کار یکسره‌ شد. نظامیان ترکیه‌ که‌ عامل ترس و دشمن همه‌ نیروهای دمکرات ترکیه‌ در دهه‌‌های متمادی بود، اینک سر جای خود نشانده‌ شدند. همانجایی که‌ باید باشند، یعنی در پادگانها و زیر کنترل یک حکومت منتخب مردم. زمانیکه‌ من در سال ۱۹۷۹ برای اولین بار به‌ ترکیه‌ رفتم، احساسم این بود که‌ حالتی مانند وضعیت قبل از وقوع یک انقلاب، به‌زبان دیگر آرامش قبل از طوفان در آنجا حاکم بود. تمام کشور در بحران و در آستانه‌ یک برآمد انقلابی بود. جدال شدیدی بین نیروهای چپ و راست در جریان بود.

ما دیگران.. از سلطنت طلب گرفته تا مذهبی ها و چپ ها، نقطه مشترک زیادی داریم. همه مان در حرف و عمل به دمکراسی و حقوق مردم پایبندیم. انتقاد از خود داشته ایم و از گذشته ها درس گرفته ایم و بقول خانم بقراط مانند مجاهدین هرگز خود را بی نقص نپنداشته ایم. ما از امکانات مالی مجاهدین برخوردار نیستیم. اما با کمک یکدیگر میتوانیم از پس مخارج مان بر بیاییم. نیازی نیست بر سر نوع نظام آیندده ایران به توافق برسیم کافیست نقاط اشتراک مان را به یک منشور تبدیل کنیم که ما به این اصول پایبندیم.

یک روزی حاکمان دولتمدار ایران باید بفهمند که هزار راه رفته اند ولی نتوانسته اند پوشش زنان را کنترل کنند. یک روزی حاکمان باید بفهمند که زنان در این 33 سال با این شرایط سختی که برای آنها تحمیل شده و مقرراتی که در مورد حجاب در اوج انقلابی گری نظام در همان 33 سال قبل، وضع شده، سعی کرده اند یک جوری خودشان را با این روسری وفق بدهند تا هم بتوانند مقررات دولتی را که هست رعایت کنند و هم فردیت شان و سبک آرایش و پوشش خودشان را داشته باشند ولی...

با توجه به این تغییرات همزمان و معنا دار , ایران گلوبال احتمال می دهد کشف فرمول های جدید در کتاب نهج البلاغه بی تاثیر در این تغییرات نبوده و همین روزهاست که دولت مقتدر با روشهای علمی الهام گرفته از آقا امام زمان , از اثبات فرمول جدیدی رونمایی کند . شاید هم منبعد دو به علاوه دو بشود پنج !

دانستن اینکه پخش انیمیشن شناخته شده پلنگ صورتی از سوی صدا و سیمای ایران آموزش سکولاریسم و ترویج فرهنگ غربی است، به من کمک کرد که بیشتر فکر کنم و علت تمام مشکلات ایران را بدانم. حالا می فهمم که جنگ نرم یعنی چه. همین پلنگ صورتی، با آن قیافه مظلوم و رنگ دل فریبش و کارهای خنده دارش، نرم نرمک، بذرهای فتنه را در ذهن ما کاشته بود. ما ندانسته از همان زمان بچگی، از ولایت فقیه و حکومت مطلقه و سیاست ما دیانت ماست و... گریزان شده بودیم؛ چرا؟

یکی از معضلات مهم سیاسی - اجتماعی و فرهنگی در جوامعی که قوانین حکومت هایشان متاثر از گرایشات مذهبی است، همواره خرافات مذهبی و از خود بی گانگی انسان بازتولید می شود. این که چگونه می توان با عقب ماندگی های قرون وسطایی مذهب و سنن آن که ریشه های تاریخی قوی در جوامع مختلف دوانده اند، مبارزه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جدی کرد؛ مساله مهمی که امروزه مشغله بسیاری از روشنفکران سکولار و چپ و برابری طلب و عدالت جو را گرفته است.

جنایات وبربریت حکومت های آنکارا و تهران درحق مردم کرد محکوم است بشدیدترین وجه ممکن.ولی نیروئیکه خودرامترقی میداند میتواند درتلاقی جنایات حکومت های فاشیستی ذکرشده ازمردم بی گناه ،ایرانیان پناهنده درترکیه انتقام بگیردویا این کار بخشی ازفاشیستهای کرد تمامیت خواه است؟

وظیفه ملتهای تحت سیطره جهان سوم تا سالها در قالب قوانین برده داری نوین، اکتشاف، استخراج و فراوری ذخائر حیاتی ملی در جهت فروش و تأمین منافع فاتحین دو نبرد جهانی بود، داستان نفت در ایران، خاورمیانه و شمال افریقا یا معادن الماس در افریقا، قصه قهوه/ طلا/ کائوچو در امریکای لاتین و بازار ارزان کار در شرق اسیا بخشی از این منافع برای ان پیروزمندان ان دو جنگ جهانی بود، اما رفته رفته در پی رشد عقلانی ملتهای صغیر از طریق اشاعه اگاهی و کسب علوم روز توسط فرزندانشان و...

برای جلوگیری از تکرار اشتباهات تاریخی، میباید با تاریخ و عملکرد نظام های سیاسی آشنا بود. هدف این نوشته نشان دادن شباهت های بنیادین دو نظام سیاسی استبدادی ولایت فقیه و نظام سلطنت پهلوی علیرغم برخی تفاوت های این دو نظام است. شکل گیری فرهنگ در هر جامعه ای متاثر از روابط اقتصادی، و زمینه های تاریخی در آن جامعه است. در کشور ما روابط اقتصادی بر اساس زندگی قبیله ای در برخی نقاط و تولید روستایی و روابط ارباب رعیتی و خان خانی در دیگر نقاط برای قرن ها وجود داشته است.

قذافی آموزش زبان‌های خارجی را از برنامه مدارس حذف کرد... « هیچ‌کدام از ما نمی‌توانیم فرانسوی یا انگلیسی حرف بزنیم. او ما را غافل و کور کرده‌است. » رژیم اغلب مردم را در ملأعام اعدام می‌کند و اعدام‌ها را در کانال‌های تلویزیونی دولتی مرتباً تکرار می‌شوند. طبق معیارهای مطبوعات آزاد، لیبی تحت فرماندهی قذافی سانسورکننده‌ترین کشور در خاورمیانه و شمال آفریقا است.