«چرا اپوزيسيون خارج کشور در سي سالهء اخير، برعکس دوران پيش از انقلاب، فعاليت مؤثري نداشته است؟» گمان مي کنم که اين يک پرسش اصلي است که در ذهن خود فعالان اپوزيسيون از يکسو و کساني که اين اپوزيسيون را فقط تماشا مي کنند، از سوي ديگر، وجود دارد

متأسفانه دغدغه آقای خاتمی و اصلاح طلبان نه امید آفرینی در مردم و رویاندن یک جنبش مدنی جدیدی که بتواند بر انسداد سیاسی ایجاد شده توسط اقتدارگرایان و در رأس آن، ارگانهای فراقانونی ِ: خامنه ائی در جایگاه مقام معظم رهبری، مجلس خبرگان و تشخیص مصلحت نظام و هیئت های نظارتی گوناگون، سلطه نامرعی ائمه جماعت و ... فائق آید، بلکه جلب اعتماد اقتدارگرایان است و نه چیزی دیگر.

« من، هلاکو رحمانیان، جوان ۱۹ ساله بهائی هستم. در سال تحصیلی ٨۶-٨۵ در مقطع پیش دانشگاهی در رشته ریاضی-فیزیک درس می خواندم و به طور فشرده برای کنکور سراسری خود را آماده می کردم. اکثر آزمون های آزمایشی را با موفقیّت پشت سر گزاشتم و امید می رفت که از پس ِ کنکور سراسری نیز بتوانم با رتبه ای عالی بر بیایم. در کنکور سراسری ٨۶ شرکت کردم و در اعلام نتایج اولیّه، توانستم رتبه ۵۴ در سهمیه مناطق و ۷۶ را در کشور اخذ کنم. یقین داشتم که با این رتبه .....

بنظرم با تعریفی که کرده اید منظور شماAcute Lymphoblastic Leukemiaَ=ALL باشد.که بین اطفال زیر 5سال بیشتر است ولی در اغلب سنین هست و تقریبا بیماری نادریست.ولی چنانچه گفته اید نه تنها سرطانهای خونی بلکه تمام سرطانها میتوانند متاثراز اشعه های رادیواکتیوی باشند. و تشخیص چنین بیماریهایی برای یک پزشک عادی هم زیاد نیست زیرا با چند آزمایش خونی میتوان به چنین بیماریهای شک کرد و با آزماشی از مغز استخوان یک پاتولوگ به آسانی نوع لوکیمی را تشخیص می دهد.

از آن لحظه ایکه عمل حرکت اجتماعی ، در بطن حرکت سیاسی مشخص قرار می گیرد ، حرکت داری دو قطب اساسی می گردد،که در نهایت ، عامل تنظیم کننده و شکل دهند ه سیاست دولت می شود . واین چنین در یک جامعه ایکه ارزشهای مسولیت فردی و اراده و خواسته فرد ، مد نظر باشد ، در چنین جامعه ، دخالت دولت ، محدود می شود . در چنین جامعه ، فرد با داشتن مقام شهروندی ، هم دارای آزادی های فردی و و هم مسئولیت اجنماعی است .نقش دولت ، حفظ و حراست جان و اموال شهروندان در پناه قانون است .

حمایت از جداشدگان هم وظیفه انسانی است. اپوزیسیون متعهد نباید اجازه بدهد این افراد به دام رژیم سنگسار بیفتند. روزگاری آخوندهای مثل رفسنجانی از مجاهدین خلق حما یت میکردند تا ابروی کسب کنند.رفتن و بیرون آمدن فرد در یک گروه حق طبیعی هر انسان است. سال 54 عده ای مارکسیست شدند. مجید شریف واقفی از آنها خواست که سازمان مورد علاقه خودشان را بر پا کنند. آنها مجید را سوزاندند. در این 30 سال دهها هزار جوان به مجاهدین خلق پیوستند. هزاران نفر بدلایل مختلف از مبارزه و مجاهدین فاصله گرفتند.

هنوز بخش وسیعی از نیروهای سیاسی در جستجوی روحانی معتدل ومنطقی بطور شبانه روزی در تلاشند که همه اینها هیچ عایدی برای جنبش آزادیخواهی ودمکراسی خواهی مردم ایران ارمغانی نخواهد آورد.اگر جنبش دمکراسی خواهی مردم ایران در پی پیروزی پایه ائی می باشد، باید بدون تعارف و مماشات وحشت وترس از شرکت روحانیت در پی ریزی حکومت آینده و بنیان گذاری ایران نوین ودمکراتیک جلوگیری نمایند.

دست آورد این جنگی که اسلامگرایان تهران در صف مقدم سیاسی آن هستند، و سوریه در ردیف دوم آن قرار میگیرد، و حزب اللّه در جبههء جنگ آن می باشد، جز ویرانی دو کشور اسرائیل و لبنان، بویژه سرزمین لبنان، از بین رفتن و در بدری و فلاکت شهروندان و کو دکان بیگناه، کشته شدن سربازان از هر دو طرف، تشنج آفرینی در خاور میانه و نزدیک، و در سطح گلوبال نتیجهء دیگری ندارد.

باری موضوع بلوغ ایرانی و راه عبور ایرانی از بحران خرد و خردگرایی خویش و از بحران قدرت و دیکتاتورمنشی خویش، دست‌یابی به این رابطه سمبولیک، تثلیثی و پارادوکس با «غیر»، با خویش و دیگری است. این رابطه سمبولیک به انسان ایرانی امکان می‌دهد در عین عشق و علاقه به وطن و میهن و جهانش هم‌زمان مرتب به نقد خویش و جهانش بپردازد و بر بستر روادارای متقابل با دیگر عاشقان و خردمندان این هستی به چالش و دیالوگ برای دست‌یابی به بهترین راه‌ها دست یابد و از طرف دیگر...

اینکه اوبامای رنگین پوست تا کجا قادر خواهد بود که به وعده های خود عمل نماید و در سیاست های داخلی و خارجی کشوری که حکومتگران آن بویژه طی 50 سال گذشته ، در جنگ و خون ریزی و پایمال کردن حقوق مردم و پشتیبانی از حکومت های دیکتاتوری و ضدمردمی در سرتاسر جهان شهره ی آفاق بوده اند ، بتواند اصلاحات اساسی و ریشه ای انجام دهد ، کار آسانی بنظر نمی رسد ولی اگر آقای اوباما حتی فقط به یکی از وعده های خود ، که گفته است...