جناب داریوش برادری، در این
ناشناس
جناب داریوش برادری، در این فیلم، مظنون نان بیشماری، چه گناهکار چه بیگناه،چنان به طرز وحشیانهای شکنجه میشوند که هر شخص نوعی را "" دچار شک وجدان "" میکند، "" شما به عنوان یک روانکاو و روانپزشک، که این فیلم را دیدهاید، خوب میدانید که فیگور اصلی فیلم بخوبی آگاه است که """ این شکنجهها هیچ نقشی در در پیدا کردن سرنخ "" به محل اختفای "" دشمن بزرگ "" بازی نکردند. چگونه و چرا شمای روانکاو "" لرزش اخلاقی، پایمال شدن حقوق انسان، هزینهٔ روانی شکنجه شدگان "" را نمیبینید ولی "" احساس پوچی "" فیگور اصلی فیلم را در هوا میزنید؟ خواهش میکنم این بحث را بحث ترک و فارس نکنید. لطفا فراموش نکنید که این فیلم "" سندی و تعهدی به عدم کارائی شکنجه است """.