌های اجرایی چه در بعد بین‌المللی چه در بعد دادگاه‌های کیفری داخلی در خارج از ایران، به جنایت پی‌اس ۷۵۲ رسیدگی کند و احکامی قابل اجرا صادر شود.
سفر برای یافتن حقیقت و اجرای عدالت، سفری جانکاه و طاقت‌فرساست. در هر گوشه این جاده‌ی طولانی سنگلاخی وجود دارد و ناامیدی می‌تواند دادخواهان را از پا دربیاورد. اصرار و پیگیری و حفظ انگیزه بخشی از ماجراست. مبارزه با فراموشی بخشی از ماجراست. روشن شدن دقیق وقایع، آشکار شدن نامهای دخیل در انجام جنایت بخشی از ماجراست. و تلنگر زدن به وجدان خفته جمعی و متوقف کردن چرخه خشونتِ نظامی فاسد و آدمکش علیه مردمش هدف نهایی‌ست. آن‌گاه شاید بشود آرامشی برای خانواده‌های سوگوار آرزو کرد.
مسیح علینژاد و ناهید شیرپیشه مادر پویا بختیاری شهادت دادند
به گفته برگزارکنندگان "دادگاه بین‌المللی مردمی آبان"، این دادگاه "برای اولین بار" به "قربانیان و خانواده‌های آنان" که از "عدالت محروم بوده‌اند"، فرصت می‌دهد تا "حقیقت را جستجو کنند."
این دادگاه به ابتکار سه سازمان مدافع حقوق بشر، عدالت برای ایران، حقوق بشر ایران و سازمان بین‌المللی با هم علیه اعدام و در پاسخ به "درخواست مکرر" بازماندگان تشکیل شده و ریاست آن را وین جُرداش، وکیل بین‌المللیِ حقوق بشر بر عهده دارد.
حقوق‌دانان دادگاه هم الهام سعودی، کارلا فرستمن، زک یاکوب، کالین روهان، نورسیابانی تاتونسانکا هستند که در زمینه "حقوق بشر و روابط بین‌الملل" تخصص دارند.
دادگاه با سخنان وین جرداش با اشاره به نقض "فاحش" حقوق بشر در اعتراض‌های آبان ۹۸ و ضرورت تشکیل این دادگاه آغاز شد.
سپس حمید صبی عضو هیات دادستانی از نماینده جمهوری اسلامی دعوت کرد خود را معرفی کند اما کسی حضور نداشت.
دادستان‌های این دادگاه اسفند پارسال در نامهای به سفیر ایران در لاهه ده‌ها نفر از مقامات را "احضار" کرده و خواستار ارائه مدارک وقایع آبان ۹۸ شده بودند.
منبع تصویر،ABAN TRIBUNAL
بعد مریم فومنی "نتیجه تحقیقات خود" را درباره اعتراض‌های آبان ارائه کرد و توضیح داد که چگونه گفته‌های شاهدان بررسی و تایید شده‌اند.
شاهد بعدی امیر انصاری فرد بود که با ارتباط تصویری از ایران درباره پسر ۲۸ ساله‌اش فرزاد شهادت داد که ۲۵ آبان ۹۸ در بهبهان کشته شد.
آقای انصاری فرد گزارش "کارشناسی سلاح" را در اختیار دادگاه گذاشته بود که "پلیس آگاهی استان خوزستان" صادر کرده بود.
در این مدرک که تصویرش نمایش داده شد، علت مرگ فرزاد انصاری فرد "گلوله سلاح‌های جنگی با کالیبر ۷ الی ۸ میلی‌متر (مثل کلاشینکوف)" ذکر شده، گلوله از "فاصله پانزده تا چهل متری" شلیک شده و به پشت گردن اصابت کرده بود.
منبع تصویر،ABAN TRIBUNAL
پس از تنفس، دادگاه از سر گرفته شد، شاهد بعدی مسیح علینژاد بود، روزنامه‌نگار و فعال مدنی که حضوری در دادگاه شهادت داد و گفت خانواده ۲۵ نفر از کشته‌شدگان نزد او شهادت داده‌اند.
او گفت "مادران شجاع"، کشته شدن فرزاندانشان را با گرفتن ویدئو مستند کرده‌اند. آنها این ویدئوها و ویدئوهایی را که فرزندان کشته‌شده‌شان گرفته بودند، پس از وصل شدن اینترنت برایش فرستادند، با اینکه تهدید شده بودند این کار تا ده سال زندان دارد.
او گفت این ویدئوها نشان می‌دهند گلوله‌ها به "سر و قلب و سینه" شلیک شده و به پویا بختیاری، پژمان قلی پور و آمنه شهبازی اشاره کرد.
ناهید شیرپیشه مادر پویا بختیاری
خانم علینژاد گفت سه مادر، مادران مهدی دائمی، پویا بختیاری و وحید دامور که در لحظه کشته شدن فرزدانشان با آنها بوده‌اند با ویدئوهایشان نشان دادند که "برخلاف ادعای جمهوری اسلامی" پسرانشان مسلح نبوده‌اند و خشونت و "اغتشاش" نمی‌کرده‌اند.
مسیح علینژاد بعد درباره تعهد برای مصاحبه نکردن با رسانه‌ها، درخواست پول تیر برای تحویل جسد، تعیین اجباری محل دفن در جایی دور از محل سکونت خانواده، ممانعت از برگزاری مراسم عزاداری، بازداشت و کتک زدن مادران کشته‌شدگان، جرم دانستن "دادخواهی"، تهدید به بازداشت دیگر اعضای خانواده و اعمال فشارهای روانی و اجتماعی به خانواده‌ها شهادت داد.
در شهادت خانم علینژاد ویدئوهایی از ناهید شیربیشه مادر پویا بختیاری، محبوبه رمضانی مادر پژمان قلی‌پور و سکینه احمدی مادر ابراهیم کتابدار نیز پخش شدند.
پیام صوتی مرتضی دامور، پدر وحید دامور نیز پخش شد.
سکینه احمدی مادر ابراهیم کتابدار
به گفته برگزارکنندگان، پس از شهادت شاهدان حضوری و رسیدگی به ۱۲۰ شهادتنامه کتبی، قضات این دادگاه در باره اینکه آیا در سرکوب این اعتراض‌ها حکومت ایران "مرتکب جرائم بین‌المللی" شده یا نه، رای خواهند داد.
هیات دادستانی این دادگاه "۱۳۳" نفر از مقام‌های جمهوری اسلامی، از جمله آیت‌الله خامنه‌ای رهبر و ابراهیم رئیسی رئیس جمهور را به "جنایت علیه بشریت" متهم کرده و قضات در این باره نیز حکم خود را صادر می‌کنند که "ابتدای سال آینده میلادی" اعلام خواهد شد.
حضور عموم در این دادگاه آزاد است و جلسات آن در اینستاگرام و یوتیوب زنده پخش می‌شوند.
گفتگو با چهره‌های سیاسی، هنری و ادبی از تلویزیون فارسی بی بی سی.
برنامه ها
پایان پادکست
اعتراض‌های آبان ۹۸ که چند روز دیگر سالگرد آن است، ابتدا در واکنش به افزایش ناگهانی و اعلام‌نشده بنزین آغاز شد اما به سرعت تقریبا تمام ایران را فراگرفت و اعتراض‌ها کل حاکمیت و نمادهای مهم جمهوری اسلامی را هدف قرار دادند.
این اعتراض‌ها در بیش از صد شهر ایران با سرکوب "بی‌سابقه" حکومت روبرو شد؛ با "شلیک مستقیم" حتی به سر و با سلاح نیمه‌سنگین، دستگیری و شکنجه هزاران نفر و "ربودن جسد" کشته‌شدگان، سانسور شدید رسانه‌ها و "اعترافات تلویزیونی".
پس از شروع اعتراض‌ها، سپاه پاسداران معترضان را به "برخورد قاطع" تهدید کرد و آنان را "اغتشاشگر" خواند و به "ناامنی، تخریب، غارت و چپاول اموال عمومی" متهم کرد.
در اعتراض‌های آبان ساختمان‌های دولتی، فروشگاه‌ها، پمپ‌بنزین‌ها، بانک‌ها و خودروهای بسیاری در شهرهای مختلف ایران تخریب شدند یا به آتش کشیده شدند.
حکومت ایران معترضان را متهم می‌کرد اما برخی ویدئوها در شبکه‌های اجتماعی به نظر می‌رسید عوامل وابسته به حکومت را در حال تخریب نشان می‌دهند.
به چند حوزه علمیه، دفتر و بیت امامان جمعه و نمایندگان ولی‌فقیه نیز در چند شهر حمله شد.
در آن روزها اینترنت تقریبا در تمام ایران از روز دوم اعتراض‌ها دست‌کم تا پنج روز قطع شد و در برخی مناطق متشنج‌تر تا روزها بعد وصل نشد.
آمار رسمی کشته‌شدگان با وجود وعده دولت اعلام نشده است.
عفو بین‌الملل اطلاعات بیش از سیصد نفر از کشته‌شدگان از جمله کودکان را منتشر و خبرگزاری رویترز شمار کشته‌شدگان را "۱۵۰۰" گزارش کرده است.
چند هزار نفر هم زخمی و هزاران نفر بازداشت شدند که هنوز برخی در زندانند.
حکومت ایران این ارقام را "ساختگی" و "شایعه‌پراکنی" می‌خواند.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید