بايد در «تهران» متمركز شويم و بس!

روز جمعه با «سفر سبز آزادي» به تهران اجازه ندهيم جنبندگي و زيستن و بودنمان را انكار كنند: «من اگر برخيزم، تو اگر برخيزی، همه بر می خيزيم!»

اول: هركسي خود را «يك ايراني سبز» مي داند اسباب سفر به «تهران» را مهيا كند تا جمعه صبح در يك نقطه اين شيربچه آسيا متمركز شويم و قلب تپنده اش را از شر بيماري كشنده ديكتاتوري نجات دهيم. در شهرستانها فضاي امنيتي طوري است كه فشار و آزار بعد از حضور بسيار است و فضاي محدودی براي حضور سبزهای پرشمار دارند و حتي امكان انعكاس حضور مردم سبزپوش و پوشش خبري حضورها و سركوبها نيست. تهران بايد تنها محل حضور ميليوني مردم معترض به نظام ناعادل سلطاني و جنايات اخير باشد. تمام دوستان شهرستاني كه مشتاق هستند در روز ايران، در جشن شكستن بت ديكتاتوري سهيم شوند، بسم الله! تهرانيها آماده بزرگترين پذيرايی از هموطنان بت شكن خود شوند. جمعه چنان يار يكديگر خواهيم بود كه سبزي ما سياهي را همچون سيلابي بشويد و ببرد. شهرستانيهاي عزيز! يك سفر «نذر آزادي كشور» كنيد و به تهران بيائيد. و از شنبه، كه بت ترس فروريخت پژواك ندای عدالت و آزادی را در شهرستان خود خواهيد شنيد. كافی است «فشار از يك نقطه» باشد. ميليونها سبزپوش بايد تهران را از پنجشنبه اشغال كنند. نبايد از های و هوی باطل هراسيد. با هم اگر باشيم، باطل رفتني است؛ منتها ما يك «سفر سبز» به آزادي و عدالت بدهكاريم. بسم الله!

دوم: از امروز دوشنبه براي سفر به تهران ٣ روز كامل فرصت هست. «سفر سبز» از دورترين نقطه ايران به قلب آن تهران فقط ٢ روز طول مي كشد! پس هيچ عذری براي ماندن در خانه و شهر نيست. فرياد «كيست ياريم كند؟» فرزندان عدالتخواه شما بلند است و اگر نياييد، شنبه منتظر قربانی شدن حسين ها و نداها و سهرابها باشيد و يكشنبه خاكستر مرگ را بر كشور ببينيد. آذريها، لرها، كردها، بلوچها، فارسها، تركمنها، عربها، ارامنه، «ايراني ها» جمعه با لباس سرزميني و محلي تان، به شرط سبزيش به تهران بياييد و سبزش كنيد. نظام كودتائی «رژيم انكار» است. رأي ٤٠ ميليونی ما را انكار كرد! فيلم جنايات خيابانی و قتل جوانان ما را انكار كرد! اسناد تجاوزها را انكار كرد! شكنجه زندانيان را انكار كرد! فقر و بيكاری را انكار مي كند! جمعه ما با «سفر سبز آزادی» به تهران، اجازه ندهيم جنبندگی و زيستن و بودنمان را انكار كنند: «من اگر برخيزم، تو اگر برخيزی، همه بر مي خيزيم!» يادمان باشد راه پيروزی ايران، از تهران مي گذرد! بار سفر سبزت را ببند برادرم! تا حق، يا حق!