جناب مسئول کامنتها،
من نمیتوانم در باره مکنونات قلبی شما و اینکه در ته دل کدام گروه را "برابرتر" از دیگران میدانید، نظری بدهم. اساسا دوست هم ندارم بجای شما باشم، زیرا که وظیفه سختی بر عهده دارید که بدلیل وجود دیکتاتوری پایدار در کشورمان از شهرت چندانی برخوردار نیست. شما یک "ممیز" هستید، یعنی کسی که باید تشخیص بدهد کدام نظر قابل درج است و کدام نیست (حالا شما اسمش را بگذارید توهین و افترا و هرچه که دوست دارید) کار شما سانسور است. سانسور نه در معنی مطلقا منفی آن، بلکه به معنی اروپائیاش، یعنی ارزشگذاری. خود من هرگز دوست ندارم بجای شما باشم. ولی از اینها گذشته، برخورد شما متأسفانه چندان راهگشا (اگر نخواهیم کلمه ناصادقانه را بکار ببریم) نیست. بگذارید بر سر هما نمونه بمانیم. یک کسی میآید و در سایت ایرانگلوبال یک دروغ بزرگ میگوید، دروغ یعنی اشاعه آگاهانه چیزی که حقیقت ندارد،
حالا بگذارید ببینیم دلیل اینکه کسی برای حرفش سندی ارائه نمیکند چیست؟ بزرگترین و قویترین احتمال این است که ایشان سندی ندارد و دروغ گفتهاست. ضعیفترین احتمال این است که ایشان سند را دارد، ولی بقول بچههای مشهد "عشقش کشیده" که آنرا ارائه نکند. اینجاست که شما در نقش وکیل مدافع شخص دروغگو ظاهر میشوید و ضعیفترین احتمال را (اگر نگوییم مسخرهترین احتمال را) به عنوان دفاعیه از شخص دروغپرداز مطرح میکنید و برای سانسور بیدلیلتان، دلیل میتراشید.
نکته اینجاست که مسئولیت اخلاقی شما در مورد دروغگویی و دروغگویان چیست؟ آیا دروغ گفتن از نظر شما مجاز است، ولی دروغگوخواندن کسی که دروغ میگوید توهین؟
البته شما با کلاه شرعی خیالتان را راحت میکنید و میفرمائید: «من نمیدانم که آیا ایشان آگاهانه دروغ میگوید یا نه
برداشت من که البته میتواند اشتباه باشد، این است که ایرانگلوبال با میدان دادن به نیروهای قومیتگرا، نژادپرست و اشاعه ادبیات نفرت بدنبال افزایش بازدیدکنندگان خود است، کاری که مجلههای زرد هم بکار میبرند.
شما آزادی که در سایتی که برایش وقت میگذارید و هزینه میپردازید، سانسور کنید و بعضی را برابرتر از بعضی دیگر بدانید، ولی دیگر اسم اینکار را دفاع از آزادی بیان نگذارید، این کار توهین مستقیم به شعور خوانندگان است.، توهینی که از دیدگاه شما قاعدتا باید مشمول سانسور بشود
موفق باشید