زويا پيرزاد، نويسنده مطرح ايران برنده ی جايزه ی کوريه انترناسيونال، هفته نامه ی پرتيراژ فرانسه، در سال ۲۰۰۹ شد. هيئت داوران کوريه انترناسيونال متشکل از هفت نفر و به مديريت ايزابل لوز، نويسنده و روزنامه نگار (معاون سردبير کوريه انترناسيونال)، از ميان ده کتاب راه يافته به مرحله ی نهايی، سرانجام کتاب طعم گس خرمالو، مجموعه ای از پنج داستان کوتاه زويا پيرزاد را در روز ۲۱ اکتبر، به عنوان بهترين کتاب سال برگزيد.

اتحادجمهوری‌خواهان، اگر خواهان نقشی در فضای سیاسی ایران است، باید بکوشد درکناردیگرنیروهای سکولارو دموکراسیخواه حاضر در عرصه سیاست ایران بلندگوی مطالبات این بخش‌های وسیع جامعه که اتفاقاً نیروی اصلی حاضر در صحنه‌ي مبارزه خیابانی نیز هستند باشد. . در عین حال ما معتقد نیستیم که باید در این افراد ذوب شد؛ بت‌سازی‌های کاذب از جنس آن‌چه در انقلاب 57 رخ داد، آفت این جنبش هستند

ژيلا بنی‌يعقوب، روزنامه‌نگار ايرانی و روزنامه روسی نووايا گزتا مشترکا برنده «جايزه جهانی آزادی بيان» شدند. اين جايزه از سوی سازمان غيردولتی «روزنامه‌نگاران کانادايی برای آزادی بيان» به اين روزنامه‌گار ايرانی و روزنامه روسی تعلق گرفته است.

رتبة يك كنكور و مدال طلاي المپياد را گرفته‌اند، انداخته‌اند توي سلول‌هاي انفرادي اوين. محمدرضا جلايي‌پور را مي‌گويم. هيچ يك از نخبگان علمي كشور در سي سال اخير نتوانسته هم در كنكور موفق باشد و هم در المپياد. محمدرضا در هر دو، رتبة يك بود. رتبه دو هم نه، خود خود يك. هيچيك از نخبگان علمي كشور، مثلاً همدوره‌اي‌هاي محمدرضا - كه همگي الان در كشورهاي اروپايي و امريكايي مشغول به تحصيل هستند - نتوانسته است نمرة زباني را كه محمدرضا در آزمون آي‌التس كسب كرد، كسب كند

حسین شریعتمداری مینویسد: سايت ضد انقلابي ايران گلوبال نوشت «رفراندوم، رفراندوم، بايد شعار روز شود. از الله اكبر چيزي بهتر از جمهوري اسلامي در نمي آيد».

حسین بشیريه : ايدئولوژى و شعارهاى اين جنبش (سبز) نیز به جاى اعتراض به نتايج انتخابات به اعتراض و زير سئوال بردن كلیت ساختار حكومت بدل خواهد شد. پنجشنبه، ۱۲ شهريور، ۱۳۸۸ ژيم هاى خودكامه با ويژگى تئوكراتيك انتخابى در ذات خود بحران هاى متعددى را پرورش مى دهند، مثل بحران در انسجام درونى، بحران در مشروعيت ايدئولوژيك، ناكارآمدى در هدايت امور و رقابت در ميان رهبران.

به عقیده من اکنون زمان استفاده از این تجربه گرانبهاست. باید از موسوی و یارانش حمایت کرد اما نه مانند آنزمان. این حمایت باید توام با انتقاد باشد، گروه ها، احزاب و تشکلات دمکرات، ملی و سکولار باید تنها به خود و این جنبش تکیه کنند. این اپوزیسیون پیشرو باید با صدای بلند خود را فریاد بزنند تا مردم در دور افتاده‌ترین روستاهای ایران هم آنرا بشنوند و وجود ایشان را در یابند. این وظیفه اپوزیسیون دمکرات سکولار است که پیام خودرا با صدای بلند به گوش توده مردم برساند.

دوباره لازم است يادآوري کنم دوستان نوانديش مذهبي از اصطلاح سلطانيسم براي توصيف جمهوری اسلامی ايران استفاده ميکنند و هيچگاه نميگويند رژيم خلافت. در واقع کاربرد خود لغت سلطانيسم بجای خلافت اين معنا را نهفته دارد که رژيم از نظر اين دوستان *سکولار* است. اينکه اين دوستان نظير آقای سروش سکولاريسم را درست درک نکرده اند و به همين علت رژيم کنونی را سلطانيسم که عبارتی سکولار است خطاب ميکنند، و نه خلافت که رژيم مذهبي تلقی ميشود، به دليل درک غلط اين دوستان از سکولاريسم است.

(سعید): آنها خودشان میګویند که همه این جنایت ها را بنا بر دستور اسلام و آیه های قرآن میکنند. آنوقت از امثال من انتظار میرود که زبان در دهان قفل کنم و خناق بګیرم و نګویم که دشمن من ایرانی بیش از هر چیز اسلام است؟

سٌید حسین نصر ، پسر دختر عموی نور الدین کیا نوری ، از سلاله همان شیخ فضا الله نوری ، از 12 سالگی برای تحصیل ، به آمریکا می رود، تا لیسانس فیزیک در دانشگاه های معتبر این کشور تحصیل می کند ، اما عوض اینکه در ادامه همان رشته به تحصیل بپردازد ، یک دفعه یاد علوم اسلامی می افتد و به تیتر و عنوان پروفسور فیلسوف ، متخصص در علوم انسانی به ایران برمی گردد،وبا کمک خانم فرح پهلوی همسر شاه انجمن شاهنشاهی فلسفه اسلامی راه می اندازد و هانری کربن و سایر اسلام شناس ها را به ایران دعوت می کند!