شورای هماهنگی راه سبز امید چهره انحصارگر خود را آشکار ساخت

بالاخره شورای هماهنگی راه سبز امید پرده ها را کنار زد و چهره انحصارگر خود را آشکار ساخت

بنظر من راه سبز امید با این اطلاعیه برای همیشه خود را به وادی انزوا انداخت و اگر امیدی هرچند مختصر به موفقیت آن وجود داشت بدست خودشان بباد سپرده شد

اطلاعیه زیر را خوب با دقت بخوانید، قبل از هر چیز چند نکته مهم دستگیرتان میشود. در این اطلاعیه همه چیز بچشم میخورد بجز ( حتی مختصری) اعتماد بنفس. زبان زبان گلایه و استغاثه است. کوششی ناشیانه و ناموفق برای بدست گرفتن مجدد رهبری مبارزه ای که بخاطر کاستیهای ناشیانه خودشان مدتهاست که دیگر در اختیارشان نیست. مردم را دعوت بسکوت نمودند ولی با وجود حضور دهشتناک نیروهای سرکوب، شعارهای الله اکبر، مرگ بر خامنه ای و مرگ بر دیکتاتور در گوشه و کنار خیابانها، کوچه ها و پشت بام ها بگوش میرسید. یعنی یک دهن کجی آشکار به رهنمونهای راه سبز امید. طرفه اینکه این جماعت یا ما را احمق تصور نموده اند یا خودشان چنان در وهم خودبزرگ بینی غرق شده اند که معنای آنچه را که مینویسند نمیفهمند. در سطور پائین نوشته اند که حمایت از قانون اساسی به معنای دفاع از ولایت فقیه نیست!!!! اگر باور نمیکنید خودتان یکبار دیگر ترشحات فکری این سبز ناامیدان را بخوانید تا خودتان هم از خودتان سئوال کنید که وقتی این جماعت تاکید براجرای قانون اساسی دارند منظورشان کدام قانون اساسی است؟ اگر منظورشان قانون اساسی جمهوری اسلامی میباشد که ولایت فقیه یک جزء جدائی ناپذیر از این قانون اساسی است. مسئله فرق میکرد اگراعلام مینمودند که هدفشان قانون اساسی منهای ولایت فقیه میباشد آنوقت میتوانستند به منتقدان خودشان ایراد وارد کنند که قانون اساسی و ولایت فقیه را نمیتوان درکنار هم نامبرد ولی متاسفانه نه چنین اعتقادی دارند و اگر هم داشتند شجاعت ابراز آنرا نداشتند

آنچه که بیش از هرچیز در بیانیه بسیار عجولانه راه سبز امید بچشم میخورد اصراریست که در نفی مشروعیت و مقام مجتبی واحدی بکار میبرند چون آنچه که واحدی بدرستی و با شجاعت، درست بموقع ابراز داشت نفی انحراف در تغییر مسیر جنبش سبز است که راه سبز امید سعی در انجام آن دارد. این جماعت انحصارگر بدون هیج خجالتی بخود اجازه میدهد که از طرف آقای کروبی اعلام کند که گفته های واحدی مورد تائید آقای کروبی نیست. اگر از آنها سئوال کنید که این ادعایشان بر کدام مبنا استوار است خواهند گفت چون این مهم فقط بعهده آنها گذارده شده. این مصداق همان ضرب المثل معروف ایرانی است که " فلانی را به ده راه نمیدادند سراغ خانه کدخدا را میگرفت" عجیب است که آقای کروبی و خانواده شان و حتی حزب ایشان (بدلایل قابل فهم) در اینمورد سکوت نموده اند آنوقت این جماعت از قول همه آنها ادعا دارد که واحدی (که نمایندگی وی از طرف هیچ یک از یاران کروبی تکذیب نشده) ناقل نظرات آقای کروبی نیست. این جماعت در جای دیگر در همین متن زیر اعلام نموده اند که از طرف دو رهبر جنبش سبز در داخل کشور اجازه ندارند که درهای راه سبز امید را بروی دیگران در بیرون کشور باز کنند!!. واقعا وقاحت هم حدی دارد، اولا چه کسی در صف انتظار، منتظر ورود به این معجون راه سبز نا امیدی میباشد؟ ولی اگر منظورتان ورود به جنبش سبز میباشد که چه کسی چنین حق و اختیاری را بشما داده که شما نقش دربان این جنبش را بعهده گرفته اید. جنبش سبز جنبش پر افتخار ملت ایران میباشد که بخاطر خاصیت تکثرگرای خود در برگیرنده طیف وسیعی از مبارزان درون و برونمرز ایران میباشد و هرگونه ادعائی دایر بر ایجاد محدودیت برای شرکت در این جنبش، اولا که با شکست روبرو میشود و بسان تف سربالائی میماند که نهایتا بصورت خود تف کننده برمیگردد و ثانیا خیانتی در جهت کوشش به ضربه زدن به اتحاد تاریخی ملت ایران تحت لوای سبز میباشد. این یک بیشرمی بزرگ میباشد که سهم مبارزانی را نادیده انگارند که از طیف های بسیار مختلف و متنوع سیاسی به خیابان ها ریختند و بعد سر از کهریزک و حتی بالای دار در آوردند و خط فکری آنها کوچکترین سنخیتی با این منحرفین جنبش سبز که خود را بغلط راه سبز امید مینامند نداشت و ندارد مانند شادروانان فرزاد کمانگر، سهراب اعرابی، زهرا بهرامی وووووووو. جوانهای ما در خیابانهای شهرهای بزرگ فریاد میزدند نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران و راه سبز امید قادر نشد این شعار هارا خفه کرده و یا به انحراف بکشاند.

من بر خلاف راه و روش راه سبز امید که به حذف دیگران میپردازد مخالفتی با آقایان موسوی، کروبی و خانم رهنورد ندارم چون بهر حال خوب یا بد، اینها رهبری مبارزه در ایران را بعهده دارند و تضعیف آنها تضعیف مبارزه میباشد. من با علم به اینکه آقای موسوی دارای گذشته بسیار سئوال برانگیز میباشد بخاطر صلاح مبارزه مشترکی که در پیش گرفته ایم به صلاح مبارزه نمیبینم که به گذشته رهبران مبارزه بپردازم ولی در عین حال اجازه نخواهم داد که طیف بزرگی از زنان و جوانان مبارزی که مشروطه خواه میباشند (من خودم جمهوریخواه هستم)، از طرف عده ای که بخشی از آنها گذشته پاک این جوانها و زنان را دارا نیستند مشمول مرز بندی خودی و غیر خودی گردند و کسانی بخواهند اینها را از صف مبارزه حذف کنند. بخشی از افراد راه سبز امید باید از این فرصت پیش آمده استفاده میکردند و به تطهیر گذشته خودشان میپرداختند نه اینکه بی چشم و روئی را بجائی برسانند که به خط کشی و مرز بندی برای دیگران بپردازند. جنبش سبز، هم جایگاه موسوی و کروبی و هم جایگاه رضا پهلوی و بنی صدر و غیره است. اینجا لازم به توضیح است که من آقای کروبی را دارای مواضعی بمراتب شفاف تر میدانم و مطمئنم که سخنان آقای واحدی ترجمان اعتقادات قلبی آقای کروبی میباشد. درود بر مجتبی واحدی

نگاهی به کج اندیشی منتقدان

شورای همآهنگی راه سبز

و سخنان اخیر محمد خاتمی

پیوند نامبارک

توطئه چینان داخل

و فرصت طلب ها خارج

هفته گذشته به دعوت شورای هماهنگی راه سبز امید بمناسبت سالگرد 22 خرداد یک راهپیمایی سکوت در شهرهای مختلف کشور و با سکوت آگاهانه مردم برگزار شد. تاسف آور اینجا بود که صدور اعلامیه راه پیمایی سکوت به هجومی شدید از داخل و بیرون کشور به این شورا انجامید. عناصر حکومتی در داخل این راهپیمایی را همراهی با "قدرت‌های جهانی" اعلام کردند. البته امروز همه می‌دانند که قدرت‌های جهانی اتفاقا درحال زد و بند پنهان نه با جنبش سبز که با بخشی از حکومت هستند٬ همان بخشی که بسیاری از رهبران و رهروان جنبش سبز به خاطر انتقاد از آنان هم اکنون در زندانند و در سخت ترین شرایط بسر می برند. بنابراین روزبه روز بیشتر آشکار می‌شود که این جنبش سبز یا شورای هماهنگی راه امید نیست که با قدرت‌های جهانی همراه شده بلکه این حکومت کودتاست که برای پذیرش قدرت‌های جهانی جنبش سبز مردم ما را قربانی کرده است.

بخشی دیگر از منتقدان شورای هماهنگی راه سبز امید نیز در بیرون کشور و در میان اپوزیسیون و رادیوها و تلویزیون‌های کشورهای غربی هستند. این عده غالبا همان کسانی هستند که در جریان انتخابات ریاست جمهوری دربرابر موسوی و کروبی و اصولا انتخابات موضع گرفتند٬ بعدا مدام آن دو را متهم به سازشکاری کردند و خواست و تاکید مکرر آنان بر اجرای قانون اساسی را به معنای دفاع از ولایت فقیه جا زدند ولی اکنون بنام حمایت از ایندو به شورای هماهنگی می‌تازند. شورای هماهنگی راه سبز امید درواقع تدبیری بود که آقایان موسوی و کروبی پیش از حصر خود اندیشدند تا درصورت دستگیری ایشان این جنبش بدون رهبری نباشد یا برخی در بیرون کشور خود را رهبر خودخوانده جنبش سبز نخوانند و بنام موسوی و کروبی سخن نگویند. بنابراین مشروعیت شورای هماهنگی راه سبز امید از اعتماد و وظیفه‌‌ای است که آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی بدان داشته و سپرده اند و نه از پذیرش این یا آن گروه اپوزیسیون یا سایت اینترنتی یا فلان و بهمان رادیو و تلویزیون خارج کشوری.

شورای هماهنگی راه سبز امید خود را نماینده آقایان موسوی و کروبی در غیاب آنان می‌داند و ادعایی بیش از این ندارد. هرکس دیگر می‌تواند خود را بخشی از جنبش سبز بداند و هر نظری برای خود داشته باشد و محترم است ولی حق ندارد نظرات خود را بنام کسانی معرفی کند که به آنها چنین اجازه‌‌ای داده نداده‌اند. بنابراین، توقع اینکه شورای هماهنگی راه سبز امید درهای خود را به روی دیگر جریان‌های بیرون کشور باز کند٬ اصولا و در شرایط کنونی٬ توقعی به کلی بیجا و به معنای خیانت در امانت و پشت کردن به وظیفه‌‌ای است که آقایان موسوی و کروبی به این شورا داده‌اند. این توقع در عین حال به معنای آن است که کسانی بخواهند بی عملی و نداشتن یا کمبود پایگاه اجتماعی خود را با استفاده از اعتبار آقایان موسوی و کروبی پر کنند. حمله به شورای هماهنگی راه سبز امید و کوشش برای بی اعتبار کردن آن ضمنا به معنای کوشش برای همیشگی کردن حصر موسوی و کروبی است. یکی از دلایل تدبیر شورای هماهنگی راه سبز امید این بوده که حکومت بداند با حصر موسوی و کروبی جنبش بی رهبر نمانده و ضمنا رهبران خودخوانده و نامعلوم در راس آن قرار نخواهند گرفت و درنتیجه حکومت به هدفی که از دستگیری موسوی و کروبی داشت نخواهد رسید. با حمله به شورای سبز امید و کوشش برای بی اعتبار کردن آن در واقع به حکومت کمک می‌شود که به اهداف خود دست یابد و حصر آقایان موسوی و کروبی را تا جایی که می‌خواهد ادامه دهد. بنابراین، حتی اگر شورای هماهنگی راه سبز امید درموردی بنظر کسانی اشتباه هم کرده باشد٬ هواخواهان صادق و صمیمی جنبش سبز باید به احترام تصمیم آقایان موسوی و کروبی و برای کمک به اینکه حکومت به هدف خود از بازداشت آنان نرسد به تصمیمات این شورا احترام بگذارند٬ از دخالت در امور آن خودداری کنند و نظرات خود را از درون به اطلاع نمایندگان شناخته شده این شورا برسانند.

همین شیوه هجوم های فرصت طلبانه اخیرا در مورد سخنان محمد خاتمی که در آن خواهان آزادی زندانیان و آشتی ملی در کشور شده بود نیز بکار گرفته شد. منتقدان سخنان خاتمی چنان وانمود می‌کردند که گویا آقای خامنه‌‌ای همین امروز و فردا در حال سرنگون شدن است و آقای خاتمی با طرح آشتی ملی می‌خواهد وی را نجات دهد! این منتقدان بدون توجه به شرایط داخلی و جهانی کشور٬ وضع جنبش سبز٬ فشارهای وارد بر مردم٬ موقعیت محمد خاتمی٬ وضعیت رهبران جنبش٬ درگیری‌های درون حکومتی٬ موقعیت رهبر٬ وضع احمدی نژاد و همه اینها، در همه سخنان محمد خاتمی یک کلمه را چسبیدند و مدام درباره آن قلمفرسایی و سخن پراکنی کردند. روح سخنان خاتمی را که عبارت بود از آزادی رهبران و زندانیان جنبش سبز و ایجاد فضای آزاد سیاسی و مطبوعاتی و انجام انتخابات آزاد که در یک کلمه به معنای ضرورت عقب نشینی تام و تمام حکومتی بود بطور معکوس تفسیر کردند و مدعی شدند که محمد خاتمی خواهان عقب نشینی جنبش سبز شده است. این عده کوشیدند با جار و جنجال و هیاهو برخی جوانان پرشور و صادق را دور خود جمع کنند و به موضعگیری علیه محمد خاتمی بکشانند. به یقین ریشه همه اینها را تنها در خشک مغزی برخی افراد و فرصت طلبی برخی دیگر نمی‌توان دانست. همان عواملی که دیروز و در آستانه برگزاری انتخابات 22 خرداد، ناگهان به یاد اعدام‌های دهه شصت افتادند و دست حجت الاسلام تائب‌ها را دانسته و ندانسته در پشت سر خود قرار دادند، امروز نیز در پشت صحنه حمله به شورای هماهنگی راه سبز امید و محمد خاتمی قرار دارند. این واقعیت هم دیرتر یا زودتر آشکار خواهد شد.