گفتگوی آتئیست با یک بابی

بعد از اعدام سید علی محمد باب در سال ۱۸۵۰، شاگردانش که به نام "بابی" شناخته می‌شدند، بر اساس آموزه‌های باب در کتاب "بیان"، به دنبال موعودی بودند که در این کتاب با نام "من یظهره الله" از او یاد شده است. در سال ۱۸۶۳، بهاءالله خود را "من یظهره الله"، یا موعود کتاب بیان اعلام کرد. اکثر بابیان به او ایمان آوردند و بهائی شدند. گروه کوچکی که به دنبال میرزا یحیی، برادر کوچکتر بهاءالله، همچنان بابی ماندند، به ازلی ها معروف شدند. ازلی‌ها با پنهان کردن هویت دینی خود در جامعه اسلامی غایب شدند. البته بهاءالله در تمام آثار خود، از این افراد به عنوان "بیانی" یا اهل بیان یاد می‌کند.