و امروز نیز این ناسیونالیست ها نیستند که مدیون ترین کشور به ایرانزمین، یعنی اسرائیل را دعوت به بمب باران اتمی ایرانزمین می کنند و سهم ایرانزمین را از دریای مازندران، البته آن نیز با آمیزه ای از منت و تهدید!، 11 درسد می دانند، خیر، تمامی این افتخارات فقط و فقط مختص به با شرف ترین تیره ی سیاسی ایرانی، یعنی جمهوری خواهان می باشد و بس.

بهترین راه باز کردن شماره حسابی است تا لاقل درصورت گرفتاریهای مالی دیگر ایرانیان وطن پرست و انساندوست بتوانند به فکر اتحادی برای برانداختن این جرثومه فساد همت گماشتارزانی که از خود نیرومیگذارند و از طرف رژیم تهدید میشوند و یا از نظراقتصادی در مضیقه می مانند کمک کنند باید بفکر اتحادی برای برانداختن این جرثومه فساد همت گماشت تا آزاد زنان و آزادمردان ایرانی به ترک وطن و یا زندان و بند و شکنجه مجبور نباشند.فرا از کشور و ترک آنچه با وجود انسان عجین گشته یکی از بزرگترین شکنجه های روحی است

ایرانیهای مقیم اسرائیل بعد از 30 ویا حتی 40 سال مهاجرت از ایران به اسرائیل, هنوز آداب ورسوم خود را حفظ میکنند. بعضی از آن مهاجرین که حتی زبان فارسی را دست وپا شکسته صحبت میکنند, هرسال بطور دائم عید نوروز را جشن میگیرند و حتی چهارشنبه سوری وسیزده بدر را نیز بهمان ترتیب درست مثل ایران مراسم به پا میکنند. جالب اینکه برای احترام گذاردن به ایرانیان مقیم اسرائیل بسیاری از بزرگان اسرائیل در این مراسم, مخصوصا روز سیزده بدر شرکت میکنند. این سنت دیرینه ایرانیان حتی به نسلهای جدید منتقل شده است

فیلم «کمپلکس بادر ماینهوف » به این استیل و شیوه کتاب وفادار می‌ماند و هم‌زمان به کمک تکنیک قوی فیلم و بازیگری بخشی از بهترین بازیگران سینمای آلمان یک فیلم پرقدرت، صمیمی و در عین حال هوشمندانه و بدون پندها و پیش‌داوری‌های اخلاقی ایجاد می‌کند. موضوع فیلم نفی اخلاقی تروریسم و خشونت نیست بلکه فیلم «کمپلکس بادر ماینهوف»، با ایجاد یک صحنه زنده و شخصیت‌های زنده و قوی، در واقع به زیبایی نشان می‌دهد که چگونه یک «موج خشونت» در یک جامعه و فرهنگ و یا در یک عرصه و زمانه رشد می‌کند.

آقای ابراهیم نبوی امروز در سایت روز دات کام مطلب شما را خواندم.زمان شاه را که یادت هست؟ کدام یک از این خواسته هایی که مطرح کردی مشکل تو بود که الان حسرتش را می کشی و از خاتمی میخوای که بیاد برات فراهم کنه؟ اصلا جاش بود که از شاه بخواهی؛ که همون اوضاع سابق را بر قرار کنه؟ به خاتمی میگی الف نون آبروی مملکت را برده، خاتمی بیاد آبرو را برگردونه. جون همون عدالتت یک مقایسه ای بین آبروی مملکت زمان شاه و زمان خاتمی بکن. هردو رژیم دیکتاتوری بودن و زندانی سیاسی داشتن.

امروز امکان باز گرداندن دیروز وجود ندارد ولی تجربه ها برایمان باقی مانده است و تنها کاری که از ما ساخته است جلوگیری از تکرار نکا ت منفی آن و پرداختن به نکات مثبت آنست. باید به امروز ایران و سرنوشت و بلای خانمان سوزی که گریبان مردم را گرفته است نگاه کنیم، اینکه " تقصیر خودشان است می خواستند انقلاب نکنند"، " اینکه خلایق هر چه لایق "، اینکه ما که هستیم و چه هستیم و اگر می خواهید ایران آزاد شود بیائید و زیر پرچم ما سینه بزنید و اینکه " مرغ یک پا دارد " و...

گروه مثل همیشه علیرغم غیبت بیژن کامکار به علت مریضی، از هماهنگی و نظم خاصی بر خوردار بود، موزیک پر شور و حال آنان، همه را به وجد آورده بود، زنان گروه، زیبایی و ارزش خاصی را به اجرای برنامه داده بودند. در خاتمه برنامه گروه با کف زدنهای ممتد مردم دوباره به صحنه برگشتند و برای بار دوم ترانه "شیرین گیان" را اجرا کردند.

درج مقاله "زبان تركى رادر ايران رسمى كنيد " و بدنبال آن هفت دلیل در این که چرا زبان ترکی نمی تواند در ایرانزمین رسمی شود "در سایت ایران گلوبال موجب واکنش های متعدد از جانب کاربران سایت قرار گرفت . سئوال این است آیا دولت ایران بایستی به یک کشور تک زبانه پایان دهد ؟! آیا براستی در عصر اطلاعات و رسانه ها، دیگر ادامه شیوه تک زبانه گذشته ممکن نیست ؟و اگر نخبگان فارس زبان شرایط را درست تحلیل نکنند و زمینه ایجاد تفاهم ملی در قالب سیستم فدرال چند زبانه را ایجاد نکنند...

بدنبال مقاله "نظر خواهی بخش کامنتها" نویسنده بنام "محسن کردی" چنین اظهار داشتند که در محل زندگیشان فحشها بین خواهر وبرادرها درهنگام دعوای کودکی, یابد وبیراه پدر ومادر به فرزند به هنگام خشم امری عادی بود. مثلا" مادر خطاب به کودک "نکن پدر سوخته...خاک بر سرت این چه نمره ای آوردی؟...اما در اسرائیل این حالت خیلی متفاوت هست. مثلا" مادر خطاب به کودکش که نمره بد آورده میگوید, مگر من چه گناهی کردم که ......

در دموکراسی های مدرن و پویای امروزی رابطهء جدیدی بین شهروندان و ارگان حکومتی را شایسته هست که نیازمندیهای تحول پذیر شهروندان را در تحرک و تغییر مداوم مبنایی سیاسی خود منعکس کند. در بعضی از کشورهای صنعتی مانند آلمان، حاکمیت ائتلافی بر اثر عدم توافق احزاب بر محتوا و روش موارد سیاسی و اقتصادی، همچنین وجود خلأ بردار برآیندی از چندین دیدگاه، پروسهء نتیجه مندی رفرم های ضروری در گذرگاههای پیچیدهء ساختار سیاسی این کشور محسوس نیست