دو دست آورد بزرگ قدس سبز

مارش میلیونی مردم و حضور سبزشان در روز قدس ازدو ویژگی شایان ذکر برخوردار بود. ویژگی نخست آن این بود که مردم اعتنائی به الدروم ـ بلدرم رهبر وفرمانده سپاه نکردند، هزینه احتمالی را که میتوانست سنگین هم باشد به جان خریدند و برای اعترض به کودتا به خیابان ها آمدند. در نگاه اول این واکنش مردم در حد باورشان به جنبش سبز و در حد جسارت ورزیشان توضیح داده میشود. ولی واقعیت اینست که اینها فقط یک روی سکه این حرکت پر شکوه بود. روی سکه دیگر آن که دیده نمیشود، این است که این جسارت ورزی برای کسب حقوق سیاسی و مدنی آثار دیرپای روانشناختی اجتماعی خود را بر جامعه میگذارد. کمترین اثر آن پالایش، ارتقاء و غنای ذخیره و بضاعت اخلاق مدنی مردم و تقویت عاطفه ملی و اجتماعی است، عاطفه و اخلاقیاتی که سی سال سلطه دروغ بسختی آنرا فرسوده کرده بود.

از منظر روانشناسی پیکار نیز، دست آورد این حرکت میلیونی آن بود که موازنه روانی را که عاملی کاملاً «استراتژیک و سرنوشت ساز» در هر نبردی است، باز هم بیشتر بسود جنبش سبز و بزیان حکومت کودتائی بهم زد. مردم تهدید رهبر و سپاه را بهیچ انگاشته و به خیابانها آمدند. شعار توپ تانک تجاوز دیگر اثر ندارد، هم قدرت ضد مردمی رژیم را به سخره منطقی گرفت و هم با یاد آوری تجاوز گری آن، بی حیثیتی آن را یادآور شد. با قطعیت میتوان گفت که جنبش سبز پس از آزمون روز قدس دیگر شکست ناپذیر گشته است و به لحاظ روانی آماده است تا هزینه آزادی را هرچه هم سنگین باشد بپردازد. دیگر دستگیری و حتی تلویزیونی کردن موسوی و کروبی هم نمیتواند اراده پیکار را در مردم منکوب کند.

دومین دست آورد بزرگ حرکت روز قدس گسترش آن به شهرستانها بود. من در یاداشتهای قبلی خود یاد آور شده بودم و باز یاد آور میشوم که جنبش سبز به لحاظ استراتژیک، یعنی نیروی ذخیره سیاسی و اجتماعی خود برا ی پیکار پیش رو، برتری قاطع بر نیروی استبداد و کودتا دارد ولی برای تبدیل این نیرو به نیروی عملیاتی در عرصه پیکار تاکتیکی، هم زمان و هم تجربه خود مردم لازم است و اینک سیر این فعلیت یابی آن نیروی بالقوه و استراتژیک به نیروی عملیاتی جنبش مردم با سرعتی بیشتر از آنچه تصور میشد در حال تحقق یافتن است. با گسترش مبارزه اعتراضی به شهرستانها نیروی رژیم تقسیم و فرسوده خواهد شد و گسترش پیکار به شهر های کوچکتر یعنی فروپاشی استبداد، زیرا اولاً، رژیم نیروی کافی برای کنترول همه شهر ها را ندارد و دوماً، بیش از نود در صد نیرو های نظامی و انتظامی جوانان شهرستانی هستند که با گسترش اعتراضات به شهرستانها، واکنش مردمی روی آنها نیز تأثیر گذارده و جنبش اعتراضی سبز را بدرون پادگانهای خود رژیم خواهد کشاند و در این تردید نیست. از هم اکنون آن روزی را میتواند دید که سپاهیان، سربازان، درجه داران و افسران جز، لوله تفنگ های خود را بسوی فرماندهان ضد مردمی خود نشانه روند.

بر گارد شاهنشاهی این رفت و بر سپاه پاسداران یا همان گارد سلطنتی رهبر نیز چنین خواهد رفت!