سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه ضمن ابراز نگراني عميق در باره وضعيت جسماني سعيد ترابيان و هشدار در باره تلاش جهت پرونده سازي واهي براي ايشان و رضا شهابي و گشودن پرونده اي جديد براي منصور اسالو، تداوم بازداشت و تشديد فشار بر هيئت مديره سنديکا و خانواده هايشان را قويا محکوم ميکند و خواهان آزادي فوري و بي قيد و شرط سعيد ترابيان، رضا شهابي، ابراهيم مددي، منصور اسالو و ديگران کارگران در بند از زندان است.

در رابطه با کردستان و پیوند فی‌مابین دو جنبش کردستان و جنبش موسوم به سبز به باور من شایسته است که حداقل از طرف سران جنبش سبز در خارج از کشور، در این مقطع زمانی، پل ارتباطی لازمه را زد، بدون تردید در این خصوص توجه به کاراکتر سیاسی این منطقه و مناسبتها و ویژگیهای سیاسی، جامعه‌شناختی و روانی آن بسیار مهم و حائز اهمیت است. برای نمونه میتوان از 22 تیر ماه، سالروز ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو و همراهانش در وین پایتخت اتریش، بدست تیم ترور جمهوری اسلامی ایران بعنوان روز ملی مبارزه با ترور یاد کرد و...

دولت از آن به عنوان تنها راهکار برای خروج جامعه از فقر یاد می‌کند؛ اما با پیش‌بینی تورم ناشی از اجرای یکباره و بدون زیر ساخت این طرح بر همگان واضح است که طرح مزبور در شرایط کنونی اقتصاد ایران نه راهی به سوی رفاه؛ بلکه روشی نو برای شکل‌گیری تراژدی جدید به منظور فقیرتر شدن فقرا و پیوستن بخش زیادی از طبقه متوسط جامعه به این جمع در کنار افزایش قدرت دولت و دستیابی آن به منابع مالی جدید است که شکل تقسیم آن در جامعه نیز در دست این نهاد حکومتی قرار دارد.

نقدي پيرامون نظرات اخير آقاي مهاجراني و مخالفان ايشان : محور اصلي جنبش مشروطيت، تاسيس عدالت‌خانه بود و اين امر جز با محدود ساختن قدرت مطلقه‌ي قبله‌ي عالمي كه خود را ظل‌السلطان مي‌خواند، امكان‌پذير نبود. سلطان مرده و در عالم واقع، هرگز به آرزوي صاحب‌قراني دست نيافته بود. قانون اساسي آمد و تصويب شد و شاهان و واليان ديگر بر كرسي حكومت برآمدند. زنده‌بادها و مرده‌بادها بارها و بارها برآمد و خاموش شد. گلستان ناصري پژمرد و سعدآباد پهلوي اقبال يافت. ديوارهاي بي‌جان ِ بهارستان را مرمت كردند، اما...

کنفرانس یک‌روزه‌ رسانه‌ها با موضوع «نقش جدید سیاسی اینترنت و تلفن همراه در ایران» با حمایت سبزهای پارلمان اروپا برگزار شد. سخنرانان این کنفرانس عمدتا چهره‌های ایرانی و اروپایی فعال در صحنه‌ی سیاست و رسانه بودند. این کنفرانس که روز پنج‌شنبه اول ژوئیه در محل پارلمان اروپا در بروکسل برگزار شد، سه بخش بود که بخش نخست آن به جنبش سبز و نقش رسانه‌ها در حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ ایران اختصاص داشت.

در ارتباط با مطالبات جنبش ملی و رنگارنگ موجود، منشورهای مختلفی از گرایشات گوناگون سیاسی انتشار یافته است و تا کنون کمتر منشوری جاذب،فراگیر و همه جانبه ناظر بر اساسی ترین مطالبات ملی-دمکراتیک جامعه ایران برای گذر از منجلاب حکومت اسلامی مطرح شده است. منشورهای تا کنونی عمدتا از دریچه منافع گروههای سیاسی شناخته شده تدوین شده اند و کمتر از عزیمتگاه ملی دمکراتیک و برای پاسخگوئی به نیازهای جامعه ایران و مطالبات جنبش های پیشرو اجتماعی زنان، دانشجویان و کارگران بوده اند.

در راستای اینکه گروهی از هنرمندان دیروز به بیت رهبری رفتند و ظاهرا قرار بود درباره مشکلات سینما حرف بزنند، حالا مشکلات سینما چه ربطی دارد به بیت رهبری، تو رو سننه، ولی از دیروز این هنرمندان تبدیل به دشمن، مزدور، مفلوک، واخورده، قاتل، بیرحم و خیلی چیزهای دیگر شده اند، ولی ما خودمان این بندگان خدا را می شناسیم، می دانیم که اکثر آنها آدم حسابی هستند و این وسط لایی خورده اند.

اکنون بيش از يک سال است که از انتخابات رييس جمهوری ايران در سال 1388 می گذرد. در آن انتخابات ثابت شد مهمترين موضوع برای مردم اين بود که رأی آنها به درستی شمارش شود و انتخاب واقعی آنها اعلام شود حتی اگر معنايش اين بود که وفادارترين فرد به جمهوری اسلامی برنده اين انتخابات باشد و اين خواست مردم نيز در شعار رأی من کو بعد از انتخابات، انعکاس يافت.

طرح مطالبات فرارونده و ساختارشکن(مرگ براصل ولایت فقیه و...) ازسوی جنبش وفعالین آن درصحنه عمل و درمبارزات خیابانی و شبانه و... نگرانی مرمت کنندگان ویرانه جمهوری اسلامی را برانگیخته ووجه دیگری ازپوست اندازی جنبش و ازچالش های مهم آن بشمارمی رود.اصلاح طلبان لیبرال مذهبی و هم چنین رقبای لیبرال لائیک آنها هرکدام بسهم وبشیوه خاص خود، نگران فراروی جنبش ازمحدوده های نظام حاکم ونظم مستقرسرمایه داری می باشند وتلاش گوناگونی را برای مقابله با فرایند ساختارشکنانه جنبش به عمل می آورند

عباس میلانی همچنین صادق پنداشتن دولت ایران در گفتگوها درباره بحران هسته‌ای را یک «اشتباه» تلقی کرد و تنها راه حل را ایجاد «دموکراسی» در ایران خواند. پس از سخنرانی این استاد دانشگاه استنفورد، در بخش بحث و پرسش، چند فعال ایرانی از مناطق کُرد نشین، همایش را بی‌اعتنا به مسایل اقلیت‌های قومی به‌ویژه کُردها ارزیابی کردند.