ابراهیم الله‌بخشی، از دوستان بهنام محجوبی، خبر داد که این درویش زندانی، سه روز پس از انتقال از زندان اوین به بیمارستان لقمان جان خود را از دست داده استو او نوشت: بهنامم آزاد شد.
شامگاه دوشنبه و ساعاتی قبل از جان‌باختن بهنام محجوبی در بیمارستان لقمان تهران، یک منبع مطلع به ایران اینترنشنال گفت که مسئولان بهداری زندان اوین با خودداری از اعزام فوری بهنام محجوبی، درویش محبوس در این زندان، عامدانه جان او را به خطر انداخته‌اند: «بهنام در یک فاصله زمانی کوتاه دو بار دچار حمله عصبی شد، اما مسئولین بهداری هر دو بار با خودداری از معاینه و اعزام او به خارج از زندان، او را به بند باز گردانند.»
به گفته این منبع، وقتی همبندان بهنام محجوبی، او را پس از یک حمله عصبی دیگر و برای بار سوم به بهداری منتقل کردند، پزشک کشیک گفت او را به بیمارستان روانپزشکی امین‌آباد اعزام می‌کند: «یکی از بچه‌ها به نام سجاد، خیلی عصبانی شد و خودزنی کرد و اعتراض او و سایر زندانیان، بهداری را در نهایت ناچار کرد بهنام را پس از تهوع، از دست دادن قدرت تکلم و خونریزی گوش، بامداد شنبه، بیست و ششم بهمن، به بیمارستان لقمان منتقل کنند.»
این منبع افزود که در پرونده بهنام محجوبی در بهداری اوین، علت اعزام او به بیمارستان لقمان، مسمومیت دارویی اعلام شده است «در حالیکه او روزانه از بهداری دارو می‌گرفت و همان‌جا در حضور بهیار دارو را مصرف می‌کرد، بهداری مدعی است بهنام به علت داروی زیاد مسموم شده است. آنها به جای اعزام بهنام برای درمان، مرتب به او داروی خواب‌آور داده‌اند و موجب مسمومیت عمدی او شده‌اند اما الان دارند خودش را مقصر این وضعیت نشان میدهند.»
این منبع به ایران اینترنشنال گفت، دوستان زندانی بهنام محجوبی معتقدند آن‌چه بر سر او آمده است، از جمله اقدامات برنامه‌ریزی شده زندان برای قتل زندانیانی است که «زیادی دردسر دارند». او گفت که «در یکی از اعزام‌های اجباری بهنام به تیمارستان امین‌آباد، یک بیمار بستری در آن‌جا، چنان محکم در گوش بهنام سیلی زده، که پرده گوش او پاره شده و مدت‌ها درد داشت و کار به خونریزی گوش او رسید، اما درمانگاه زندان و مقامات بالادستی آنان، گویی از زجر دیدن زندانیان لذت می‌بردند و هیچ تلاشی برای درمان او انجام ندادند.»
یکی از نزدیکان بهنام محجوبی هم می‌گوید در بیمارستان لقمان، پزشکان زمانی که تلاش کرده‌اند معده او را برای رفع مسمومیت شستشو دهند، مرتکب خطای حرفه‌ای شده‌اند و بخشی از محتویات معده او وارد ریه‌اش شده و در نتیجه آن، ریه‌های او از کار افتاده است. در حال حاضر «سطح هوشیاری بهنام به ۳ رسیده است و بهنام اکنون با دستگاه زنده است و پزشکان گفته‌اند تنها معجزه‌ای ممکن است موجب خروج او از کما شود.»
بتول حسینی، مادر بهنام محجوبی هم غروب روز دوشنبه، ۲۷ بهمن، با انتشار ویدیویی خبر داد که در بیمارستان لقمان به او گفته‌اند علائم حیاتی فرزندش پایین است اما اجازه نمی‌دهند که بهنام را ببیند.
بهنام محجوبی، شنبه شب پس از وخامت حالش از زندان اوین به بیمارستان لقمان منتقل شد، بیمارستانی که ریاست آن را امیدوار رضایی، برادر محسن رضایی، بر عهده دارد.
مادر بهنام محجوبی که به دنبال انتقال فرزندش از زندان اوین به بیمارستان برای دیدار و اطلاع از وضعیت او از کرمان راهی تهران شده است، گفت که از صبح دوشنبه در بیمارستان لقمان است و هر چه درخواست کرده و هرچه گریه کرده است، اجازه نداده‌اند فرزندش را ببینید. بتول حسینی گفت: «می‌گویند علائم حیاتی بهنام پایین است اما ماموران اجازه نمی‌دهند که بچه‌ام را ببینم. نمی‌دانم چرا نمی‌گذارند بچه‌ام را ببینم. من مادرم و می‌خواهم فرزندم را ببینم.»
همزمان ابراهیم الله‌بخشی، از دوستان بهنام محجوبی، ساعتی قبل در صفحه توییتر خود نوشت که با پزشک بهنام محجوبی صحبت کرده و «سطح هوشیاری بهنام سه است.»
او با بیان اینکه ریه‌های بهنام محجوبی از کار افتاده و او با دستگاه تنفس می‌کند، گفت که پزشک بهنام محجوبی در بیمارستان لقمان، می‌گوید «کادر بیمارستان همه تلاش خود را انجام داده و برگشتن بهنام فقط با معجزه امکان‌پذیر است».
الله‌بخشی که خود از درویشانی است که در سال ۹۶ بازداشت و زندانی شده بود، همچنین گفت که با وجود وخامت حال بهنام محجوبی، مسئولان بیمارستان لقمان تهران اجازه ملاقات و دیدن بهنام را نداده‌اند.
شماری از فعالان مدنی، خانواده‌های زندانیان سیاسی و خانواده‌های کشته‌شدگان اعتراضات و همچنین نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر از نیمه شب دوشنبه در بیمارستان لقمان حضور دارند. به گفته این فعالان، مقام‌های بیمارستان لقمان اجازه ملاقات و دیدار بهنام محجوبی را به مادر او و دیگر همراهان‌شان نداده‌اند.
بهنام محجوبی زمستان سال ۹۶ در جریان حمله نیروهای لباس شخصی و یگان ویژه به گلستان هفتم خیابان پاسداران تهران، محل زندگی نورعلی تابنده، قطب درویشان گنابادی، بازداشت شد. او در ۲۷ مردادماه ۹۸ با حکم شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور از طریق فراهم ساختن تجمع غیرقانونی» به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت از عضویت در احزاب، گروه‌ها و دسته‌جات سیاسی یا اجتماعی محکوم شد.
محجوبی پس از احضار به دادسرای اوین، در ۳۱ خرداد ماه سال جاری به واحد اجرای احکام دادسرای اوین مراجعه و بلافاصله بازداشت و برای تحمل دوران محکومیت به زندان اوین منتقل شد.
بتول حسینی، مادر بهنام محجوبی، آبان ماه گذشته در مصاحبه با ایران اینترنشنال گفت که فرزندش پس از دی‌ماه ۹۸ و به دنبال درگذشت نورعلی تابنده، قطب دراویش گنابادی، دچار «پنیک» می‌شد و تحت نظر پزشک دارو مصرف می‌کرد و با اینکه پزشک برای بهنام نامه عدم تحمل حبس نوشته بود اما دادستان تهران، او را برای اجرای حکم دو سال زندان به اوین منتقل شد.
مادر بهنام محجوبی همچنین گفت که در دو هفته اول انتقال بهنام به زندان، از دادن قرص به او جلوگیری کردند و مصرف نکردن دارو در آن دو هفته سبب تشدید بیماری و بی‌حس شدن بدن بهنام محجوبی و زمین خوردن او شد اما مقام‌های زندان او را به جای اینکه نزد پزشک داخلی ببرند، به تیمارستان امین‌آباد منتقل کردند.
به گفته بتول حسینی، وضعیتی که در تیمارستان امین‌آباد برای پسرش پدید آوردند «قابل بیان نیست»، از جمله فرزندش را به صورت صلیبی به تخت بستند. لخت کردن بیماران و هم‌اتاق کردن او با یک بیمار بدحال از دیگر موارد شرایط سخت در امین‌آباد بود.
پیشتر نیز مادر بهنام محجوبی در ویدیویی که روز یک‌شنبه منتشر کرده بود گفت که «شنبه شب، بیست و پنجم بهمن، بعد از چند بار حمله عصبی وقتی بهنام حال بد می‌شود او را به بهداری زندان می‌برند و نمی‌دانم چه قرصی به او میدهند که چهار صبح شنبه از هوش می‌رود و می‌فرستندش بیمارستان لقمان.»
بتول حسینی تاکید کرد که به گفته یکی از آشنایان که موفق شده از دور فرزندش را بیمارستان ببیند، بهنام محجوبی را حتی در وضعیت وخیم جسمی و تنفس با دستگاه اکسیژن، با دستبند و پابند به تخت بیمارستان بسته‌اند و هیچ‌کس هم پاسخگو نیست.
بهنام محجوبی : من را به شکل صلیب می بستند و قرص داده و یا آمپول می زدند
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید