مداح بیت رضا و ترامپ!

مداح بیت رضا و ترامپ!
جو جامعه سیاسی ایران بسیار سنگین، حساس و خشن است. در این فضای بی رحم هر خطائی می تواند جوانان تازه کار را با سر به زمین گرم بکوبد. علی علیزاده که زمانی کشف سیاسی و درخشش جنبش سبز دیده می شد، یکی از زمین خوردگان متاخر این فضاست. این فضا حتی به سنگین وزن هایی نظیر بختیار و تیمسار مدنی هم رحمی نکرد، مسعود رجوی و امثال نوریزاده که در مقابلشان عددی نبودند و این مداح بیت رضا هم در مقابل این لیگ دومی ها عددی نیست. نیما راشدان ، مداحی که شاید از ستارگان فرشگرد باشد، نیامده، در سراشیب سقوط راه می پیماید.
او که با اهدای مدال امید 85 میلیون ایرانی به رضا پهلوی، در دنیای مداحی درخشید، دیشب در بی بی سی فارسی ، در کشیدن عکس مار، احیای صحرای کربلا و اجرای تعزیه شمر و امام حسین، روی دست همگنانش در بیت خامنه ای، حاج منصور ارضی و سعید حدادیان بلند شد. چهره کشور را صد بار بیشتر از آنچه هست، سیاه کرد، بدون آنکه به ملت و مردم نازک تر از گلی بگوید.
ملتی که در خودخواهی غرق شده است، ملتی که استاد دانشگاهش بساز و بنداز است، دانشجوی نخبه اش جز فرار و از آب کشیدن گلیمش به چیز دیگری نمی اندیشد، تتلوی او چهار میلیون هواخواه دارد و امیر انتظامش در تنهائی خاک می شود. برای تششیع جنازه یک لات فاسد صد هزار نفری تجمع می کند ونعش نویسنده و هنرمندش روی زمین می ماند، با " اعدام تماشا" تفریح می کند و هزار درد و مرض دیگر هم دارد، در نگاه مداح ما، یکسره زیبا، پاک و معصوم جلوه داده می شود تا حکومت به باندی سیاه کار، عرب و اشغالگر تنزل داده شود که فقط مستحق بمب و گلوله است.
مداح جوان ما، به این دوگانه سازی وصحنه آرائی نیازمند بود تا در روز سیزده آبان، روز آغاز فاز فلج کننده تحریم های آمریکا علیه کشورمان، از " نقشه " پرزیدنت ترامپ" برای نجات مردم ایران و دعوت از او برای به جنگ کشاندن مناسبات آمریکا با ایران دفاع کند. او که به همراه مجید محمدی، سعید قاسمی نژاد و شماری از فرشگردی های امروز، در نامه ای به ترامپ با نوشتن " ما معتقدیم که ایالات متحده باید با رفتار مخرب سپاه در منطقه، در تمام جبهه‌ها، و با تمام ابزارهای موجود مقابله کند." بدون هر گونه ابهامی او را به حمله نظامی به کشورمان دعوت کرده بود، اینک می بایست در مقابل دوربین بی بی سی از این دعوت دفاع کند و چنین دفاعی، تنها با شگرد های تعزیه خوانان و مداحان حرفه ای می توانست ممکن شود.
رسوائی آن سی نفر و این 40 نفر، اهمیتی نمی داشت اگر اینان خود را حواریون رضا پهلوی نمی دانستند و اگر آقای پهلوی به عنوان مدعی نجات ایران و همآهنگی اپوزیسیون برای گذار از نظام ج.ا. اسلامی به جامعه ای آزاد و دموکراتیک، در تقبیح دعوت از ترامپ برای مداخله نظامی و تحریم کشور سخنی بر زبان رانده بود.
مردم ایران خوبی ها و بدی های خود را دارند و این حکومت هم از دل همین ملت در آمده است . "تحریم های فله ای ولی هوشمند" و"جنگ تمیز" افسانه های شیادانه ای بیش نیستند. آنکه بی چیز تر است، نخستین قربانی این فاجعه خواهد بود و بعد از آنکه زمستان رفت، رو سیاهی برای ذغال می ماند.
فراز های اصلی نامه این سی نفر به ترامپ را می توانید در گزارش رادیو فردا که در کامنت اول آورده ام، بخوانید.