درگذشت سیمین بهبهانی، شاعر مردم

سیمین بهبهانی، شاعر نامدار ایرانی، حوالی ساعت یک بامداد سه شنبه، 28 مرداد، در بیمارستانی در تهران درگذشت. 

علی بهبهانی، پسر ارشد سیمین بهبهانی به خبرنگار ایسنا گفت: " با همه تلاش پزشکان، متأسفانه ساعت یک بامداد مادرم درگذشت.". وی گفت که خانواده اش در حال تصمیم گیری در باره ی محل آرامگاه مادرش هستند.

سیمین خلیلی، مشهور به بهبهانی، از غزلسرایان برجسته ی معاصر ایران است. وی، که دانش آموخته ی حقوق بود،  به مدت سی سال، تا سال 1360، به عنوان دبیر آموزش و پرورش  به کار پرداخت. سیمین بهبهانی از مدافعان آزادی و خقوق بشر بود و بار ها شخصاً در حرکت های اعتراضی مردم، از جمله در همایش های مادران  اعدام شدگان و زندانیان سیاسی،  شرکت کرده بود. در یکی از همین همایش ها در اسفند 1386 سیمین بهبهانی مورد ضرب و  شتم مأموران  جمهوری اسلامی واقع و مجروح گردید.

از سیمین بهبهانی ده ها مجموعه ی شعر و صد ها متن ترانه بر جای مانده است. شعر شور انگیز "آتش در زندان" را وی در پاییز 1367 برای زندانیان سیاسی قتل عام شده به دست رژیم جمهوری اسلامی سرود:

آتش به زندان افتاد ــ / ای داد از آن شب، ای داد! /  ابلیس می زد فریاد:/ «های ای نرون، روحت شاد!» /

صد نارون، قیراندود، / از دود، پیچان میشد، / صد بید بُن، خون آلود، / از شعله ، رقصان، می زاد /

دیوانه آتش افروخت / وان خیل زندانی سوخت؛ / خاکستر از آنان کو / تا سوی ما آرد باد؟ / 

سنگی نه و گوری نه، / اوراق مسطوری نه، / نام و نشان از آنان / دیگر که دارد در یاد؟ / 

نه، نه!  که آنان  پاکند، / روشنگر افلاکند /هر اختری از آنان / هر شب خبر خواهد داد /

سخت است، سخت، اما من / دانم که فردا دشمن / پا تا به سر خواهد سوخت / در آتش این بیداد /    

ای مادران! دستادست، / شورنده، صف باید بست / تا دل بترکد از دیو، / فریاد! باهم فریاد!...