نوشته بودم :«جمهوری اسلامی

نوشته بودم :«جمهوری اسلامی ایران ،استراتژی همنوایی با کرد ها را با سیاست همنوایی با ترک ها تغییر داد» این همنوایی شامل اپوزیسیون هم می شود . بطور سنتی احزاب چپ و همچنین ناسیونالیست های ایرانی همواره نگاه مثبتی به احزاب کرد داشته اند در حالی که این سمپاتی نسبت به احزاب ترک ایرانی وجود نداشت. تحت تاثیر چنین استراتزی بود که دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی ایران چشم شان را به برخی فعالیت های احزاب کرد ایرانی می بستند . سال گذشته در جریان حمله داعش به اقلیم کردستان عراق ، این سپاه پاسدارن بود که با رساندن سلاح های مهم و کمک مشاوری به کرد های عراق جلوی داعش را سد کردند. اینجانب ، آگاهانه بجای «تغییر استراتژی» نوشته بودم « تغییرهمنوایی ».... چرا که هنوز مشخص نیست که این یک رویکرد استرانژیک تهران محسوب می شود و یا تغییر تاکتیکی مهم ؟!