در اسفند ۵۷ خمینی قدرت را به د ولت موقت بازرگان سپرد و خود به قم رفت ولی پس از چندی آیت الله های هوادار او زیر پای بازرگان را خالی کردند ...هواداران خمینی تا توانستند ، چوب لای چرخ دولت موقت می گذاشتند و نیروهای انقلابی و چپ هم دولت بازرگان را لیبرال و غیر انقلابی ارزیابی می نمودند و چریکها دست همکاری دولت لیبرال بازرگان را پس زدند .بازرگان به چریک های فدایی پیشنهاد معاونت 8 وزراتخانه را داده بود؛ بشرطی که همکاری آنان، مخفی می ماند اما چریکها با پنهان ماندن این همکاری مخالفت کردند...
مردم در شعارهای امروز خود از آقایان کروبی و موسوی پشتیبانی کرده اند و با این حرکت خود مشت محکمی بر دهان ولی فقیه و نمایندگان جیره خوارش در مجلس کوبیدند. بنظر می رسد که حمایت مردم از کروبی-موسوی بخاطر عدم سازش آنها با جناح غالب حکومتی و همچنین قدردانی از ایشان در چارچوب همسوئی شان با برخی از مطالبات جنبش است.
محمد مصطفایی وکیل دادگستری سئوال اینجاست، دولتی که توجهی به حقوق اولیه شهروندان خود ننماید چطور می تواند داعیه دار صلح و برقراری عدالت در دنیا باشد؟ دولتی که با سوءاستفاده از قدرت به بدترین نوع، فعالان حقوق اجتماعی، روزنامه نگان، دانشجویان، سیاسیون، فعالین کارگری، زنان و کودکان را مورد آزار و اذیت و شکنجه و حبس قرار داده و از اعمال مجازاتهای خشونت آمیز همچون سنگسار، اعدام های خود سرانه سیاسی و غیر سیاسی، قطع اندام انسان به عنوان اشرف مخلوقات ابایی ندارد چطور می تواند...
گسترش و تعمیق شکاف در صفوف حکومت کنندگان که مهار آن ناممکن به نظر می رسد؛ در شرایطی که سرکوب جنبش سبز مانع از آن شد تا این جنبش به وزن و ثقلی فرا بروید که تناسب قوای موجود را بسود خود دگرگون سازد، در کشور موقعیتی بوجود آمده است که در آن خطر سیطره-ی کامل فاشیسم اسلامی- سپاهی، می تواند از یک احتمال به واقعیت تبدیل شود.
اساساً شناسایی سایر حقوق پایه ای ایرانیان غیرفارس عملی ترین راه حل برای پیشگیری از اثرات نامطلوب ناشی از تمرکزگرایی صرف است و مداومت بر اقتدار طلبی، تمرکزگرایی و تک زبانی در کلیه شوون دربردارنده نتایجی سوء همچون عدم دسترسی غیرفارسی زبانان به دادرسی عادلانه خواهد بود. از دیگرسو نباید از این نکته نیز غفلت ورزید که این امر اگرچه در کوتاه مدت به گسترش و حفظ تسلط زبان فارسی به ظاهر کمک می کند ولی در دراز مدت و با افزایش میزان ظلم اجتماعی و نقض حقوق شهروندان غیرفارس، هیچ نتیجه ای به جز دلسردی و حتی...
كلمه « دين » اصطلاحي است كه در شمار مفاهيم ادراكي ‘ و فراوان پيش مي آيد تا براي اينكه حرف ما با مخالفتي روبه رو نشود و تناقض گويي نكرده باشيم ‘ اين اصطلاح را به كار مي بريم و كمتر در بند اين هستيم كه ببينيم آيا فرد و گروهي كه وصف ديندار بودنش را مي كنيم به يك پيشواي ديني اعتقاد دارد؟ اعتقاد به خدا دارد يا نه ؟ يا اين كلمه تقريبا ناخودآگاه به عنوان يك معرف شخصي ( منفعت طلبي و قدرت طلبي )به كار مي رود؟
تصویر سعید در ذهن بسیاری از فعالان مدنی آذربایجانی با دفاع او از زندانیان سیاسی آذربایجان و خبر رسانی در این خصوص نقش بسته است. او با نوشتن اخبار زندانیان سیاسی آذربایجانی در حاققیمیزحق انسانی آذربایجانیها در ایران را طلب می کرد و این امر در فضای آن روزها که حاکمیت و قسمتی از اپوزیسیون سعی در انکار وجود حرکت ملی آذربایجان داشت اهمیت اساسی داشت.
گفتگو با دکتر نیره توحیدی: یا برپائی کارگاه ها و یا پخش جزوات آموزشی علیه خشونت، و یا کارت های زیبای ابتکاری برای آموزش شروط ضمن عقد، یا تداوم مقاومت در انتخاب پوشش و اصرار بر تداوم حضور در فضاهای عمومی را مشاهده می کنیم، به این نتیجه می رسیم که مبارزه برای حق خواهی و آزادی تعطیل نشده است. وقتی می شنویم و می خوانیم که چگونه به رغم سرکوب ها و تهدیدها و دستگیری ها، «مادران عزادار» یعنی «مادران پارک لاله»، یا «همگرائی سبز جنبش زنان» همچنان صدای حق خواهی و امید و همبستگی زنان از طیف های مختلف را...
اکثر روزنامه های آلمانی ،عکس شیوای زیبا وجسور ما را در کنارمطالب مفصلی درشرح مبارزات و شجاعت اش چاپ کرده بودند. بی اختیارشروع کردم به نوازش کردن کاغذی که به سیاه وسفیِدِ تصاویر و حروف اش ، دخترشجاع جنبش را درمیان دستانم نهاده بود. بی اختیار خبر را به زبان دل ترجمه کردم تا برای تمامی همدلان این سالها که چند صباحی از ایشان دور مانده ام با صدای بلند بخوانم .