آقای موحدی، در باره ستمگران و ستمهایی که بر قومها و پیروان دینها رفته است، سخن بسیار است. اما شما چنان سخن میگویید که گویی «سازشکار» نامیدن شما، توهین به «ملت» آذربایجان است. در جایگاه پدرخواندهگی آذربایجان نشسته اید و به نمایندهگی تام الاختیار این مردم سخن میگویید. بر طبل ستیزه جویی میدمید که این بار، این «ملت»، دشمنان را به پذیرش «خواستهای تاریخی خود وادار» خواهد کرد. براستی اگر این مردم گوش به فرمان شمایند، دیگر به سازمان ملل «نامهی مهم» نوشتن چه صیغه است؟ منتظر چه نشسته اید؟ مرد و مردانه، یک تنه اعلام استقلال کنید. تقاضای همه پرسی، به این معناست که ممکن است که «ملت» آذربایجان به «خود» یعنی به شما، «خیانت» کنند و به جدایی از ایران رای ندهند.
راستی گستردهگی سرزمینی کشور رویایی شما در کجاست و مرزهای آن تا کجا کشیده است ؟ با کردها چه خواهید کرد؟
آقای موحدی، در باره ستمگران و
آقای موحدی، در باره ستمگران و
ناشناس