همانگونه که همه ی جهانيان شاهد بودند، سرانجام پرنسس ويکتوريا، وليعهد سوئد با برپايی يکی از باشکوه ترين و گرانبها ترين جشن های تاريخ، شوهر خود آقای دانيل وستلينگ را به خانه بخت و قصر زيبا و افسانه ای خود برد. مردم و حکومت و دولت سوئد از چند ماه پيش آنچنان برای اين جشن تبليغ و هزينه کرده بودند که در چند ماه گذشته، چشمان تمام مردم گيتی به کشور سوئد و بدين جشن شاهانه و بسيار پرهزينه دوخته شده بود.
دوّم: نبايد به سمت فضاي امنيتي رفت. مجاهدين خلق اوائل انقلاب اين راه را رفتهاند. وقتي ردّ صلاحيت شدند اوّل تظاهرات کردند بعد خشونت کردند بعد که راههاشان بسته شد گفتند هر پنج نفري خودشان هماهنگ شوند و فضا را نا امن کنند تا جمهوريتي نماند که رييس جمهوري داشته باشد تا وقتي که کوتاه بيايند. آن طرفي ها تا پاي همه جايش ايستاده اند - از خشونت راه به جايي برده نمي شود، مردمش هم نيست. مير دعوت به آرامش کرده و انا لله خوانده که حافظ آراي ماست.
با وجود اعتراض همه ی احزاب،شخصیت ها،نهاد های حقوق بشری و بین المللی به رژیم جمهوری اسلامی و تقبیح سرکوب،کشتار و بازداشت ازادی خواهان،اما با کمال تاسف روند نادرست و قانون شکنانه ی ان ها همچنان ادامه دارد. بر پایه ی اصل ۲۷قانون اساسی موجود،هر گونه راه پیمایی بدون حمل سلاح ازاد است. اما رژیم جمهوری اسلامی این حق را از مردم سلب کرده و مردم معترض را زیر ضرب کتک وتوهین و تحقیر و گلوله قرار می دهد.روز گذشته چندتن از هم میهنان بیگناه را کشتند و وجدان بیدار انسانیت در سراسر جهان را جریحه دار کردند.
در اين روزها در مباحث سياسی حول خيزش مردم ايران که الحق شايسته‌ی واژه‌ی انقلاب است، از پشتيبانی از توده‌های شوريده سخن در ميان است. اين توپولوژی و ترمنولوژی نادقيق است و از يک نگرش اشتباه‌‌آميز حکايت می‌کند، چرا که چنين القاء می‌شود که اين مسأله در واقع مسأله‌ی ما نيست، اما از بهر دمکراسی‌خواهی و يا انسان‌دوستی‌مان 'مردم' به‌جان‌آمده و معترض را مورد حمايت قرار می‌دهيم!! آيا چنين رويکردی نادرست نيست؟ آيا ما نيز خود را جزو و بخشی از مردم به جان‌آمده نمی‌دانيم؟
بدون شک يکي از دلايلي که باعث تجمع نيروهاي سرکوبگر و افزايش برخوردهاي بيرحمانه آنها در تهران شده است، آرامش در شهرستانهاست،
ایران در این روز و شب‌های تاریخی، در برابر «کودتای رهبری و برخی فرماندهان سپاه پاسدارن و حامیان دولت فاسد و دروغگو» با تمام وجود ایستاده است. کودتایی به سبک «نظامیان ترکیه» بر علیه رأی و گرایش دموکراتیک و آزادی‌خواهانه‌ی مردم. کودتایی که در پی نادیده‌گرفتن «حق حاکمیت ملت» بوده و هست، آن‌هم ملتی که صرفا در چارچوب «قانون اساسی جمهوری اسلامی» حقوق قانونی و مشروع خویش را مطالبه می‌کند و هنوز هم خود را ملتزم به قانونی می‌داند که رهبری و باند کودتاچی او...
به نظر می رسد میان ساكت كردن مردم تا قانع كردن آنها فاصله زیادی هست و مسئولان برای قانع كردن مردم نیازمند برخورد با متخلفان و افشای آنها در پیشگاه ملت هستند و این هزینه ای است كه نظام برای بازسازی سرمایه اعتماد اجتماعی باید پرداخت نماید.
طول عمر رژيمها تابع قوانين طبيعت نيست و ديكتاتورها هرگز چون سيب رسيده نقش بر زمين نميشوند. بسياري از دسپوتهايي كه نامشان بياد كسي نيست، اگر مواجه با هشياري و لحظه شناسي حاكميت شوندگان روبرو نشده بودند، هم اينك بر اريكه قدرت ميبودند. زمان را نبايد از دست داد. صحنه رويارويي مردم با استبداد فقاهتي جاي بيطرفي نميگذارد.
بیانیۀ جدید میر حسین موسوی در بارۀ روش ادامۀ مبارزات مردم انتشار یافت. میرحسین موسوی در آخرین و پنجمین بیانیۀ خود تاکید کرده است که در کنار مردم تا احقاق حقوقشان باقی می ماند. موسوی می نویسد: بر این باورم که انگیزه و خلاقیت شما مردم همچنان می تواند حقوق مشروع تان را در چهره های مدنی جدید مورد پیگیری قررا دهد و محقق کند.
تر س مردم ریخت و مردم در یک انقلاب کامل اما مسالمت امیز فرو رفتند. اگر تا ۲ روز پیش خواهان این بودند که رای ان ها پس داده شود امروز اما خواهان تغییر این رژیم هستند.دیگر دیر شد و راه بازگشتی نیست. دیگر راه اشتی بسته شد. مردم درگیر جنگی نا برابر شدند. به راستی این ملت چگونه می تواند این سرکوب گران را ببخشد.این ها ملت را درگیر جنگ نابرابر کردند.