هیچ رهبری، هیچ سرزمینی ، هیچ
Anonymous
هیچ رهبری، هیچ سرزمینی ، هیچ قانونی، هیج رژیمی وهیچ ایدئولوژی ای مقدس نیست. تنها چیزی که قابل احترام است انسان و حقوق حافظ شرف، منزلت و عزت او. در کشور عقب مانده ایران نه انسان ارزشی دارد و نه عزت و شرف او.نمیتوان از یک انسان ترک، کرد، ترکمن، بلوچ و یا عربیکه تصادفا در این سرزمین بدنیا آمده انتظار داشت که عشق و علاقه ابدی به کشوری داشته باشد که در آنجا حتی ابتدائی ترین حق انسانیش یعنی داشتن سیستم تحصیلی بزبان مادریش قدغن بوده و در جامعه انسان درجه دوم به حساب بیاید. برای مبارزه با رژیم دیکتاتوری، رهائی از ستم ملی و بدست آوردن حقوق دموکراتیک
نباید به انتظارظهور امام مهدی، انقلاب روشنفکران چو ایران نباشد تن من مباد، کمک آمریکا، روسیه و یا تغییرات خود بخودی در ساختار حکومت حاکم بر ایران شد. باید دست به کار شد و از جمله برای استفاه از مئدیا و تریبونهای سیاسی بین المللی با تمام سازمانهای سیاسی دوول گوناگون تماس برقرار کرده و چهره زشت حاکمان شیعه داعشی ، سیاست نژادپرستی حاکم بر جامعه ایران، ستم ملی و قتل-عام فرهنگی را افشا کرد. این پرنسیب سیاسی قبل از همه بایستی از جانب احزاب و تشکیلاتهای سیاسی خلقهای تحت ستم مضاعف ایران بانجام برسد. با سیاست "ائششکیم اؤلمه یونجا بیتینجه" نمیتوان موفقیتی بدست آورد.