" .....ما از هر حرکت مردم و
اقبال اقبالی
" .....ما از هر حرکت مردم و جنبش های خودبخودی پشتیبانی نمی کنیم. تنها جنبش یا جنبش هائی شایسته پشتیبانی هستند که آزادیخواهانه، سکولار دمکراتیک، دادخواهانه و نوعدوستانه باشند. ساختار اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و تاریخی ایران بگونه ایست که شکوفائی جامعه از فیلتر ایجاد تعدد مراکز قدرتمند پراکنده میسر است. نظام سیاسی مرکزگرا با تمرکز قدرت در مرکز موجب تبعیض و نابرایری شده و علائق و خواسته های مردمان را زیر می گیرد. ازادی، دمکراسی، سکولاریسم و فرهنگ سوسیال در یک ایران مبتنی بر خودمدیریتی سکولار دمکراتیک کارائی دارد و به شکوفائی جامعه می انجامد.
ما در جهانی زندگی می کنیم که فاشیسم مذهبی و نژادی بیداد می کند و پیامدهای فاشیسم اسلامی و فاشیسم نژادی را در ایران، ترکیه، عراق، افغانستان و ... روزانه مشاهده می کنیم. ما با چشمان خود دیدیم که چگونه ارتجاع فاشیستی با ربودن شعارهای ازادیخواهان، مردم را زیر پرچم سیاه بربریت و توحش کشاند.
حماس با شعار حق تعیین سرنوشت بقدرت رسید. حکومت اسلامی با اراء فریبخوردگان قدرت را گرفت و ..
نیروی ازادی، دمکراسی و دادگری اجتماعی نمی تواند جاده صاف کن ارتجاع فاشیستی گردد. از اینرو باید از پوپولیسم فاصله گرفت و در مقابل شعار پوپولیستی "حق تعیین سرنوشت خلقها"، به تبلیغ، ترویج، روشنگری و دفاع بی قید و شرط از خودمدیریتی سکولاردمکراتیک پرداخت...."