ادامه
آ. ائلیار
ادامه
فلسفه ی وجودی حزب یا کار آن « طرح و دفاع از خواسته های انسانی و تمام نشدنی مردم- حهت اجرا و بهزیستی » ست.
کار دولت اجرا خواسته هاست. که وظیفه اش میباشد.
وقتی دولت به وظیفه اش عمل کرد- شاهکار نکرده- تنها کارش را انجام داده است.
اما دولتها عملا کار خود را « انجام نمیدهند-ناقض انجام میدهند-یا وارونه و خلاف» عمل میکنند.
اینجا در «کار» و ماهیت حزب در مقابل دولت (در رابطه با خواسته ها و بهریستی)، خصلت مدافع و « معترض» بودن آن مجال ظهور پیدا کرده و ضرورت وجودیش را تثبیت میکند. و« دو عمل متضاد» در مقابل هم قرار میگیرند.
این در حالتی ست که حزب و دولت در یک جامعه قرار دارند.
-----
رابطه ی یک حزب با یک دولت خارجی ، گفتیم میتواند « حقوق بشری» باشد. بدین معنی که دولت خارجی از حقوق مردم جامعه دیگر دفاع کند.
اینکه « برویم از دولت خارجی پول و اسلحه و چه و چه بگیریم» و با دولت دیکتاتوری جامعه ی خود بجنگیم ، و بگوییم ما استقلال عمل و خواست مردم خود را رعایت کرده ایم ، دروغ است. حفظ استقلال و خواست مردم ، در این جریان ممکن نیست. چیزی که ممکن است « ابزار شدن و نوکر شدن برای دولت خارجی » ست.
البته هر کس و هر گروهی آزاد است خودش انتخاب کند که چه کار بکند، بعضی ها همکاری با دولت خارجی را لازم میدانند.
ولی اینان نباید این نوع همکاری را مخفی کنند و آنرا انکار نمایند. لازم است علنی اعلام کنند و مردم بدانند و از درستی کار خود دفاع کنند.
البته هر کس و هر گروهی آزاد است خودش انتخاب کند که چه کار بکند، بعضی ها همکاری با دولت خارجی را لازم میدانند.
ولی اینان نباید این نوع همکاری را مخفی کنند و آنرا انکار نمایند. لازم است علنی اعلام کنند و مردم بدانند و از درستی کار خود دفاع کنند.