سوزان رایس مشاور امنیت ملی کاخ سفید در این مقاله در گفت‌وگو با جفری گلدبرگ می‌گوید: “توافق هسته‌ای با ایران هرگز درباره گشودن فصلی جدید در روابط بین آمریکا و ایران نبود. توافق هسته‌ای با ایران رویکردی بسیار عملگرایانه و حداقلی داشت. هدف از آن تنها کاهش چشمگیر خطر ناشی از یک کشور خطرناک بود. هیچ کس انتظار نداشت که ایران به بازیگری معتدل تر بدل شود.”
اما به عقیده پیتر جنکینز سفیر پیشین بریتانیا در واشنگتن، گفته‌های باراک اوباما درباره چین، اما واقعیتی دیگر را روشن می‌کند. فرمول تعامل برای مدیریت بر ملی گرایی حاکم بر چین و تشویق پکن به متعهد بودن به هنجارها و مسولیت های جهانی رویکردی خردمندانه است و می‌تواند به نفوذ و تغییر رفتار منجر شود.
هر چند توان چین برای به چالش کشیدن منافع آمریکا بیش از ایران است، ولی توان ایران در منطقه، مساله هسته‌ای، موشکی، سایبری، و در برابر اسراییل آن قدر کم نیست که بتوان نادیده اش گرفت.
نویسنده یادداشت در ادامه می‌گوید، رویکرد حداقلی به نفوذ نمی‌انجامد و نفوذ هم سریع به دست نمی‌آید. در جهت منافع آمریکا است که خلاء بی اعتمادی و خصومت با ایران را پر کند.رادیو آمریکا
در لوبلاگ از پیتر جنکینز سفیر پیشین بریتانیا در واشنگتن و آژانس بین المللی انرژی اتمی
لینک انگلیسی یادداشت
https://lobelog.com/time-for-maturity-in-the-white-house-attitude-to-ir…
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید