نه آتام اولوب ، نه آنام

تاریلار سوسارکن
اؤلوم سکوتوندا
باغیردی خومبابا
یئره یئخیلارکن:

نه آتام اولوب ، نه آنام
نه کیمسه بویودوب منی

داغدان دوغولموشام
اورمانی قوروموشام
بو قدر ظالیم اولمایین
براخین گئدیم منی

مئشه لر دن سنه
قصر لر تیکره م
اولارسان منه
قارداش بیل قمیش
براخین گئدیم منی

گورخوم یوخدور اؤلومدن
مئشه م گئتمز گؤزومدن
سئوگیم ائدر ابدی منی....
------
بدانگاه
که با خاموشی خدایان
خومبابا در سکوت مرگ
بر زمین افتاد
فریاد زند:

نه مادری داشته ام و نه پدری
و نه کسی مرا پرورده است

کوه زادم، نگهبان جنگلها
این قدر ستمگر نباشید
رهایم کنید بروم

با درختانم قصرها برایت میسازم ، گیل گمیش
دوست و برادر میشویم
رهایم کنید بروم

از مرگ ترسی ندارم
نمی توانم بیشه هایم را از چشمم دور کنم
شیفتگیم مرا جاودانه خواهد کرد....
.