ژان بودریار فیلسوف و جامعه شناس فرانسوی(1929-2007)را عموما در حد فاصلی میان جامعه شناسی، نشانه شناسی و اندیشه پسا مدرن متمرکز بر مفاهیم جدید مبادلات و ارتباطات قرار می دهند. بودریار، بنا بر تحصیلات و پیشینه کاری اش پیش از هر چیز یک ژرمانیست(متخصص زبان آلمانی) بود و بخشی از کارهای او را ترجمه هایی تشکیل می دهد که از آلمانی( برای مثال از برشت و از هولدرین) به فرانسه انجام داد

این نوشته در واقع بیان درد دل اکثریت محکوم است برای اطلاع اقلیت حاکم، و یا حکایت عامی است که تصادفاً مخاطب خاصش آقای دکتر جلیل دوستخواه نام دارد، بخش كوچكي از روابط ظالمانه-اي است که ممكن است به تجزیه ایران مُنجَرشود، که من به شخصه طرفدار آن نیستم. سبب نگارش آن، تعریف و توصیفی بود که دوستان فارسی زبان یک و دل یک جان، درپاریس ازمقالهْ آقای دکتر جلیل دوستخواه (درانتقاد ازآقای دکتربراهنی) بعمل آوردند، که دربازخوانی وتصحیح، مطالبی برآن افزوده شدتا بدین غایت رسید!

از اين پس قصد دارم در حد توان و بضاعتم و بر اساس اخبار موثق منتشر شده، به نوشتن لوايح حقوقی برای افرادی که در بازداشت هستند بپردازم چرا که به خوبی می دانم، وکلای آنها – هر چند عمده از وکلای خبره و متبحر و با تجربه هستند - به خوبی نمی توانند به دليل فشارهای امنيتی و سياسی به دفاع حقوقی و قضايی نسبت به حقوق موکلان خود بپردازند و اين نوشتار و دفاع حقوقی می تواند به دليل تبيين مستندات قانونی مجال بيشتری را به فعالين حقوق بشر دهد تا آنان بهتر بتوانند در مجامع ملی و بين المللی...

من که واقعا نه از عقاید آزادی خواهانه شما ونه از منطق شما سر در نیاورد. از یکسوبرای اعتراض به ساختن مسجدی در دانمارک تظاهرات راه می اندازیدبدون اینکه یادتان بیفتد این عمل شما تا چه میزان میتواند بهانه به دست افراطیون مذهبی برای حمله به دگر اندیشان بدهدو.. واز سوی دیگر با افراطیون اسلامی برای محکوم کردن کاریکاتوریست دانمارکی هم نظر میشویدو... بر اساس منطق شما هر نوع مبارزه پی گیر با خرافات مذهبی میتواند بهانه به دست افراطیون مذهبی داده و عرصه را بر نیروهای آزاد اندیش تنگ بکند و...

در این چند روز که از اعتراض اکبر گنجی و شیرین عبادی به جایزه گرفتن کورت وستگارد (کاریکاتوریست دانمارکی) میگذرد، در کمتر سایت اینترنتی ِاصلاح طلبان نقدی بر این عمل غیردمکراتیک دیده می شود. جایزه «آزادی و آیندۀ رسانه ها» هر ساله در آلمان از سوی رسانه ها به کسانی اعطاء می شود که در «دفاع از آزادی بیان» نقش ارزنده ای بازی کرده و در سطح جهانی به این نام شناخته شده باشند.

انتشار این کاریکاتورها بهانه مهمی بدست فناتیک های اسلامی داد و این کاریکاتورها ، احساسات مسلمانان را بشدت جریحه دار نمود تا جایی که اقدام این روزنامه دانمارکی ، شکاف بزرگی در جامعه دانمارک ایجاد کرد و نیمی از دانمارکی ها با اکبر گنجی و شرین عبادی هم نظر شدند و نیم دیگر همچنان در دفاع از آزادی بیان از انتشار کاریکاتور ها ی «وستگارد» حمایت کردند.درست است که آزادی بیان را بایستی محترم شمارد ولی کاملا خطاست که احساسات مذهبی بیش از یک میلیارد از مردم جهان را در نظر نگرفت و پیامبر مسلمانان را تروریست

وکیل ایرانی که هم اکنون در خارج از کشور به سر می برد روز پنج شنبه با حضور در پارلمان اروپا از نمایندگان این پارلمان خواست که منافع اقتصادی با دولت ایران را فدای نقض گسترده حقوق بشر در ایران نکنند. آقای مصطفایی در مصاحبه ای با کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران به ویژگی های این نشست و مطالبی که مطرح کرده پرداخت . او به کمپین گفت که در جلسه روز گذشته در پارلمان اروپا به مناسبت روز جهانی اعدام مباحث گسترده ای در این خصوص انجام شد.

آیا تا به حال شنیده اید در مورد مادران عزادار در ایران ، که کودکانشان در رژیم ولایت فقیه کشته شدند ، در خیابان ها در وسط روز و در کهریزک در تاریکی شب ، تنها به خاطر اعتراض مسالمت آمیز؟

« زارگانار»محبوب ترین بازیگر، کمد ین و کارگردان سینمای برمه است. زارگانار (به معنای موچین) 49 سال دارد و دو سال پیش به جرم برهم زدن نظم عمومی به 59 سال زندان محکوم شده است. چند ماه بعد بر اثر تلاش های خانواده، مدت حبس زارگانار کاهش یافت و به 35 سال رسید . شاید حکومتگران برمه کلاه شان را قاضی کردند و دیدند برای چه این مرد را که امروز بیش از عمر متوسط همسن و سال هایش در برمه زندگی کرده را تا 59 سال دیگر، یعنی تا سن 106سالگی در زندان نگهدارند؟

بنابه گزارشات رسیده به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران زندانی سیاسی زهرا بهرامی از دستگیر شدگان اعتراضات گسترده روز عاشورا از دو هفته پیش به سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین منتقل شده است.علت انتقال خانم بهرامی به سلولهای انفرادی خوداری از تکرار اعترافات دروغین که در زیر شکنجه از او گرفته شد در دادگاه فرمایشی به ریاست صلواتی و وادار کردن دخترش به عدم افشای فشارها و اذیت وآزارها و اتهامات دروغین که به مادرش نسبت داده شد می باشد.