چگونه است که احزاب کردی در اين شرايط مشخص نيروهای رزمی و علنی خود را به داخل فرستاده‌اند؟ - چگونه است که در اين حرکتهای نظامی تعداد قربانيان چريکهای کُرد چنان بالا است و تقريباً سخنی از کشته‌شدگان رژيم نيست؟ - چگونه است که رژيم با پتانسيل خشونت چنين بالايی برخورد نموده است و مثلاً تلاشی در جهت دستگيری آنها ننموده است؟
در شصت و ششمین جشنواره جهانی ونیز که از یازدهم شهریورماه جاری به مدت ده روز آغاز به کار کرده است، ۲۴ فیلم در بخش مسابقه به رقابت با یکدیگر می‌پردازند که یکی از آنها «زنان بدون مردان» نام دارد. این فیلم را شیرین نشاط، عکاس ایرانی شناخته شده در سطح بین‌المللی، از روی اثری از شهرنوش پارسی‌پور، نویسنده ایرانی ساکن آمریکا، ساخته و پرداخته است.
مراقب باشيد آنها شما را تحريك نكنند و به هنگام نابود كردن خود به كاشانه و كشورتان لطمه نزنند!
روز شنبه 5 سپتامبر 2009همزمان با گردهمایی مادران عزادار در پارک لاله تهران، حدود 200نفر از ایرانیان مقیم لندن در مقابل پارلمان بریتانیا گردهمایی گرم وپر شوری را درحمایت و همبستگی با مادران داغدار بعمل آوردند
بله! من می گویم انسان ظرفیت تغییر را دارد و شرط-اش توان درک ضرورت تغییر و سرشت شرایط دگرگون شده یا دگرگون شونده-ایست که او را به تغییر فرا می خواند. اکنون، گفتمان تعیین کننده، گفتمان دموکراسی و حقوق بشر در جنبش سیاسی اپوزسیون است و قرار گرفتن اصلاح طلبان حکومتی در موقعیت اپوزسیون -خواسته و ناخواسته- آنان را در مقامی از این گفتمان قرار خواهد داد. شرایط اجتماعی ایران نیز نسبت به سه دهه پیش بکلی دگرگون شده است، نسل سوم که هفتاد و پنج در صد جمعیت کشور را تشکیل می دهد دارای طرز تفکر و خواستهائی است..
عده ای از روشنفکران سیاسی ما ، تاکید خطا آمیز و مطلق گرایانه ای بر جنبش نافرمانی مدنی گاندی و مارتین لوتر گینگ و شیوه مبارزه مسالمت آمیز آنان دارند. تردیدی نیست که مبارزات مسالمت آمیز ، ظرفیت بسیج توده ای بالائی دارد و شیوه ای انسانی تر است. لیکن هیچ تجربه تاریخی را نمیتوان از متن اجتماعی مشخص خود جدا کرده و از آن ، استنتاج تئوریک جهان شمولی را بدست آورد. این امر نه فقط در مورد مبارزات و حرکت های سیاسی و اجتماعی مسالمت آمیز ، بلکه در مورد دیگر اشکال مبارزاتی، از جمله مبارزات قهر آمیز و...
اغتشاش و هرج ومرج در رهبری کشور نیز به اوج خود رسیده است و رسانه ها وجراید داخلی و خارجی مملو از اظهارات ضد و نقیض پایوران جمهوری اسلامی است و هر یک از رسانه ها هر روز آنها را انعکاس می دهند.
رفتارهاى وحشيانه و غیرانسانی با زندانيان سیاسی در شکنجه گاه «كهريزك»، فقط نمونه ای از وضعیت دلخراش و دردناك زندانیان در زندان های آشکار و مخفی سراسر کشور است و محدود به این شکنجه گاه و به این دوره نمی باشد. سی سال است که کسب و کار حکومت اسلامی ساختن زندان های مختلف و تهدید و ترور، سرکوب و کشتار از جمله تجاوز به زندانیان و کشتن آن ها در زیر شکنجه است.
نتیجه مطالعه ای در سال 2000 نشان می دهد که از پایان جنگ جهانی دوم تا سال 1997 حدود 125 جنگ صورت گرفته است که 80 مورد آن به نحوی مربوط به جنگهای ملیتی و مذهبی بوده است. اگر انگیزه این تنش ها جستجو شود هدف اکثریت آنها تحقق حق تعیین سرنوشت است
سیاست گام به گام تا به امروز جز قدرت دادن به جنایتکاران درون حکومت فایده دیگری نداشته است. امروز خواستهای مردم فراتر از سیاست گام به گام است. اپوزیسیون خارج از کشور نیز می بایستی با استفاده از نیروی خویش، با یافتن راههای حقوقی خواستار آن شود که با نظارت سازمان ملل در ایران رفراندومی در مورد قانون اساسی و جمهوری اسلامی صورت بگیرد. امروز تنها گفتگو از رنجهای مردم کافی نیست. دادن شعار دمکراسی، بدون ضمانت اجرایی، یعنی سیستمی که بتوان دمکراسی را در آن پیاده نمود، تنها شعاری زیباست.