بحران آب: ایران و ۱۶ کشور دیگر به «روز آخر» نزدیک شده‌اند

آن‌طور که پژوهشگران «موسسه منابع جهان» عنوان کرده‌اند کشورهای بحران‌زده در غرب آسیا و شمال آفریقا، از جمله ایران و کشورهای هم‌جوارش، نه تنها با خشکی و کم‌آبی و مشکلات ناشی از تغییرات آب‌وهوایی روبه‌رو هستند، بلکه افزایش تقاضا وضعیت را بدتر نیز کرده‌است.

گزارشی از بانک جهانی در تابستان سال گذشته، نشان می‌داد این منطقه در صدر مناطق «ناپایدار» آبی، به‌ویژه به‌دلیل استفاده از منابع زیرزمینی، قرار دارد. بیش از ۸۰ درصد از آب استفاده‌شده، بازیافت نمی‌شود و کشورهای آن در برابر «بیشترین خسارت اقتصادی» ناشی از کمبود آب به دلیل مسائل آب‌وهوایی قرار گرفته‌اند.

خبرگزاری فرانسه از اندرو استیر، مدیر «موسسه منابع جهان» نقل کرده است که «آسیب ناشی از کم‌آبی، بدترین بحرانی‌ست که هیچ کس در مورد آن حرفی نمی‌زند. ناامنی غذایی، بی‌ثباتی اقتصادی، جنگ و مهاجرت پیامدهای این بحران هستند».

در دی ماه سال گذشته سرپرست مرکز مطالعات آب اتاق ایران گفته بود «۵۰ سال سوءتدبیر» باعث شده تنها «پنج سال» تا بروز «فاجعه عمومی آب» در ایران فاصله داشته باشیم.

محمد حسین شریعتمدار ضمن ابراز بدبینی در مورد این‌که «اراده کافی برای حل این مشکل» شکل گرفته باشد افزوده بود با این حال «ساماندهی، ترمیم و احیای منابع آب کشور امکان‌پذیر است».

پژوهشگران «موسسه منابع جهان» نیز می‌گویند با سرمایه‌گذاری در مدیریت منابع آب می‌توان از مشکلات کاست.

به گفته این موسسه «سه راه در دسترس» برای مقابله با مشکلات ناشی از بحران آب وجود دارد؛ افزایش ثمردهی کشاورزی، برای نمونه استفاده از دانه‌هایی که به آب کم‌تری نیاز دارند و بهبود فناوری‌های کشاورزی.

سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های «خاکستری» مانند لوله‌کشی مناسب، و زیرساخت‌های «سبز»، مانند تالاب‌ها یا حوضه‌های آبخیزداری سالم، که می‌تواند هم با کمبود آب و هم مشکل ناشی از آب آلوده مقابله کند.

و در نهایت تغییر نگرش، استفاده دوباره و بازیافت آب؛ «باید این رویکرد که آب استفاده‌شده دیگر قابل بازیافت نیست را به فراموشی سپرد». با برخورد درست و استفاده دوباره از آب می‌توان منابع آبی «جدیدی» را به‌وجود آورد.