سلام به همه دوستان علاقمند به همفکری و دیالوگ سازنده؛
بی آنکه در سر قصد پند و اندرز به کسی داشته باشم، که البته درست نیز نیست؛ با اینوجود برایم بسیار خوشآیند و انگیزه مند است که بتوانم با همه دیدگاه های متقابل و مخالف خود، و بویژه با آنهائی داد و ستد فکری کنم که دیدگاه های سیاسی ـ اجتماعی مرا برنمی تابند و بیش از همه می خواهند با نقدهای مدلل و محکم خویش، نقاط سست و تاریک مواضع آرمانی مرا مسئولانه پالایش و یا چنانچه بتوانند تغییردهند.
به یقین باوردارم که اگر چاره ای برای همگرائی های دمکراتیک وجودداشته باشد که دارد، آن اهرم و ابزار مفید و همگانی تنها از انتخاب چنین شیوه و روشی می تواند اندک اندک جان پویا بگیرد و ادامه ی راه دشوار را به همکاری های گسترده و فرافردی گره زند و خواهدزد. همه دیگر سبک های شخصی و سلیقه ای و فرقه ای جز به پراکندگی میان همدردان و شادی دشمن مشترک نخواهد انجامید.
و بی گمان نشانه ی زندگی انسانی برای من در گذر از سختی های کمرشکن هستی، در همین همگامی و همآوائی های سخت امروز با دیگر همدردان طبقاتیم می باشد که به هررو، هرکدام از آنها پرچم خاص خود را بردوش می کشند. ولی، من و هدفم از آنها هیچگاه دور نبوده و نیست؛ اگر چه اینک چنان ننماید که آرزومی کنم.
با سپاس از خوانندگان مقاله و نویسندگان پانویس ها