۹ تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین در بیانیه‌ای اقدامات اسرائیل و حماس در غزه را محکوم کرده و در مورد دیدگاه‌های حامیان حمله اسرائیل به غزه و جنگ غرب با جمهوری اسلامی هشدار دادند.
آنیشا اسداللهی، گلرخ ایرایی، رضا شهابی، آرش جوهری، کیوان مهتدی، مهران رئوف، فواد فتحی، مازیار سیدنژاد و امید مَصیر امضاکنندگان این بیانیه هستند.
آنها جنگ را برای حاکمان ارتجاعی «یک نعمت» خوانده و تاکید کردند که «جنگ ۸ ساله ایران و عراق به تثبیت حاکمیت و کشتار هزاران زندانی سیاسی در دهه شصت کمک کرد.»
این زندانیان با تاکید بر این موضوع در بخشی از بیانیه خود نوشته‌اند: «حکومتی که سال گذشته و قبل‌تر از آن، دست به کشتار هزاران کودک و نوجوان زده است اکنون قصد دارد ماهیت ارتجاعی خود را به بهانه دفاع از مردم فلسطین پنهان کند.»
آنها با اشاره به این مسئله هشدار دادند که در صورت گسترش جنگ کنونی، جمهوری اسلامی سرکوب و اعمال خشونت را علیه معترضان و زندانیان سیاسی، جنبش‌های کارگری، زنان و دانشجویی، اقلیت‌های مذهبی همچون جامعه بهائی، و جنبش «زن، زندگی، آزادی» تشدید خواهد کرد.
گلرخ ایرایی، یکی از امضاکنندگان این بیانیه پیشتر نیز در نامه‌ای از زندان اوین به ادامه کشتار غیرنظامیان در غزه و مواضع جمهوری اسلامی در قبال جنگ اسرائیل و حماس واکنش نشان داده و از نقش قدرت‌های جهانی در حمایتِ بی‌چون و چرا از اسرائیل انتقاد کرده بود.
پیش از این نرگس محمدی، زندانی سیاسی و برنده جایزه نوبل صلح نیز در پیامی از زندان اوین خواستار آتش‌بس فوری در جنگ اسرائیل و حماس شد و نوشت جنگ و استبداد «دو روی یک سکه‌‌اند» و «ویرانگر انسانیت‌اند و انسان می‌کشند».
محمدی در نامه‌اش خواهان کوتاه کردن دست جنگ‌افروزان از سر مردم بی‌گناه و احترام به حقوق انسان شد.
امضاکنندگان این بیانیه نیز از جمهوری اسلامی به عنوان حکومتی ارتجاعی که به رشد هیولای بی‌تفاوتی نسبت به رنج فلسطینی‌ها در میان مردم ایران دامن زده، یاد کردند.
به اعتقاد این افراد «در درون این پوسته ارتجاعی، یک هیولا رشد کرده؛ هیولای بی‌تفاوتی نسبت به رنج دیگری: تو گویی جنگ‌افروزی و کشتار فقط زمانی بد است که بمب‌ها بر سر خود من فرو بریزد؛ "به من چه که چه بلایی بر سر غزه می‌آید"؛ "به من چه که چه بلایی بر سر بلوچستان و کردستان می‌آید"؛ "بر سر مهاجران افغانستانی، بر سر زنان، بر سر کارگران و نیمه‌بیکاران، بر سر حاشیه‌نشینان هر چه می‌خواهد پیش آید؛ فقط زمانی اعتراض می‌کنم که خودم و خودی‌هایم مورد حمله قرار بگیرند.»
بیانیه یاد شده در ادامه گفته «قوی‌ترین دشمن کنونیِ این هیولا، آگاهی و اراده‌ی عمومی مردم خاورمیانه است که در شعار «زن، زندگی، آزادی» تجلی یافت.»
آنها «تعبیر این شعار» را «به معنای حمایت از کرامت انسانی و مقابله با تبعیض و آپارتاید به هر شکلی» دانسته و تاکید کرده‌اند که «با اتکا به شعار «زن زندگی آزادی» می‌توان با بنیادگرایی مذهبی در هر شکلی، خواه حماس و خواه اسرائیل مقابله کرد.»
این بیانیه تاکید کرده که «دولت‌ها نسبت به رنج مردمان بی‌تفاوت هستند و جنگ‌ها بیش از هر چیز باعث انسداد در جنبش‌های مردمی و انقلابی می‌شوند.»
امضاکنندگان همچنین «محکومیت نسل‌کشی و انسان‌زدایی اسرائیل از مردم فلسطین و محکومیت ماهیت ارتجاعی حماس» را به عنوان «تلاشی فعالانه برای پرورش یک بال ضد جنگ در دل جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» دانسته‌اند.
آنها برهه کنونی را آزمونی برای جنبش «زن، زندگی، آزادی» خواندند و بر لزوم پیوند زدن مبارزه علیه ستم و تبعیض با مبارزه علیه جنگ‌افروزی تاکید کردند.
نزدیک به ۵۰ روز از حمله حماس به جنوب اسرائیل و آغاز جنگی تمام‌عیار می‌گذرد.
پس از مدت‌ها انتظار، نهایتا حماس و اسرائیل بر سر توقف چهار روزه درگیری‌ها در نوار غزه و آزادی گروگان‌های حماس در ازای آزادی زندانیان فلسطینی توافق کردند.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید