همانطوریکه کشاورزی و برداشت

دارد و آمادگی گذیرش دمکراسی و برابری ملل موجود در ایران را ندارد. ملت فارس، احزاب و دولتهای فارس ایران را از آن خود می دانند و خود را صاحب ایران می دانند. آنها حاضر به قبول شریک در ایران نیستند. تمامی نیروها سیاسی ایرانی، احزاب سیاسی و دولت ایران ضد دمکراتیک هستند و حقوق ملل تحت ستم تورک، کورد، عرب، بلوچ و تورکمن را ندیده می گیرند. بنابر این در ایران فدرالیسم غیر ممکن است. فدرالیسمی که از حل ستم ملی عاجز است.
سوما - بقول کارل مارکس، فدرالیسم آلتراناتیو حل ستم ملی نیست بلکه یک قرارداد سیاسی است.
چهارما - چه دلیلی دارد که ملتها از ایران جدا نشوند و خود را دچار بلایای بیکران و تمام نشدنی فدرالیسم بکنند. مگر غیر از این است که فدرالیسم در سطح جهانی شکست خورده است و همین امروز کردهای عراق جانشان از فدرالیسم به لب رسیده و برای کسب استقلال ملی و کشور مستقل کردستان مبارزه میکنند. چه دلیلی دارد تورکهای آذری آذربایجان بعد از این همه تجربه در جهان و منطقه همچنان به دنبال آلترناتیو شکست خورده برود.
پنجما - جنبش فدرال دموکرات آذربايجان جریانی پاسیو و نافعال است و تشکیلاتی غیر منسجم و غیرجدی دارد . این گروه چند نفره توان سازماندهی و رهبری افراد خود را ندارند چه بماند که میلیونها آذربایجانی را رهبری کنند.