آزادشان کنيد!

آزادشان کنيد! 
پرستويی که امروز قفس‌نشين شماست 
فردا عقاب قفل‌شکنی خواهد شد 
که به قله‌ی مِه‌گرفته‌ی قاف هم قناعت نخواهد کرد. 

آزادشان کنيد! 
آن‌ها کامل‌ترين کمربستگانِ باران‌اند، 
که ما روياهایِ بی‌گرگ خويش را 
در آهوترين پيراهنِ بی‌فَريب‌شان شسته‌ايم. 

آزادشان کنيد! 
پروانه‌ای که از آخرين آوازِ آتش گذشته است 
ديگر از گُر گرفتنِ برباد رفته‌ی خود 
نخواهد ترسيد. 
تنها در تلاوت مخفیِ ما تکثير خواهد شد، 
مثل ستاره در آسمان 
ترانه در کوه وُ 
کلمه در کتاب.

سید علی صالحی