".....که نه چشمشان آبی است،

".....که نه چشمشان آبی است، نه مویشان زرد است، نه قد و قواره آنچنانی دارند، با قیافه های سیاه سوخته و جزغاله شده بیابانهای یزد و کرمان ".

به قول همان مولوى شهوتران و عیاش و نادان و جاهل و خرافه پرست و فاسد,

از خدا جوییم توفیق ادب
بی‌ادب محروم گشت از لطف رب
بی‌ادب تنها نه خود را داشت بد
بلک آتش در همه آفاق زد

نه تنها این, بلکه چنین گفتار به این واضحی را فقط در فرمایشات ژان ماری لوپن جبهه ملی فرانسه و دخترش مرین لوپن و امثال او میتوان شنید و یا از اروپائی های استعمارگر, در باره هندی ها و چینی ها و مالزی ها و بالا تر از همه, آفریقایی های جنوبی. این چنین گفتاری علنا در جوامع " چشم آبی و مو زرد " هم کفر است. کباده کی را برای کی و بخاطر چه میکشیم؟ چون آلمان نازی فاشیست, جهت پیشبرد منافع خود عده ای ابله را به این حیله فریفت؟ حرمت ادب چه شد؟