مرام لیبرال دمکرات بودن، اترام به عقاید دیگران است تا حدی دیگران احترام متقابل رعایت کنند. ولی افراطیون که که از هر قماشی باشند از مذهبی، ناسونلیست، قوم گرا، نژادپرست....
کسانی بت هایی خدایی یا قومی و خاکی... می پرستند/ وقتی ازدگی را به بندگی شی یا موجود زنده ترجیح دادند حاضر به هر ننگی می شوند/ حتی اب جنایت کارن هم پیمان می شوند/ ادم کشی می کنند /حتی زن و فرزندان خود قربانی بت خود می کنند/ لیبرال دمکراسی مورد نظر من در درجه اول آزادی است. ایران دوست بود یا در کل وطن دوست داشتن با وطن پرستی که نوعی بت پرستی است فرق دارد. هر کسی تعلق خاطر به وطنش دارد و لی به این معنی نیست به هر قییت از خاکش دفاع کند حتی به بهای جنایت علیه بشریت! نه! هرگز!
دینای امروز در برابر دیکتاتورها معمولا چاره ای جز اعمال زور ندارد/ کمتر دیکتاتوری در جهان حاضر شده به خواست مسالمت امیز مردم تن به کناره گیری بدهد.
من کاری به فحشان عقده ای و نژادپرستان قوم گرا ندارم، ولی یک بار هم شده مبرزان واقعی حقوق بشر و آزادی و دمکراسی متحد شوند. بر حداقل های مشترک توافق و اتحاد کنند.