گزارش آیین خاکسپاری شاهرخ زمانی در تبریز

از حوالی ساعت ده صبح سالن انتظار تحویل جنازه مملو از جمعیت بود تا اینکه شاهرخ را تحویل دادند و او بر دوش یارانش به سوی بلوک 57، قطعه 85 آرامستان حمل شد.

جمعیت نزدیک به هزار نفره شرکت کننده در مراسم، خشمگین و ناباورانه شاهرخ را به آغوش خاک سپردند. همه از مرگ ناگهانی شاهرخ در بهت و حیرت بودند و در حالی که بغظ فرو خورده ای، شرکت کنندگان در مراسم را در بر گرفته بود، صدای رسائی هیاهیوی جمعیت و گریه ها را ساکت کرد. این صدا، صدای یکی از اعضای سندیکای کارگران نقاش استان البرز بود که قرائت بیانیه هفت تشکل کارگری به مناسبت از دست رفتن شاهرخ را آغاز کرده بود.

 با پایان قرائت بیانیه و کف زدن جمعیت حاضر، بغض فرو خورده شرکت کنندگان در مراسم به صحنه پرشوری  از شعار دهی تبدیل شد. درود ، درود – زنده باد شاهرخ زمانی – شاهرخ معلم ماست، راهش راه ماست  شعارهایی بودند که بارها سر داده شد. کارگر پرشور و مسنی نیز که از شهر سنندج در مراسم شرکت کرده بود رو به جمعیت پیام اش را گفت و سپس یکی از نزدیکان شاهرخ پایان مراسم را اعلام کرد.

با پایان مراسم و براه افتادن جمعیت شرکت کننده به سوی درب خروجی آرامستان، چهار نفر از مامورین امنیتی فرصت را مغتنم شمرده و تلاش کردند دو – سه نفر از جوانان کارگر و دانشجوی شرکت کننده در مراسم را دستگیر کنند و موفق شدند به دست یکی از آنان دست بند بزنند. در پی این وضعیت، کارگران و دانشجویان جوان دست به حمله متقابلی زدند و طی زد و خورد جسورانه ای مامورین را وادار به تمکین، عذرخواهی  و آزادی رفیق شان کردند.

شاهرخ را به آغوش خاک سپردیم، اما دیروز در آرامستان وادی رحمت تبریز، دهها شاهرخ جوان قد بر افراشتند که بی تردید مرگ شاهرخ عزیزمان را به پرچمی برای اتحاد و همبستگی کارگری، رهائی از ستم و استثمار و بر پائی دنیائی بهتر تبدیل خواهند کرد.

زنده باد همبستگی کارگری – زنده باد شاهرخ زمانی

اتحادیه آزاد کارگران ایران- 25 شهریور ماه 1394