"داره از ابر سیاه خون می چکه"

"داره از ابر سیاه خون می چکه"
"جمعه ها خون جای بارون می چکه"
با درود به روان پاک شهدای به خون خفتۀ هفده شهریور سال 1357، جمعه سیاه.
در 17 شهریور در تهران تظاهرات میدان ژاله از زمین و هوا به وسیله ارتش ضد خلقی شاه خائن و گارد شهربانی به گلوله بسته شد.به طوری که آن روز به "جمعه سیاه و"جمعه خونین " معروف شد. با وجود این بعد از آن نیز مردم باز هم در خانه ننشستند بلکه به تظاهرات ادامه دادند و کارگران نیز دست به اعتصاب زدند. این رویدادها نشان می داد که آمادگی شرایط عینی انقلاب در جامعه به موقعیت انقلابی گذر کرده است. شرایطی که در آن شعار "توپ، تانک ، مسلسل، دیگر اثر ندارد" مصداق عینی پیدا کرده بود. این موقعیت هشداری برای امپریالیستهای غربی بود. به همین دلیل هم از ترس رادیکالیزه شدن جنبش و قدرت گیری کمونیستها و مجاهدین ، سرکوب شدید را از طرف شاه خائن مانع شدند و خمینی خون آشام را که فردی مذهبی