گزارشی از وضعیت رسول حردانی قربانی پرونده موسوم به ارتفاع پست
نوشین ارشادی- گزارش دوم
ایران گلوبال– رسول حردانی، زندانی محبوس در زندان رجایی شهر در وضعیتی پانزدهمین سال زندان خود را سپری می‌کند که از کوچکترین امکانات و حقوق انسانی محروم مانده است.
رسول حردانی از تاریخ ۲۳ آبان ماه ۷۹ همراه با برادرش خالد حردانی در پرونده‌ای که بعدها به ارتفاع پست موسوم شد بازداشت و به ۲۲ سال زندان محکوم شد. رسول در زمان بازداشت تنها ۱۷ سال داشته و بیشتر دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری کرده است.
حردانی بعد از گذشت ۷ سال از دوران محکومیت با قید وثیقه سنگین به صورت مشروط از زندان اوین آزاد شد، اما این آزادی طولی نکشید و وی پس از انتخابات سال ۸۸ در مراسم چهارشنبه سوری تهران توسط نیروهای امنیتی اطلاعات مجددا بازداشت و تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت.
رسول حردانی از بیماری ام اس رنج می برد و حکم عدم تحمل کیفرتوسط پزشکان برای او صادر شده است اما مسئولین از آزادی او ممانعت به عمل می آورد و بنا به همین دلیل و عدم رسیدگی به وضعیت جسمانی و نادیده گرفتن بیماری‌هایش بارها دست به اعتصاب غذا زده است. آخرین اعتصاب غذای این زندانی به ۱۲ خرداد سال جاری برمی‌گردد و علت این اعتصاب غذا به گفته رسول رسیدگی به وضعیت پرونده و انتقال وی به زندان رجایی شهر و نهایتا آزادی او عنوان شده بود.
سرانجام رسول حردانی پس از گذراندن بیش از ۱۵سال در زندان که بیشتر آن را در اوین و بند ۳۵۰ گذرانده است در تاریخ ۱۶ تیر ماه ۱۳۹۴ به زندان رجایی شهر منتقل شد اما این انتقال تازه شروع آزار و اذیت و شکنجه های روحی برای وی بود.
رسول پس از انتقال به زندان رجایی شهر بیش از مدت زمان معلوم و تعیین شده در آئین نامه مندرج سازمان زندان‌ها در قرنطینه زندان نگهداری شد تا جایی که بیم آن می رفت که بیماری ام اس او عود کند. بعد از گذشت مدتی وی را به بند ۲ این زندان بند موسوم به زندانیان عادی انتقال دادند و او همچنان با گذشت بیش از ۸ سال از دیدن برادرش محروم ماند.
با گذشت مدت زمان اندکی به دلیل تورم و دردهای شدید در ناحیه زانو به پزشک بهداری مراجعه و با دستور پزشک در تاریخ ۱۶ مهر ماه ۹۴ عمل جراحی بر روی زانوی وی صورت گرفت اما به دلیل عدم شرایط و امکانات مناسب بهبود وی حاصل نشد و این زندانی با کبودی و دردهای شدید مواجه گشت. به همین منظور در مراجعه معاون دادستانی به زندان رجایی شهر با وجود آنکه مردانی رئیس این زندان مانع از ملاقات زندانیان سیاسی با وی شده بود رسول موفق شد نامه‌ای جهت رسیدگی به وضعیتش را به او برساند و سرانجام بعد از گذشت سالها دوری و عدم اجازه ملاقات با برادرش وی در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۹۴ به بند ۴ درسالن ۱۲ زندان رجایی شهر و نزد برادرش منتقل شد.
دلیل انتقال در وهله اول عدم رعایت اصل تفکیک جرائم در مورد این زندانی بود و موضوع مهم دیگر وضعیت جسمانی او که نیاز مبرم به رسیدگی و پرستاری داشت عنوان شده است. این زندانی در دوران محکومیت خود از کوچکترین امکانات و حقوق انسانی محروم بوده و در دو رنج نامه‌ای که طی این ۱۵ سال منتشر کرده است از درد و رنج‌هایی که به او تحمیل شده است سخن به میان آورده است.
رسول حردانی به واقع در پرونده مذکورهیچ نقشی نداشته و حتی در آن زمان موضوع را هم نمی‌دانسته تا جایی که برادرش را غرق در خون میابد و تحت جو و غرور جوانی به طرفداری از برادرش با ماموران مشاجره می‌کند. زمانی که در شعبه ۲۰ دادگاه وی را به ۲۲ سال حبس محکوم می‌کنند دلیل را جویا می‌شود و قاضی شعبه تنها با نیشخندی به او می‌گوید وقتی در زندان دندان‌هایت ریخت و موهات سفید شد علتش را می فهمی.
رسول در رنجنامه‌اش اشاره می‌کند که هر وکیلی پرونده‌اش را به عهده می‌گیرد یا مدتی بعد بازداشت می‌شود یا مانند خانم نسرین ستوده و علیزاده طباطبایی که البته مبلغی هم دریافت نکرده بودند کنار می‌کشند. بازجویان بارها به او گفته‌اند اتهام تو فقط این است که برادر خالدحردانی هستی!
یکی از مسائل مهم در مورد او این است که حق دادگاهی عادل و بی طرف از او سلب شد و تمامی زندگی و جوانی‌اش را با زیرپا گذاشتن قوانین تنها برای آزار و اذیت و تحت فشار قرار دادن خالد حردانی سلب کردند در واقع رسول، قربانی پرونده موسوم به ارتفاع پست است قربانی که تنها به دلیل مشاجره لفظی به ۲۲ سال زندان محکوم شده است.
با توجه به بی گناهی او در پرونده موجود و صدورعدم تحمل کیفر برای وی انتظار آزادی کمترین اتفاق برای رسولی است که بهترین دوران زندگیش را در زندان تحمیلی گذرانده است.
این زندانی از تمامی فعالان و نهادهای حقوق بشری خواهان رسیدگی به وضعیت افرادی که بدون هیچ دلیل قانونی سالیان سال در زندان متحمل سخت‌ترین شکنجه‌ها بوده‌اند شد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید