اینبار: داستان بازنگشتن امیر فرشاد ابراهیمی

شاید به دلیل پست قبلی "داستان بازگشت امیر فرشاد ابراهیمی" گروهی از دوستان و آشنایان و علاقمندان من یا آقای ابراهیمی و گروهی از مخالفان ایشان دائم از من سوال می کنند که آیا امیر فرشاد ابراهیمی به ایران بازگشته یا خیر و اگر بازگشته چه بر سر ایشان آمده است. طبیعی است که خود آقای ابراهیمی پاسخگوی این سوالات هستند و من سخنگوی ایشان نیستم. پخش ویدیویی از ایشان که دلایل بازگشتشان را به تفصیل بر شمردند هم به این سوالات بیشتر دامن زده و بازار شایعه را داغ تر کرده است . این واقعیت که ایشان الان در آلمان نیستند تا به تلفن همراه خود پاسخ بدهند و این موضوع که ایشان احتمالا به دلیل بیماری، خودشان مطلبی در این زمینه ننوشتند بار پاسخگویی را بر شانۀ من سنگین تر می کند.

در اینجا تنها گزارش مختصری از رویداد هایی می دهم که خود شاهد آن بوده ام. در هفته ای که ایشان ساز بازگشت را کوک کرده بودند هر کسی از جمله دوستان و آشنایان و گردانندۀ تلوزیون ایرانیان آقای پاسدار با ایشان وارد گفت و گو میشد و تلاش می کرد ایشان را منصرف کند و استدلالاتی می آورد تا ایشان را بر انگیزد، تصمیم خود را لغو کنند. ایشان در پاسخ می گفتند در مورد هر جیزی دوست دارید بامن صحبت کنید اما در مورد بازگشت حرفی نزنید که فکر هایم را کرده ام و بیهوده است. من نظرات برخی از شخصیت های مورد اعتمادم را خواستار شدم ، پیرامون درستی یا نادرستی نامۀ تهدید آمیزی در مورد ایشان که به ایمیل من فرستاده شده بود . ایشان هم بازگشت امیر فرشاد ابراهیمی را نوعی .... یا خودکشی نامیدند و چند نفری هم نوشتند که به احتمال زیادی اعدام خواهد شد. حتی برخی از آشنایان مورد اعتماد ما از ایران هم همین مطالب را نوشتند و منهم آقای ابراهیمی را در جریان گذاشتم. باز پاسخ این بود "بحث فایده ای ندارد" به دامان یکی دو دوست و آشنای این سوی آب که می دانستم رابطۀ خوبی با ایشان دارند آویختم و ایشان را در جریان خطرات احتمالی قرار دادم. علی صمدی کارگردان خوب ایرانی و آلمانی یکی از این دوستان بود که سه شنبه 22 جون فیلمی در مورد بحران انتخابات و آنچه در یکسال گذشته بر مردم ما رفته است از ایشان در تلوزیون آرته پخش شد. در فیلم ایشان امیر فرشاد ابراهیمی هم حضور نسبتا پررنگی داشت و به این دلیل با هم بیشتر آشنا بودند .

صبح 22 جون آقای ابراهیمی گفت و گوی بسیار مفصلی با ایشان داشتند و به من خبر دادند که علی صمدی حرفهای خوبی به ایشان زدند و ایشان را به نکات نادیده ای توجه داده اند و ایشان دارند روی این مساله فکر می کنند. در طول روز ما هم صحبت هایی با هم داشتیم و در پایان روز با هم به فرودگاه برلین تگل رفتیم و پروازشان که برای 24 جون به تهران رزرو شده بود را کنسل کردیم و نفس راحتی کشیدم و فکر می کنم ایشان هم نفس راحتی کشیدند.

مسئول تلوزیون ایرانیان آقای پاسدار که همواره پیگیر ماجرا بود همان روز یا فردای آنروز از من خبر گرفتند و به ایشان گفتم امیر فرشاد ابراهیمی اکنون به ایران باز نمی گردد. حالا من مانده ام که چرا ایشان فیلمی را که گرفته بودند و البته با نیت خیر گرفته بودند الان که دیگر بازگشت ایشان موضوعیت ندارد منتشر کردند. بماند که در این چند روز چقدر آقای پاسدار مثل همیشه دلسوزی و محبت کردند و تلاش کردند تا رای امیر فرشاد را برای بازگشت بزنند و موفق نشدند. تا وقتی من حضور داشتم ، هنگام ضبط هم حضور داشتم ، قرار بر این بود که فیلم را فعلا بگیرند پیش از اینکه امیر فرشاد ابراهیمی دیگر در دسترس نباشد و بلایی بسرش بیاید، و در وقت مناسب و هر گاه خود ابراهیمی خواست آنرا پخش کنند. حالا چه مناسبتی دارد که این فیلم را الان آنهم در وقتی که برای گردانندۀ تلوزیون روشن بوده که فعلا بازگشتی در کار نیست پخش کردند، برای این سوال پاسخی ندارم. شاید قرار و مداری بوده بین ایشان و آقای ابراهیمی که خلاف تمام گفت و گوهایی بوده که من در آن حضور داشته ام. اینها زیاد اهمیتی ندارد. حیف وقت است که آدم تلف کند برای این خرده ریز ها. کارهای مهمتری در پیش است . ایرانمان گرفتار است و باید به موضوعات دیگر بپردازیم. اگر هم من این چند سطر را نوشتم صرفا به این دلیل است که هم خودم و هم دیگران سلول های خاکستری را بیش از این برای پیگیری این موضوع و حواشی آن فرسوده نکنیم.